Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.03.1922, Blaðsíða 42

36 Tímarit íslenskra samvinnufélaga.
verið hefir, verður haldið áfram eftir því sem föng eru á
að gera nemendunum kleift að vinna þar að heimalestri.
Eg hefi fyr tekið það fram að Samvinnuskólinn væri
aðeins lítið vígi í útbreiðslustarfsemi samvinnumanna.
Þýðing skólans er í því fólgin að þar á að myndast
aðalbókasafn Islendinga um félagsmál, erlendar bækur og
innlendar. Þangað eiga götu þeir sem fá vilja fjölbreyti-
legar heimildir um mannfélagsumbætur. I þessum anda
hefir verið lagður grundvöllur að bókasafni skólans,
svo að við má una í bráð. Gert er ráð fyrir að hvert
einstakt samvinnufélag myndi slíkt safn heima fyrir, þótt
í minni stíl sé. I samvinnulögunum er eitt ákvæði sem á
að geta stutt að myndun slíkra bókasafna. Þar er kveðið
svo að orði, að gróða af skiftum utanfélagsmanna skuli
leggja í varasjóð, nema honum sé varið til almennra
þarfa. Allra eðiilegasta leiðin til að ráðstafa þessu fé er
að verja því að meira eða minna leyti til bókasafna um
samvinnu og félagsmál. Enginn veit fyrirfram hve mikil
áhrif góð fræðibók kann að hafa á unga menn. Avextirnir
koma síðar í Ijós. En hitt má fullyrða að samvinnuhreyf-
ingin græðir ávalt á því að þekkingin vaxi, en tapar á
almennri fáfræði.
Nú vill svo vel til að mjög ötull og áhugasamur mað-
ur, Sigurgeir Friðriksson, sem kendi við Samvinnuskólann
í vetur, og kennir væntanlega framvegis, hefir numið
bókavarðarfræði erlendis, í því skyni að geta greitt fyrir
alþýðubókasöfnum hér á landi. Meðan Sigurgeir bjó búi
sínu norður í Þingeyjarsýslu, var hann einn hinn ötulasti
bóksali hér á landi, jafnframt því að hann var manna á-
hugasamastur um öll samvinnumál í héraðinu. Verkefni
hans er að koma bókakaupum sem flestra bókasafna á
landinu inn á samvinnugrundvöll a. m. kosti að því er
snertir útlendar bækur. Þar er alveg nýtt verksvið, sem
beið eftir framtaksömum manni. Aður en langt um líður
ætti það að fara saman, að sem allraflest samvinnufélög
efndu til bókasafna fvrir félagsmenn sína með því fé,