Stúdentablaðið - 01.12.1969, Síða 43

Frá
Stúdentafélagi
jafnaðarmanna
Frá pólitísku
stúdentafélögunum
Stúdentafélag jafnaðarmanna er lík-
lega fámennast þeirra stjórnmálafélaga,
sem starfa opinberlega hér í skóla. Engu
að síður eru félagsmenn mjög samstæður
og samhuga hópur og áhrif félagsins eru
tiltölulega mikil í stjórnmálastarfinu.
Stjórn félagsins er þannig skipuð:
form.: Ásgeir Pétur Ásgeirsson, stud.
jur., meðstjórnendur: Ólafur Ingólfsson,
stud. mag., Steindór Gunnarsson, stud.
jur., Guðmundur í. Guðmundsson, stud.
jur., og Jón Hauksson, stud. jur.
Það er skoðun margra, að nægilegt sé
að hafa tvö stór stjórnmálafélög hér í
skólanum. Þetta er að vissu leyti rétt, ef
menn geta sætt sig við tvístefnu í hugsun
og starfi. En hvað eiga þeir að gera, sem
ekki aðhyllast í meginatriðum „þrýsti-
kenningu“ VÖKU eða „aktion-stefnu“
Verðandi manna? Á rödd þeirra ekki að
heyrast? Jú, vissulega. Þess vegna störf-
um við ótrauðir við hliðina á „þeim
stóru“.
En hvað hefur þá stúdentafélag jafn-
aðarmanna til málanna að leggja? Það
er ekki beinlínis hægt að segja, að það sé
nýstárlegt eða hámóðins, heldur grund-
vallast meginstefna okkar á þeim marg
misþyrmdu vígorðum: frelsi, jafnrétti og
bræðralag. Við viljum að því að skapa
réttlátt og mannúðlegt þjóðfélag, þar
sem öllum þegnum er tryggt félagslegt
öryggi og frelsi. Það má svo endalaust
deila um það, hvernig vinna beri að fram-
kvæmd þessara stefnumiða í smáatrið-
um, en ofbeldi og byltingarkennd vinnu-
brögð álítum við forkastanleg.
En eru þetta ekki skýjaborgir og sand-
kastalar? Hér er reynslan hlutlaus dóm-
ari; við getum bent á það með réttu,
hvernig jafnaðarmönnum á hinum Norð-
urlöndunum hefur tekizt að skapa fyrir-
myndar velferðarþjóðfélög og hjá okkur
horfir flest fram á við í þessum efnum.
Hlutur stúdentafélags jafnaðarmanna
er kannske léttvægur, en við viljum þó
gera okkar til að bæta þetta samfélag,
sem við lifum í.
Asgeir Pétur Asgeirsson, stud.jur.
Frá Félagi
frjálslyndra
stúdenta
Það er orðin venja, að ljá stjórnmála-
félögum stúdenta rúm fyrir starfsannála
í hátíðablaðinu 1. des. Sá annáll getur að
þessu sinni verið stuttur frá Félagi frjáls-
lyndra stúdenta. Starfsemin hefur verið
í lágmarki síðastliðið ár, og að miklu
leyti takmarkazt við samskipti við Heims-
samtök frjálslyndrar og róttækrar æsku
(W.F.L.R.Y.). F.F.S. er aðili að þeim
samtökum frá 1966. Fulltrúi félagsins
sótti ársþing samtakanna s.l. vor.
Ástæðan til minnkandi starfsemi F.F.S.
er sú þróun í stjórnmálalífi stúdenta, sem
á síðastliðnum vetri leiddi til stofnunar
Verðandi. Að þeirri félagsstofnun unnu
meðal annarra margir stuðningsmenn
F.F.S. Eitt af því, sem fyrir upphafs-
mönnum F.F.S. vakti — fyrir 30 árum,
— var að sameina lýðræðissinnaða vinstri
menn í einu félagi. Það er frjálslyndum
stúdentum fagnaðarefni, að þetta hefur
nú tekizt með stofnun Verðandi.
En hefur ekki verið tekin formleg á-
kvörðun um framtíð F.F.S. Hefur ekki
verið talið rétt að rasa um ráð fram í því
efni.
Jón Eiríksson, stud. scient.
formaður F.F.S.
Frá Félagi
róttækra
stúdenta
Saga félags róttækra stúdenta mun ekki
rakin í þessu greinarkomi, enda hefur
það verið gert áður af sama tilefni. Starf
félagsins var lengi mjög blómlegt, og það
var helzti og oft eini málsvari íhalds-
andstæðinga innan Háskóla Islands. Aðal
lyftistöng starfs félagsins var, eins og
annarra pólitískra félaga innan skólans,
kosningar til Stúdentaráðs. Sá áhugi, em
yfirleitt vaknar meðal stúdenta eins og
annars fólks kringum pólitískar kosning-
ar endist oft árið út. Helzti dragbíturinn
var hins vegar sá, að yfirgnæfandi meiri
hluti róttækra stúdenta varð að sinna
brauðstriti með náminu. Foreldrar þeirra
voru alþýðufólk, sem ekki var fjárhags-
lega afiögufært, og íslenzkt ríkisvald
hefur aldrei sinnt því af neinni alvöru, að
aðstoða félitla námsmenn meðan á nám-
inu stendur. Þetta varð auðvitað til þess,
að róttækir stúdentar gátu oft ekki sinnt
félagslegum hagsmunamálum stúdenta
sem skyldi.
Þegar kosningafyrirkomulagi til Stúd-
entaráðs var breytt, breytti það að sjálf-
sögðu mjög allri starfsaðstöðu Félags
róttækra stúdenta, eins og annarra póli-
tískra stúdentafélaga. Starfið varð minna
og daufara, enda skorti þann beina og
nærtæka baráttugrundvöll, sem kosn-
ingarnar höfðu skapað.
Þegar S.F.H.Í. var endurreist, átti
félagið um tvo kosti að velja. Að taka
beinan þátt í kosningum við hliðina á
öðrum vinstri sinnuðum samtökum, eða
taka þátt í sameiginlegu framboði allra
vinstri sinnaðra stúdenta. Fyrri kostur-
inn hefði auðvitað veitt félaginu sem slíku
meiri styrk. Þó kaus það síðari kostinn
til að koma í veg fyrir óþarfa sundrungu
og meirihlutavald Vöku.
43
STÚDENTABLAÐ