Stúdentablaðið - 01.12.1954, Qupperneq 33

STÚDENTABLAÐ
25
Stúdentar frá Verzlunars\óla íslands vorið 1954.
Fremri röð: Elín Þorbjörnsdóttir. Elín Thorarensen, Þorgeir Sigurðsson, Guðjón Bachmann, Hafsteinn Ingvars-
Ragnheiður Jónsdóttir, Dr. Jón Gíslason, Edda B. son, Arnar Finnbogason, Brúnó Hjaltested, Sigríður
Jónsdóttir, Jónína Halldórsdóttir, Ingibjörg Vilhjálms- Pétursdóttir, Grétar Nikulásson, Árni Jensson, Axel
dóttir. Sigurðsson, Skúli Þorbergsson, Óthar Hansson, Richard
Aftari röð: Jón Magnússon, Þorsteinn Guðlaugsson, Hannesson, Sigfús Thorarensen.
kvæmanleg, eru nú framkvæmd á skömmum
tíma. I stað strjállar byggðar rísa bæir og
borgir. Fátæk þjóð er orðin bjargálna. Vart
getur hjá því farið, að slík gerbreyting á hög-
um manna hafi víðtæk áhrif, — áhrif, sem
hafa úrslitaþýðingu að því er snertir sjálfstæði
okkar og menningu. Það umhverfi, sem við
höfðum lifað í um aldir, hefur skyndilega tekið
stökkbreytingum. Þegar losnar um forna fjötra
sem á fátæka þjóð voru lagðir í stóru og strjál-
býlu landi, finnst okkur við ekki vera bundin
af siðgæðishugmyndum þeim- og ábyrgðar-
tilfinningu, sem þjóðin hafði ræktað með sér
eða öllu heldur kirkjan ræktað með þjóðinni.
í stað nægjusemi og ráðvendni verða nú áber-
andi sóun og tillitsleysi. Við segjumst vilja
vera sjálfstæðir, en við viljum ekkert á okkur
leggja í því sambandi. Fótunum hefur verið
kippt undan lífsskoðun íslendinga. Flestir við-
urkenna að vísu, að kristin trú sé góð sem slík,
en við, þessir upplýstu og menntuðu menn, er
lifum á tímum tækni og stórstígrar þróunar,
þurfum hennar ekki með. Falsspámenn eru
tignaðir og góður rómur gerður að villukenn-
ingum. Sú trúarþörf, sem leiddi menn til krist-
innar kirkju, fær nú svölun hjá einhverju
stjórnmálafélagi í manndýrkun. Hér þarf að
spyrna við fótum, ef við viljum halda menn-
ingararfi okkar og sjálfstæði. Ómenningaráhrif
sækja að og villuljósum er beint að okkur í
baráttunni við þau. Látum ekki blindast. Fylgj-
um því leiðarljósi, sem leiddi forfeður okkar
gegnum myrku aldirnar, ljósi sannleikans,
kenningu Krists. An trúar — ekkert siðgæði.
An siðgæðis — engin menning. Án menningar
— ekkert sjálfstæði.