Fálkinn - 14.12.1964, Blaðsíða 52

mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm^mamamm^
DOIM CAMILLO - -
Framh. af bls. 25.
mega liðka sig eftir bílsetuna
og ganga síðasta spölinn. Það
var fúslega veitt. Leirinn hafði
þornað og harðnað, svo að
gangan mátti heita auðveld. Á
leiðinni náði þeim maður í
vagni með hesti fyrir. Maður-
inn var í háum stígvélum og
regnkápu með loökraga. Don
Camillo gaf honum nánar gæt-
ur og flýtti sér síðan á hlið
við félaga Petrovnu.
— Hver er þessi vel búni
heiðursmaður, félagi? spurði
hann.
Félagi Petrovna hló við og
þýddi spurninguna fyrir félaga
Oregov, sem einnig hló glað-
lega.
— Þú ert skarpskyggn, fé-
lagi, sagði hún svo við Don
Camillo. — Þessi „vel búni
heiðursmaður“ er prestur.
— Hvað segirðu? Prestur?
sagði Scamoggia undrandi.
Hann hafði gengið við hlið
Nadíu eins og hann var vanur.
— Hvað er hann að gera hér?
Nadía leit á hann alvarleg
í bragði.
— Félagi, þú manst vafa-
laust hvað segir í 128. grein
þessi orð fyrir félaga Oregov,
skellti hann einnig upp úr.
— Félagi, sagði hún. — 1
Sovétríkjunum hafa prestar
rétt og aðrir borgarar.
sama
flokkslaganna: „Til tryggingar
andlegu frelsi skal kirkjan
skilin frá ríkinu og skólarnir
frá kirkjunni. Hver borgari
hefur rétt til þess að hafa um
hönd trúarlegar athafnir eða
veita trúarlega leiðsögn eins og
honum þóknast.“
— En þessi náungi er ekki
borgari heldur prestur, sagði
Scamoggia með fyrirlitningu.
Félagi Petrovna fór aftur að
hlæja, og þegar hún þýddi
Meðan þeir ganga ekki of langt
í áróðrinum, amast enginn við
þeim. Vilji einhver njóta þjón-
ustu prests, er honum það
frjálst.
Scamoggia sneri sér að Don
Camillo.
— Þú hafðir rétt fyrir þér,
félagi. — Og ein helzta ástæðan
til farar minnar hingað var sú
að losna við alla presta!
— Já, prestar eru auðvirði-
legustu skriðdýr jarðarinnar,,
sagði Peppone með þunga. —
Þegar Nói hélt af stað í örk-
inni sinni, ætlaði hann ekki að
taka neinar nöðrur með sér,.
en guð kallaði til hans: Nói,
hvernig á ríki mitt á jörðinni
þá að standast án presta?
Þegar félaga Oregov hafði
verið skýrt frá efni þessarar
gamansemi, hló hann hærra en
nokkru sinni fyrr og skrifaði
þetta hjá sér í minnisbókina.
Don Camillo hló líka og hægði
á sér, svo að hann varð samsíða
Peppone, sem gekk síðastur.
— Félagi, þetta er rang-
hermi, sagði hann í andmæla-
tón. — Ég kenndi þér ekki
söguna svona. Nói ætlaði að
skjóta sér undan því að taka
asna með sér, en þá sagði
guð: Án kommúnistaþing-
manna verður ekkert grín á
jörðinni.
— Mín útgáfa er betri, sagði
REYKJALUNDAR
LEIKFÖNG
ERU
LÖIMGU LAINIDSÞEKKT
Ávallt fyrirliggjandi fjölbreytt úrval af plast- og tréleikföngum.
Gleðjið börnin með góðum leikföngum-
VINNUHEIMILIO AO REYKJALUNDI
Aðalskrifstofa Reykjalundi, sími um Brúarland.
Skrifstofa í Reykjavík, Bræðraborgarstíg 9, sími 22150.
52 FÁLKINN