Samvinnan - 01.02.1950, Page 26

$>^>-$><$x$x$x$x®
I .
FORELDRAR OG BORN
®x»<Sx«x»^xíxí^x$^x$xíx$x$^x$>^>^xJx5>^x5x»<®K$x$x$x$x$x$x$x$xíx^$x$>^><íxS^x»«>^>^x5x$><$x$xSx$><S>'3x5><«>«><í'0<3:<$><íx®<&<i><Sx$xS
SVEIT 02 BÆR
sem ekki veitir tækifæri til útrásar
starfsþrá og forvitni, liefur í för með
sér. Við tölum um að börnin læri af
hlutum, er þau sjá umhverfis sig, og
við mælum með því að barnið fái
tækifæri til þess að leika sér eftir
eigin höfði, en í þessu efni eru tæki-
færi þau, sem bjóðast börnum úti l
sveit, oft ekki fyrir hendi innan
endimarka bæjanna og borganna.
KUNNUR amerískur uppeldis-
fræðingur ritaði nýlega um
þessi atriði í merkt tímarit. Nefndi
hann grein sína: „Hættur menning-
arinnar á vegi barnanna". Ritgerð
þessi var útdráttur úr langri vís-
indalegri ritgerð um þetta efni, sem
ameríska uppeldisrannsóknafélagið
gaf út í bókarformi á sl. ári. í þess-
ari ritgerð er margt athyglisvert,
einnig fyrir okkar þjóð, með því að
mannleg náttúra er svipuð alls stað-
ar, þótt ytri aðstæður séu ólíkar.
Verður því vikið nokkuð að ein-
stökum atriðum í grein þessari.
UPPELDISFRÆÐINGURINN
heldur því fram, að ólund og
erfiðleikar á geðsmunum og um-
gengni heima fyrir, séu oft að kenna
því álagi, sem umhverfið og nú-
tímamenningin leggur á herðar
okkur öllum. Þetta álag þyngist eftir
Jrví.sem bæirnir verða stærri, leik-
rými barnanna þrengist, fjölskyld-
urnar eru minni og meira er um
boð og bönn. Úti í sveit> segir hann,
eru venjulega stærri fjölskv1 jur en
í bæjunum. í stórri fjöRvyldu er
STUNDUM getur það verið upp-
örvandi, að minna sjálfan sig á,
að erfiðleikar, sem maður rekur sig
á í bamauppeldinu í þéttbýlinu,
geta verið að kenna Jreim ágöllum,
sem eru á bæjarlífinu fremur en
eigin fáfræði eða klaufaskap, og oft
liendir það, að uppalendur, sem
lieiina eiga í sveit, þekkja ekkert til
Jreirra erfiðleika, sem foreldrar í bæ
glíma við. Með Jressu er þó engan
veginn sagt, að börn, sem uppalin
eru í sveit, geti ekki einnig ratað, í
alvarlega erfiðleika. Rannsóknir,
sem gerðar hafa verið erlendis, sýna.
að sveitabörn, t. d. í Bandaríkjun-
um, skortir oft ýmislegt, sem kaup-
staðabörnunum fellur fyrirhafnar-
laust í skaut, svo sem góð og örttgg
skólavist, nauðsynlegt heilbrigðis-
eftirlit og tannaðgerðir. Þá eru og
margar hættur og margir erfiðleikar
til í sveit, eigi síður en í kaupstað,
en með öðrum hætti.
Oft hendir, að við höfum Jmngar
áhyggjur af hegðun barns á vissu
Jjroskaskeiði ævinnar, en við ættum
þá að minnast Jieirra auknu erfið-
leika, sem uppvöxtur í umhverfi.
I
$><$X*X$X$><$X$><$*^X$x$><$><$K$X$X$X$'^>^X$><*X$X$><$X$X$X$><$X$X*X$K$K$X$Xj><*X$X*X$XÍX«> $><$><$>$><*><$><*>
26