Samvinnan


Samvinnan - 01.12.1957, Blaðsíða 40

Samvinnan - 01.12.1957, Blaðsíða 40
Kvöldfundir með 3 þúsund konum Höfundur þessarar greinar, Örlygur Hálfdanarson, fór í sumar um landið og efndi til húsmœðrafunda á vegurn kaup- féiaganna og frœðsludeildar SIS. Fyrsti fundurinn var hald- inn í Ilveragerði mánudaginn 13. maí. Þann dag opnaði Kaupfélag Arnesinga fyrstu kjörbúðina á staðnum. Bauð Eg- ill Thorarenssen, kaupfélagsstjóri, öllum konum í Ölfus- og Tlveragerðisdeild að koma og skoða búðina, en síðan sóttu þœr fundinn, þar sem Egill rœddi við konumar um málefni samvinnufélaganna í upphafi fundarins. Frá Ilveragerði lá leiðin um aðra bœi Ámessýslu, Suðumes og Borgarfjörð og þaðan allt norður til Raufarhafnar. Eftir það var gert nokk- nrt hlé á fundunum, en í ágúst var aftur farið af stað og fundir haldnir á svœðinu frá Homafirði að Þórshöfn, og síð- an komið til Vestmannaeyja. Höfðu þá verið haldnir alls JfJf fundir og yfir 3000 konur sótt þá. Ekki er ástœða til að fjöl- yrða meira um fundina hér, en Örlygi gefið orðið. GuSrún Knstinsdóttir, húsmæSrakennari, með síldina og hníjinn á lofti. Flogið á húsmœðrafund. Húsmæður Suðursveit, húsmæður Suð- ursveit: Húsmæðrafundur verður haldinn að Hrolllaugsstöðum í kvöld klukkan 9. Sýndur verður tilbúningur síldarrétta, notkun Butterick-sniða og kvikmynd um matartilbúning. Afhentur verður bæklingur með síldarréttauppskriftum. Komið og bragðið Ijúffenga síldarrétti. Allar konur velkomnar meðan húsrúm leyfir. Kaupfélag Austur-Skaftfellinga. Þessari auglýsingu varpaði þulur út- varpsins yfir landsbyggðina fimmtudag- inn 8. ágúst síðastliðinn. Hann las þetta með sínum vanalegu blæbrigðum og var alveg eins og hann átti að sér að vera, að því er bezt varð heyrt. Hann hafði líka lesið samhljóða auglýsingu daginn áður, og ekkert látið sér bregða. Það var heldur engin ástæða til þess. Hjá honum var hér aðeins um að ræða eina auglýs- ingu af tugum annarra, sem um hendur hans fara á degi hverjum. Nú hóf hann að lesa ýmis konar dansauglýsingar og ég bað flugmanninn að loka fyrir út- varpið. Það var notalegt að halla sér aft- ur a bak í mjúku sæti vélarinnar og láta fara vel um sig. Hugurinn hvarflaði til tveggja síðustu daga, ýmsar myndir komu og fóru fyrir hugskotssjónum mín- um; þokan hafði lagzt yfir allt landið á þriðjudag og flug hafði þar af leiðandi lagzt alveg niður. „Því miður, það verð- ur ekki flogið í dag, en það verður athug- að klukkan 9 í fyrramálið. Vilduð þér gjöra svo vel og hringja þá.“ Rödd síma- stúlku Flugfélagsins hljómaði enn fyrir eyrum mínum. Þetta hafði hún sagt í gær. „Hringdu í Björn Pálsson, hann hef- ur oft flogið með mig hingað austur, þeg- ar hinir hafa brugðizt. Það verður held- ur ekkert dýrara. Hér bíður fólk eftir flugfari og það myndi fegið taka vélina aftur suður.“ Það var Asgrímur Halldórs- son, kaupfélagsstjóri á Höfn í Hornafirði, sem mælti á þessa leið. Eg hafði hringt í hann, þegar flugfélagsdaman hafði gefið mér áðurgreint svar, og veðurfregnir lof- að engu góðu um flugveður næsta dag. „Nei, þokan liggur svo lágt, það er eng- inn möguleiki á flugi í dag. Eg sé ekki einu sinni turninn á Sjómannaskólanum héðan, og er hann þó ekki langt í burtu. Við skulum athuga málið strax og morgnar og veðurfregnir hafa borizt að austan. Þér liggur svona mikið á, hvað þarftu að gera austur?“ Og Björn Páls- son skildi mig vel, þegar ég sagði honum, að við ættum að halda húsmæðrafund að Hrolllaugsstöðum daginn eftir, og bú- ið væri að auglýsa fundi um allt Austur- land, sem allir myndu ruglast, ef ekki yrði náð til Hornafjarðar í tæka tíð. Strax klukkan níu morguninn eftir hringdi ég á Flugfélagið, en fékk heldur ömurlegt svar. Það yrði ekkert flogið fyr- ir hádegi, en flugskilyrði athuguð aftur klukkan 3. Þó virtist mér þokunni hafa létt þó nokkuð. Vart var tólið komið aftur á sinn stað, er síminn hringdi. „Góðan daginn, þetta er Björn Pálsson. Eg hef athugað flugskilyrði til Horna- fjarðar, og þau eiga að vera all sæmileg. Gætuð þið verið mætt um hálf-ellefu?“ Þvílíkar fregnir, þvílíkur maður! Það átti þá svo að fara, að við kæmumst á ákvörðunarstað í tæka tíð. „Já, já, við verðum örugglega mætt, takk fyrir kær- lega.“ Við mættum líka um hálf-ellefu, jæja, kannski örfáar mínútur yfir. „Æ, ég hef gleymt grænmetinu heima í ís- skáp í öllu írafárinu. Hvað á ég að gera?“ spurði Guðrún. Já, svona byrja flest ferðalög, þar sem konur eru með í för- inni. Láttu mig um það, ég hef reynsluna. A grænmetisins var ekkert hægt að fara né gera. Það varð því að sækja það og síðan var hægt að leggja af stað. Allt í einu vaknaði ég upp úr þessum hugleiðingum við það, að flugvélin tók 40 SAMVINNAN
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Samvinnan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.