Fálkinn - 14.12.1964, Blaðsíða 67

-
Ferft ■ Þórisdal
Framhald af bls. 61.
jökulinn. Var lítið það hið
syðra, svo sem borg stór, en
hið nyrðra var aflangt í norð-
Ur og suður flatt með jöklin-
Um.
Nú þar sem klerkar voru
I;omnir, birtist þeim nokkuð
yrir augum nær sér, og þar
tigu þeir af hestum og bundu
aman.
Sáu þeir nú dal mikinn
langan, mjóan og mjög hring-
'oginn). Eru upptök hans og
botn með stórskriðum, björg-
um og gilklofum í miðjum
fyrrnefndum jökli, og geng-
ur þaðan í landnorður og
beygist svo í hring austur
á við og landsuður eftir jökl-
inum og þar út úr flötum
jöklinum austanvert á ská til
í suðurátt, og er jökullinn
lægri og lægri austur eftir og
svo dalurinn smám saman
þeim mun grynnri, og hvergi
er hann djúpara niðurskorinn
að sjá en sjálft undirlendi jök-
ulsins. En dýpt dalsins gerir
sú mikla hæð, sem ofarlega er
é jöklinum um dalbotninn og
svo þar norður frá landnorður
eftir. Allar hlíðar eru þar blásn-
ar, sem dalurinn er dýpstur,
pg eru allt dökklitir og mó-
:auðir hjallar og hvamma-
nyndir ofan að undirlendi,
íkt á litarhátt felli því suður
if Geitlandi stendur við jökul-
mn. Sumstaðar eru gilskörð,
5n hvergi neitt vatnsfall ofan,
svo sjá mætti. En svo var hátt
ofan á undirlendið, að óskýrir
tóttust þeir í því vera, hvort
þeir í einum hvammstallanum
heðar en í miðri hlíðinni sáu
jarðveg, eða mundi svo litt
Vera mógrjótið, en hvergi var
grænt að sjá. En niður í daln-
Um voru meleyrar og sumstað-
ar jökulhlaup, svo sem snjó-
flóðshrjónungur og óslétta
höfðu runnið fyrst ofan úr
jöklinum og svo eftir dalnum
austur á við. Hvergi var í hon-
um klif að sjá, enginn foss og
ekkert vatnsfall, aðeins vatns-
drefjar mjög litlar, straumlítið
að sjá, svo það dróst sumstað-
ar svo sem í smálón eða tjarn-
ir, og það lengst suður á, sem
eftir dalnum sá, þá glampaði
þar í lygnavatn, og var þá all-
grunnur orðinn dalurinn og
aungvar hlíðar að nema flata-
jökullinn tveim megin fram að
fneleyrunum. En þar, er dalur-
inn beygðist lengst norður i
hring, voru smáfell tvö, og var
hvorutveggja blásið, en þar
þótti þeim niður undir að sjá
sem graseyrar eða flatir litlar
fram að árfarvegnum. Tóku
fell þessi upp úr jöklinum, en
hann féll slétt og lágur fram
að þeim að norðan. Öngvir sá-
ust þar hverir, svo reyk legði
af, og hvergi skógur, víðir,
lyng né gras, framar en nú er
sagt. Eru það og engi undur,
þótt afdalur sá, innan í jöklum
luktur og allþröngur, hafi misst
grasbrekkur þær, er í fyrnd
þar sem annarstaðar verið
munu hafa. En hverir eða
vermsl kunna þar svo í ein-
hverjum stað að verið hafa,
að ei sæi þessir menn, því þeir
gengu ei ofan á undirlendið
dalsins né eftir honum endi-
löngum nema aðeins með hon-
um nokkra hríð sunnanvert og
sáu gjörla allt langslag og
vöxt og skapelsi dalsins, sem
áður segir.
Má það og verða, að jökul-
hlaup hafi grandað þeim hver-
um og hulið þá með sínu yfir-
falli, þótt á Grettisdögum verið
hafi, því sjá þykjast menn 1
Geitlandi, hvar er grjót og
fylgsni, og er þar þó nú engi
hver í. Það eina þyki mér
vanta á frásögn Grettis um dal
þenna, að hann er ei nú svo
þröngur ofan. En það hygg ég
gjört muni hafa snjóflóð og
jökulhlaup, er þá þegar skúttu
yfir dalinn. Munu þeir sprung-
ið hafa fram og rýmt svo um
dalinn ofanvert, en spillt og
fordjarfað grasið úr hliðunum
og af eyrunum, sem niður í
dalnum verið mun hafa.
Nú sem klerkar höfðu þetta
yfirskoðað og fyrir sér virt,
gjörðu þeir þar vörðu mikla á
berginu, og þaðan sáu þeir til
baka sér ofar með dalnum rauf
mikla í gegnum klett einn, er
stóð framarlega að dalbarmi
nær dalbotni. Þangað hurfu
þeir og vildu þar um lítast. En
það var sem þeim sýndist. Og
þar austanvert við klett þann
komu þeir að helli einum, og
horfðu megindyr hans rétt í
norður og ofan í dalinn, en
annað skarð í millum kletta
upp úr þar rétt til austurs. En
þá var þar beint í vestur klett-
raufin og var með öilu fer-
hyrnd sem dyr miklar, og þar
mitt í milli, öndvert við megin-
dyrnar, var sem reist væri
kletthella mjög mikil, og var
móbergsgrjót í henni (ei er
þar og annars grjóts kostur).
Eins er í hellinum. Varla náðu
þeir til miðra hliðvegganna
undir hvelfið. Gluggur einn
var á hellinum austanvert og
var aflangur nokkuð, og gátu
þeir það mundu hafa gjört
Framhald á næstu s:'ðu.
Úrval MBMjtésktM itt'tstjtifjtia
UíMffstœtt vcrð —
tjóð fjrciðslttkjÖM•
HI\OTAI\
HÚSGAGNAVERZLUN
Þórsgötu 1 — «;írni 20820
FALKINN
67