Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.03.1916, Qupperneq 7

Framtíð samvinnufjelaganna.
Þeir menn, sem trúa einlægiegast á hlutverk sam-
vinnufjelaganna hjer á landi, munu samdóma um, að
takmarki þeirra sje ekki náð fyr en þau hafa í sínum
höndum þvi nœr alla verzlun landsins og láta allan hinn
óþarfa kaupmannsgróða renna í vasa viðskiptamanna
hjer á landi. Þetta er í stuttu máli það, að þurka út
kaupmannastjettina, milliliðastjettina, og setja í hennar
stað starfsmenn samvinnufjelaga, sem vinna fyrir föstu
kaupi, hæfilega miklu. Eins og áður hefir verið bent á,
í þessu tímariti, mundi sá sparnaður nema milliónum
króna, árlega, fyrir alla þjóðina, og nema því meiru sem
landið auðgast og viðskiptaveltan fer vaxandi.
Menn munu segja, að þetta eigi langt í land, sje ef
til vill óframkvæmanlegt. En það er jafnan óvarlegt að
þvertaka nokkuð um ókomnar framfarir. Pað kemur svo
inargt á daginn, sem fyrrum var álitið tómar draumsjón-
ir. Fyrir 10 árum mundi engum manni, sem þekkti til á
Akureyri, hafa komið til hugar, að árið 1915 yrði Kaup-
fjelag eyfirzkra bænda langvoldugasta verzlunin þar; sú
sem kaupmennirnir yrðu að beygja sig fyrir, hvar sem á
samkeppni reyndi. Og þó er nú þetta orðinn áþreifan-
legur og alviðurkenndur sannleiki; ávöxtur framsýni og
fullkomins skipulags.
þetta dæmi og mörg önnur benda okkur samvinnu-