Samvinnan - 01.08.1971, Síða 45

Samvinnan - 01.08.1971, Síða 45
fellið seint á árinu 1966. Þar með var lok- ið fyrsta átaki íslendinga til að taka þennan þátt samgöngumálanna í sínar hendur. Þrjú ný skip í ár Nokkrum mánuðum eftir að Hamra- fellið hafði kvatt ísland, kom greinilega í ljós, að sinnuleysi eða óvild stjórnvalda i garð þessa þáttar íslenzks efnahagsör- yggis og atvinnusjálfstæðis varð að gjalda dýru verði. Aftur kom til átaka við Miðjarðarhafsbotn. í júní 1967 brauzt út svokallað sex-daga-stríð. Afleiðingarn- ar hafa orðið þær, að um það bil fjögur ár hafa flutningsgj öld á olíum verið mjög há og stundum hærri en á stríðsárunum. Þótt hlutur íslendinga i olíuneyzlu sé smár, hlýtur það að hafa glatt erlenda skipaeigendur, að íslendingar voru að öllu leyti upp á aðra komnir í þessu efni, þannig að mikill hagnaður af flutningun- um rann i þeirra vasa, en varð ekki eftir hjá íslendingum sjálfum. Saga Hamrafells er kapítuli út af fyrir sig í sögu skipareksturs samvinnumanna og annarra íslendinga — og vissulega dapurlegur endir hans. Nokkru áður en Hamrafellið hvarf af vettvangi, eignuð- ust Sambandið og Olíufélagið lítið oliu- skip, Stapafell, sem kom til landsins árið 1962. Hvassafellið var selt árið 1964, en það sama ár var Mælifell keypt. Nú er verið að smíða tvö skip fyrir Sambandið. Annað þeirra, frystiskip, hef- ur þegar verið sjósett og nefnt Skaftafell. Það verður afhent í september. Hitt er almennt flutningaskip og verður afhent í desember næstkomandi. Þetta afmælis- ár skipareksturs SÍS verður því minnis- stætt að því leyti, að i flotann bætast þrjú ný skip. Langferðir Á þessu 25 ára skeiði hafa orðið margs konar breytingar á flutningaþörfum ís- lendinga. Kol, salt og sement eru ekki lengur meginverkefnin. Hins vegar hafa áburður og fóðurbætir orðið allfyrirferð- armiklir liðir í flutningunum, en vænta má að innan tveggja ára verði áburður- inn að meginhluta framleiddur í land- inu sjálfu. Á fyrstu árum Skipadeildar voru Mið- jarðarhafsferðir tíðar, en þangað var þá fluttur saltfiskur. Einnig var síldarút- flutningur — síldarmjöl og saltsíld — verulegur þáttur útflutningsins. Skipin fóru stundum skemmtilegar ferðir, sem vöktu athygli á sínum tíma, til dæmis saltfiskferðir til Brasiliu og skreiðarferð- ir til Nígeríu, sem voru lengstu ferðir íslenzkra skipa. Áhafnir skipanna hafa yfirleitt reynzt þeim vanda vaxnar að sigla erlendis, en samt hefur á því borið, að íslendingar eru óvanir að vera langdvölum fjarri heima- högum. Er þess ekki að vænta, að við getum með árangri tekið þátt í sam- keppni á heimsmarkaði nema breyting verði á í þessu efni. Öðrum illa treystandi Á síðustu árum hefur hafís valdið mikl- um erfiðleikum, ekki sízt við rekstur Sam- bandsskipanna, sem gegna því megin- hlutverki að sigla til liðlega 50 hafna kringum landið. Því er ekki að neita, að siglingar á þessar hafnir eru oft ákaf- lega erfiðar og reyna mjög á hæfileika skipstjórnarmanna. Hafnarskilyrði eru víða mjög slæm og stundum hefur verið teflt á tæpasta vað til að koma vörum á áfangastað. Hefur þetta oft og tíðum leitt til skemmda og tjóna á skipum, sem aft- ur hefur haft áhrif á rekstursafkomu Skipadeildar. Um það er þó ekki að fást. Skipunum var ætlað þetta hlutverk, og því verða þau að sinna svo vel sem að- stæður framast léyfa. Reynslan hefur fært okkur heim sann- inn um það, að fyrir þjóðfélagið í heild er ákaflega mikilsvert, að kaupskipaflot- inn sé hæfur til að gegna ætlunarverki sínu. Framleiðsluhættir hérlendis eru sveiflukenndir, og stundum kemur fyrir að verkefnin eru meiri en svo, að inn- lendi skipastóllinn valdi þeim. Þarf þá að grípa til erlendra leiguskipa. Oft hef- ur það komið áþreifanlega í ljós, að er- lendir skipaeigendur hafa glöggt auga fyrir því, hverjar eru þarfir íslendinga, og hækka gjarna flutningsgjöldin til hins ýtrasta þegar sá gállinn er á þeim. Þar við bætist, að þeir hafa ekki áhuga á að sigla til íslands í skammdeginu eða á timum þegar allra veðra er von. Þá leita þeir gjarna á sólríkari og veðurblíðari mið. Það er því á engan að treysta til fulls í þessu efni nema eigin framtak og fyrirhyggju. + Á árinu 1970 flutti Skipadeild SÍS samtals 343.137 smálestir með eigin skipum, sameignarskipum og leiguskipum, og var það 20.000 smálestum meira en árið 1969. Eigin skip fluttu samtals 108.196 smálestir árið 1970. Leiguskip fluttu samtals 26.889 smálestir árið 1970. Olíuflutningaskipin Litlafell og Stapafell fluttu 194.848 smálestir 1970. Eigin skip, sameignarskip og leiguskip Skipadeildar fóru samtals 351 ferð á árinu 1970 (leiguskipin fóru 39 ferðir) með 1355 viðkomum á 55 innlendum höfnum og 232 viðkomum í 22 löndum. 45
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82

x

Samvinnan

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.