Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.03.1922, Blaðsíða 13

Tímarit íslenskra samvinnufélaga. 7
þar sem afurðasalan gengur greiðlega, samgöngur eru
góðar, og bankar handhægir til ígripa. Það má t. d. full-
yrða, að öll sú óánægja og tortryggni, sem alið hefir verið
á undanfarin missiri hér á landi, út af ímynduðum yfir-
burðum kaupmanna við að selja íslenskar afurðir, hefði
hvergi á Norðurlöndum eða Bretlandi getað komið til
greina. Ekki af því að fólk sé þar greindara, viðsýnna
eða betur ment í þessu efni, heldur blátt áfram af því að
þar reynir minna á. Hönd selur hendi, og óhjákvæmileg
lánsverslun blandast ekki inn í samvinnustarfsemina.
Sé þannig lítið á málið í heild sinni er ómótmælan-
legt, að ef samvinnustefnan á að geta notið sín fyllilega,
þarf hún á hverjum tíma að eiga sem allra flesta vel
mentaða víðsýna stuðningsmenn og leiðtoga. Af því að
verkefnin eru svo erfið, reyna svo mikið á manndóm
þjóðarinnar, þurfa mennirnir að vera þvi betur mentir og
þroskaðir.
Eg vil þá víkja að þeirn liðnum, þar sem þess er rninst,
að jafnvei í elstu félögunum hvíli furðanlega mikið af
ábyrgð félagsins á einum eða fáum mönnurn. Eg vil taka
elsta félagið, Kaupfélag Þingeyinga. An þess að kasta
nokkrum skugga á önnur félög eða héruð, held eg mér
sé óhætt að fullyrða, að í engu öðru félagi á lándinu séu
jafnmargir menn, sem árum saman liafa mikið lesið og
mikið hugsað um samvinnumálin eins og í Kaupfélagi
Þingeyinga. Þetta er eðiilegt, þegar þess er gætt að félagið
er elst, slíkra stofnana hér ;i landi og að félagsmenn þess
hafa auðveldan aðgang að hinu besta félagsmálabókasafni
sem til er á íslandi. Samt hafa Þingeyingar j'eynt það,
eitt sinn er mikið lá við, að þeir hafa ekki ætíð nýjum
mönnum á að skipa i fylkingarbrjósti samvinnunnar, ef
fyrirvaralaust þurfti til að taka. Eg vil þar minnast á
dæmi, sem okkur öllum hér inn er bæði til sorgar og
gleði í endurminningunni. Maðurinn sem stýrir þessum
fundi, Sigurður Sigfússon Bjarklind kaupfélagsstjóri á Hús-
vík var fyrir tveimur áriun á ferð á aðalfund Sambandsins