Samvinnan - 01.08.1971, Blaðsíða 64

Samvinnan - 01.08.1971, Blaðsíða 64
I «S?;íS;xí; iSr I«1Í::1Í|»I ■ ••■••.•ivXvvx-i-jaiP^-x-.v.vvy.-::-:-:-::.:-:- vt'.-KíM WW<«-X»SÍK«.! •.:•:•:•:•:•: •.■••>:• x • • •■••••x'.'.v.v....... Ill;i I SSÍvíÍÍÍSiv.-.-.-.- íiiiÖ FÆST í KAUPFÉLAGINU vex ÞVOTTALÖGUR stanzaði parið og kysstist blíð- lega. Soret greip í handlegg Goet- hes og sagði: — Sáuð þér þetta? — Víst sá ég það, sagði Goethe og hélt áfram göngu sinni, en — ég trúi því ekki. ■i Kvöld nokkurt las Ludwig Tieck söguljóð sitt „Leben und Tod der Genoveva“ fyrir Goethe. — Tieck, sagði Goethe dag- inn eftir, byrjaði að lesa klukkan átta; þegar hann var búinn sló hún ellefu. Slögin níu og tíu heyrði ég ekki. Nicolas Poussin (1593(4)— 1665) var franskur málari og einn af beztu fulltrúum klass- íska tímabilsins. Eitt sinn kom til hans prinsinn af Conti, sem var mjög áhugasamur frí- stundamálari. Prinsinn sýndi Poussin eitt af málverkum sínum og spurði hann álits. — Kæri prins, sagði Poussin, sem listamaður skortir yður ekkert annað en fátækt, því að hinn sanni listmálari lifir því aðeins að hann deyi úr hungri. Þegar franski rithöfundur- inn Marcel Proust (1871-1922) sendi árið 1913 frá sér fyrsta bindi skáldsagnaflokksins „I leit að horfnum tíma“, þá tók það á taugar hans, að merk- ustu frönsku blöðin létu nokk- uð lengi bíða eftir því að geta um útkomu þess. En vegna þess að hann hafði lengi haft grun um, að fáir myndu verða til þess að skilja bók hans, ákvað hann að skrifa sjálfur um hana ritdóm. Hann gerði það, fékk annan vel þekktan rithöfund til að setja nafn sitt undir og sendi hann síðan til ritstjóra eins helzta bók- menntatímarits Parísar. En ritstjórinn endursendi ritdóm- inn með þessari athugasemd: „Mér þykir það leitt, að við getum ekki birt þennan ritdóm yðar. Höfundurinn er einn af mínum beztu vinum, og hann myndi aldrei fyrir- gefa mér, ef ég birti i blaði mínu svo grunnfæran og vill- andi ritdóm um hina mjög merku — að mínu áliti — skáldsögu hans.“ Maksím Gorkí (1868— 1936), hinn heimskunni rúss- neski rithöfundur, dvaldist árum saman í Vestur-Evrópu, bæði fyrir og eftir byltinguna. Um skeið bjó hann á litlu gistihúsi í Suður-talíu, en var að verða viti sínu fjær vegna þess að rúmið var morandi í óværu. Þegar hann kvartaði við hótelstýruna, svaraði hún móðguð: — Það er útilokað! Það get- ur ekki verið morandi — það SAMBAND ISL SAMVINNUFÉLAGA . REYKJAVUC- SJÁVARAFURÐADEILD ÚTGERÐARMENN og SKIPSTJÓRAR Höfum fyrirliggjandi Baujuljós Baujur og belgi Fendera Uppsetta línu Ábót Þorskanet Flot fyrir þorskanet Teinatóg Zúmbafar Bambus o. fl. útgerðarvörur Símar: 17080 og 42000
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Samvinnan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.