Samvinnan - 01.08.1971, Blaðsíða 54

Gunnarr Runólfr:
HarJíssrsaga
Hálfdauði hermaðurinn stundi uppúr sér
hvar óvinurinn hafði sézt. Varla hafði hann
sleppt orðinu, þegar leið yfir hann. Meðvit-
undarlaus og helsærður var hann fluttur uppá
sjúkrahús, þarsem gerðar verða tilraunir til
að dæla í hann nýju lífi af kúti og settur í
hann nýr gerviheili.
Strákurinn Nonni settist uppí vígvélina og
ók heim með herfang sitt, sem sigurvegara
sæmir.
Hann sagði pabba strax frá þessu.
Pabbi fórnaði höndum og bað helgan for-
seta verndara að hjálpa sér, amk varaforset-
ann, ef hinn væri mjög önnum kafinn. —
Þetta er ekkert gamanmál. Hér er um alvöru
að ræða. Þú hefur, sonur minn, gert þig sek-
an um svívirðilegan glæp; nærþví landráð.
Drepið velgerðarmann og verndara þjóðar-
innar. Þetta er glæpur glæpanna. Þú, sonur
minn, sem ætlaðir að drepa óvini okkar og
þeirra, ert nú orðinn manndrápari!
En pabbi, sagði Nonni: þeir eru ekki eins
góðir og við héldum. Þeir geta ekki vernd-
að okkur; við þurfum ekki. . . .
Þegiðu! og farðu útí sandkassa og leiktu
þér.
Sjálfur ætlaði hann að skila vígvélinni og
reyna að bæta fyrir brot sonar sins. En ekki
komst hann lengra af stað en í skóna. Að
húsinu komu menn. Þeir voru úr lögreglu
hersins.
Þeir spurðu um Nonna; sögðust eiga að
hegna fyrir glæp, jafnvel landráð. Pabbi sagði
ekkert, en Nonni spurði hvort hann ætti að
drepa þessa líka.
Pabbi var sem festur á kross. Honum hafði
mistekizt; afkvæmi hans skrímsli í manns-
mynd; voru þetta tár á vanga hans?
Nei, Nonni minn, þeir vita hvað þeir eiga
að gera.
OG þeir vissu það.
Allt var búið. Landhreinsun lokið. Þeir fóru
burtu.
Uppivið girðinguna var annar strákur að
leika sér. Hann hætti að leika og horfði á
stæltar raðir hermanna ganga frá brennandi
húsi vinar síns.
Svo hljóp hann heim að segja mömmu og
pabba hvað góðu mennirnir höfðu gert; land-
hreinsað næsta hús.
Pabbi hans og mamma sendu fingurkoss til
hermannanna og lofuðu forseta þeirra. Pabbi
notaði tækifærið og varaði son sinn við
óskynsamlegu athæfi. Láttu þetta viti verða
þér til varnaðar, sagði hann og gekk inní hús-
ið, sem herinn leigði honum á jörðinni, sem
afi hans hafði átt einusinni.
Allt þetta gerðist á einum fögrum sunnu-
degi. Hvað ætli gerast muni í vikunni á
eftir? #
á undanförnum árum hef ég fundið æ ríkari
hvöt hjá mér til að setjast á klósettsetuna I
þunglyndari þönkum en á mínum yngri árum.
oft tók ég mig til & hafði nærbuxnaskipti þar
(hér er átt við klósettið) & þegar var raf-
magnslaust tók ég stundum feil á mínum &
buxunum hennar Siggu en ég var giftur henni
þangað til ég kynntist Pétri. nú erum við
Pétur giftir & eigum saman 3 börn sem öll
eru uppkomin. eftirfarandi samtal átti sár stað
milli okkar í svefnherbergi hótel Skjaldbreið
þann 8. april 1949.
Pétur: hvað er klukkan
ég: vantar kortér f
Pétur: kortér í hvað
ég: kortér í tólf
Pétur: helvíti er hún orðin margt
ég: já
(til athugunar mætti koma að setja þetta á
svið með tilheyrandi kviðstunum & effektum)
einu sinni fórum við saman á bíó & sáum
myndina „haust í miðborginni" starring fiosi-
ólafssonrúrikharaldssonhöskuldurskagfjörðguð-
rúnásmundsdóttirandguðlaugurrósinkranzashr-
eggviðrr. þetta sumar bjuggum við á Ás-
vallagötunni i Iftilli íbúð sem við leigðum fyrir
1000 kr. pr. mánuði fyrir utan skemmtana-
skatt. þá var bingóið ekki komið til sögunnar.
eitt kvöldið tefldum við skák sem síðar birtist
í TÍMANUM & hef ég með leyfi ritstjóra fengið
rétt til að birta hana hér:
hvítt: Pétur Oddnýjarson
svart: Sighvatur O’Brian
1. e4 h6
2. e5 e6
3. Rc3 Rc6
4. b4 De7
5. b5 Dd8
6. a4 Rxh6
7. Df3 g6
8. Bc4 Rd4
9. Dh3 Bg7
10. b6 Rf3skák
11. Ke2 Dh4
JAFNTEFLI
eftir þetta fluttum við af Ásvallagötunni & tók-
um okkur á leigu kvistherbergi á Vesturgötu
enda börnin öll komin á legg & það elzta yfir-
skúringakona hjá sambandinu. nótt eina þeg-
ar við vorum lagztir heyrðum við eitthvert dul-
arfullt þrusk fyrir utan herbergið. ég þorði
ekki annað en að fara framúr & aðgæta hvað
þetta gæti verið. kom þá í Ijós að þetta var
ungur maður & var hann að leita að einhverri
Ruth Johnson sem átti að eiga heima í þessu
herbergi en ég sagði auðvitað eins & var að
hérna byggi engin Ruth Johnson. kurteisi er
mér í blóð borin enda hef ég oft fengið lof í
lófa frá ýmsum mektarmönnum
Pétur hefur gerzt grunsamlega hneigður til
kvenna uppá síðkastið. eitt sinn er ég kom
þreyttur heim úr blaðburðinum varð ég þess
áskynja að eitthvað var öðruvísi en það átti
að vera. Pétur var háttaður & kominn uppí
bæli & þegar ég hafði snarað mér úr flíkun-
um & ætlaði að skella mér uppí til hans var
mér meinaður aðgangur. Þá varð mér það
Ijóst hvað var að gerast............. reif
Nú verður gjört örstutt hlé á lestrinum.
2. kafli
84