Samvinnan - 01.08.1971, Qupperneq 64

I
«S?;íS;xí;

iSr
I«1Í::1Í|»I
■ ••■••.•ivXvvx-i-jaiP^-x-.v.vvy.-::-:-:-::.:-:-
vt'.-KíM WW<«-X»SÍK«.!
•.:•:•:•:•:•: •.■••>:• x • • •■••••x'.'.v.v.......
Ill;i
I

SSÍvíÍÍÍSiv.-.-.-.-
íiiiÖ

FÆST í KAUPFÉLAGINU
vex
ÞVOTTALÖGUR
stanzaði parið og kysstist blíð-
lega.
Soret greip í handlegg Goet-
hes og sagði:
— Sáuð þér þetta?
— Víst sá ég það, sagði
Goethe og hélt áfram göngu
sinni, en — ég trúi því ekki.
■i
Kvöld nokkurt las Ludwig
Tieck söguljóð sitt „Leben und
Tod der Genoveva“ fyrir
Goethe.
— Tieck, sagði Goethe dag-
inn eftir, byrjaði að lesa
klukkan átta; þegar hann var
búinn sló hún ellefu. Slögin
níu og tíu heyrði ég ekki.
Nicolas Poussin (1593(4)—
1665) var franskur málari og
einn af beztu fulltrúum klass-
íska tímabilsins. Eitt sinn kom
til hans prinsinn af Conti, sem
var mjög áhugasamur frí-
stundamálari. Prinsinn sýndi
Poussin eitt af málverkum
sínum og spurði hann álits.
— Kæri prins, sagði Poussin,
sem listamaður skortir yður
ekkert annað en fátækt, því
að hinn sanni listmálari lifir
því aðeins að hann deyi úr
hungri.
Þegar franski rithöfundur-
inn Marcel Proust (1871-1922)
sendi árið 1913 frá sér fyrsta
bindi skáldsagnaflokksins „I
leit að horfnum tíma“, þá tók
það á taugar hans, að merk-
ustu frönsku blöðin létu nokk-
uð lengi bíða eftir því að geta
um útkomu þess. En vegna
þess að hann hafði lengi haft
grun um, að fáir myndu verða
til þess að skilja bók hans,
ákvað hann að skrifa sjálfur
um hana ritdóm. Hann gerði
það, fékk annan vel þekktan
rithöfund til að setja nafn sitt
undir og sendi hann síðan til
ritstjóra eins helzta bók-
menntatímarits Parísar. En
ritstjórinn endursendi ritdóm-
inn með þessari athugasemd:
„Mér þykir það leitt, að
við getum ekki birt þennan
ritdóm yðar. Höfundurinn er
einn af mínum beztu vinum,
og hann myndi aldrei fyrir-
gefa mér, ef ég birti i blaði
mínu svo grunnfæran og vill-
andi ritdóm um hina mjög
merku — að mínu áliti —
skáldsögu hans.“
Maksím Gorkí (1868—
1936), hinn heimskunni rúss-
neski rithöfundur, dvaldist
árum saman í Vestur-Evrópu,
bæði fyrir og eftir byltinguna.
Um skeið bjó hann á litlu
gistihúsi í Suður-talíu, en var
að verða viti sínu fjær vegna
þess að rúmið var morandi í
óværu. Þegar hann kvartaði
við hótelstýruna, svaraði hún
móðguð:
— Það er útilokað! Það get-
ur ekki verið morandi — það
SAMBAND ISL SAMVINNUFÉLAGA . REYKJAVUC-
SJÁVARAFURÐADEILD
ÚTGERÐARMENN og
SKIPSTJÓRAR
Höfum fyrirliggjandi
Baujuljós
Baujur og belgi
Fendera
Uppsetta línu
Ábót
Þorskanet
Flot fyrir þorskanet
Teinatóg
Zúmbafar
Bambus
o. fl. útgerðarvörur
Símar: 17080 og
42000