Fálkinn - 14.12.1964, Blaðsíða 33

er INSTAMATIC100
me'ð innbyggfium ílashlampa.
Vönduð myndavél í smekklegum gjafakassa, er góð
gjöf — gjöf sem gefur inargar ánægjustundir.
KODAK INSTAMATIC VÉLIN gerir öllum færta'Ö taka
góðar myndir, því hún er alveg sjálfvirk — filman
kemur í ljósþéttu KODAK-hylki, sem sett er f vélina
á augnabliki, engin þræðing og vélin er tilbúin til mynda-
töku.
KODAK INSTAMATIC ER GJÖF
FYRIR ALLA, UNGA SEM ALDNA!
KODAK INSTAMATIC 100 i gjafakassa meö filmu,
5 flashperum og batteríum, kr. 934,00
KODAK INSTAMA1,IC 100 án gjafakassa kr. 829.00
Filman kemur i hylki...
Sett i vélina á 1 sekúndu
Vélin tiibúin til notkunar
tNSTAMATIC
Kodak
fin
LTL
SíMi 2 0313
IFOTIi
:[N|H
;ikif
BANKASTRETI 4
uppá flóann fyrir utan höfn-
ina, en í stað þeirra komin
önnur skip, stálgrá, ljós og vov-
eifleg: herskip. Það er stríð og
ferðamennirnir sem koma til
landsins eru ekki framar
skrautklæddir menn með sól-
skyggni, hvíta skó og gljáandi
myndskreyttar skyrtur. Það
eru luralegir menn sem nú
sjást á götum borgarinnar,
menn rúmhelginnar með svarta
þunga klossa á fótum og
klæddir mosagrænum pokaleg-
um flíkum, hver öðrum líkur,
þreyttir menn og yfirleitt leið-
ir á lífinu, menn sem drekka
til að gleyma óyndinu, elta
stúlkur með klúrum hætti og
eru illa séðir af mörgum hér-
lendingum.
Hvar sem þessir dapurlegu
menn slá niður búðum sínum
spretta upp einsog gorkúlur
allskyns sjoppur og búllur,
óyndislegir skemmtistaðir full-
ir af myrkri, ódauni, tæmdum
bjórdollum og brotnum flösk-
um. Skröllin á þessum stöðum
eru sneydd gleði, en þar er
mun meira af holum hlátrum,
hranalegum píkuskrækjum,
spörkum, slagsmálum og klúr-
um brigzlyrðum. Stundum að
næturlagi, ef jörð var rök, má
sjá þessa grænklæddu ferða-
langa standandi uppvið veggi
með stúlkur sem hafa misst
niðrum sig nærbuxurnar.
Drengurinn sem lánaði hesta
föður síns uppá eigin spýtur
fyrir fjórum árum er orðinn
fimmtán ára gamall piltungi.
Faðir hans lifir ekki lengur á
að lána lystifólki klárana sína.
Hinir nýju aðkomumenn hafa
að vísu sumir hverjir áhuga
á útreiðum, svo hann heldur
enn hesta, en þeir eru orðnir
honum aukageta, því nú hef-
ur hann snúið sér að öðrum
viðfangsefnum, tekið á leigu
gamla hestamannakrá fyrir
utan bæinn og sett þar upp
veitingasölu handa gestum og
gangandi. Þangað hópast hinir
erlendu gestir í bilum með
vini sína islenzka og vinkonur
þegar kvöldar. Þar er tíðum
róstusamt þegar líða fer á
gleðskapinn, rúður brotnar,
stólgarmarnir mölvaðir eða lið-
aðir sundur, hurðir snúnar af
hjörum eða skildar eftir speldis-
lausar eins og beinagrindur.
Þetta er hinn nýi siður Ástands-
ins í landinu.
Pilturinn er ekki lengur
hjálparhella föður síns við
hestasnúninga eða aðra pen-
ingaöflun, því nú gengur hann
í skóla og býr inni í borginni.
Hann er önnum kafinn við
námið og má varla vera að
heimsækja ættingjana nema
einu sinni eða í hæstalagi tvisv-
ar í mánuði, og þá venjulega
um helgar.
Það er laugardagskvöld í
byrjun desember, beljandi
stormur og blindhríð. Vegir eru
orðnir meira og minna ófærir,
bílar standa fastir hér og hvar
um þjóðveginn, og strætisvagn-
inn uppað Lögbergi mjakast
gegnum hríðarvegginn í mikilli
tvísýnu — hann er hvað eftir
annað að þrotum kominn. Pilt-
urinn er órólegur. Hann gerði
sér ekki ljóst þegar hann lagði
af stað heim til sín að veður-
ofsinn væri svona gífurlegur.
Hann getur átt á hættu að
verða innlyksa fram í næstu
viku, og það er ekkert grín
þegar próf eru í vændum. Hann
hefur ekki komið heim í þrjár
vikur og þetta er sennilega
síðasta tækifærið fyrir jól.
Það er áliðið kvölds þegar
hann loksins nær heim eftir
mörg stönz og ýmislegt bjást-
ur á sköflóttum veginum. Þegar
hann sér heim að húsinu létt-
ir yfir honum. Þar er allt
uppljómað og sýnilega mikill
gleðskapur. Hann gengur í
bæinn og lítur sem snöggvast
inn í veitingasalinn sem er
Framhald á bls. 36.
33
FALKINN