Fálkinn - 21.12.1964, Side 31

skulum við leita hans í íjöllun-
um út við sjóinn. Einkennilegt
að honum skuli ekki verða kalt
þar í nepjunni.“
Hún kleif á bak asnanum og
reið út úr þorpinu út á akrana.
Danglaði laust kaðalspottanum
í lendar honum svo að hann
greikkaði sporið og brátt komu
þau að klettabríkinni, sem
skildi akrana frá sjávarmálinu.
Barbara steig af baki asnanum
pg teymdi hann við hlið sér,
svo að hann ætti auðveldara
með að klöngrast upp. Hún
svipaðist um eftir guði á bak
við hvern klett og runna og
kallaði á hann við og við.
Þegar þau komu upp á kletta-
bríkina, sáu þau sjóinn fyrir
neðan og sólin var að ganga
undir út við sjóndeildarhring.
Fölnandi skinið teygði hendurn-
ar út yfir kvikar öldurnar, eins
og það vildi róa þær og sefa;
það hafði þegar svæft þær út
við sjóndeildarhringinn, því að
þar var sjórinn spegilsléttur og
vafinn geislaglóð.
Og á því andartaki varð telp-
unni Ijóst að hún mundi finna
guð og móður sína þar, sem
sólin seig í haf. Hún kleif í
skyndi ofan í fjöruna, hrasaði
og rann, hljóp síðan um sand-.
inn í flæðarmálið, þar sem stór-
ar öldur gengu upp í fjöruna.
Enn hikaði telpan, stóð á ljós-
um kjólnum í dvínandi kvöld-
skininu og horfði stórum augum
þangað, sem sólin var að hverfa
í logaglóð.
„Ég er að koma,“ kallaði hún
fagnandi; óð síðan út í sjóinn,
beint í fangið á rísandi brim-
öldunni. Og Ijósir gárarnir léku
um ómælisdjúpin dulu.
Kæri Astró!
Ég hef lengi haft hug á að
vita eitthvað um framtíðina, og
því sný ég mér til þín til þess
að fá svar. Ég bið þig að sleppa
því, sem er innan sviga. Ég er
fædd klukkan 1.50 á laugar-
dagsnótt.
Ég er ekki mikið gefin fyrir
að skrafa við fólk, er heldur
hlédræg. Nú langar mig til að
vita, hvort ég giftist seint og
hvernig hjónabandið verður og
hvernig heilsan verður. Ég hef
þekkt strák í nokkur ár. Eigum
við samleið? Verð ég lánsöm í
ástamálunum? Á ég eftir að
I
Ksmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm
Don Camillo . . .
Framhald af bls. 21.
því. Eftir stríðið hlaut hann
uppreisn og var talinn píslar-
vottur, og það greiddi vel götu
hans á stjórnmálabrautinni.
Hann varð bæjarstjóri og síðar
þingmaður.
Peppone lagði krepptan hnef-
ann fram á borðið.
— En þetta er ekki öll
sagan, andmælti hann.
Bordonny horfði fast og lengi
á Don Camillo.
— Mér kemur andlitssvipur
þinn svo kunnuglega fyrir sjón-
ir, sagði hann. — Áttu heima
í sama héraði og þingmaður-
inn?
— Nei, nei, sagði Peppone
hraðmæltur. — Hann á heima
skammt frá þessum stöðvum,
en þó í öðru héraði. Þú getur
ekki hafa hitt hann fyrr. Segðu
mér annars, hvernig þú komst
hingað.
Bordonny yppti öxlum.
— Er nokkur ástæða til þess
að rifja upp það, sem Rússar
hafa gleymt af manngæzku
sinni? sagði hann og rödd hans
var aftur orðin kuldaleg. — Ef
þið viljið fá meiri vitneskju
um þetta kalkhos, skal ég fús-
lega láta hana í té.
Don Camillo vildi ekki láta
þetta umtalsefni niður falla.
— Láttu það ekki binda
tungu þína, vinur, að hann er
þingmaður. Við þurfum ekki
að taka neitt tillit til stjórn-
málanna. Við getum talazt við
eins og menn.
ferðast eitthvað? Vonast til, að
þetta birtist sem fyrst.
Með fyrirfram þakklæti.
Bjarkan.
Svar;
Það mun vera merki Stein-
geitarinnar rísandi, sem gerir
það að verkum, að þú ert ekki
málskrafsmikil, en hlédræg. Þó
gerir þetta merki þig metn-
aðargjarna, hagsýna og færa til
að gegna ábyrgðarstöðu. Þú
ættir ekki að halda þig utan
við góðan félagsskap, því þér
gæti hætt við að verða nokkuð
einræn.
Sólin í merki Tvíburanna
bendir til nokkuð tvíþátta eðlis
og í samstöðu við Úranus í
þriðja húsi til góðra, en nokkuð
óvenjulegra gáfna. Þú hefur
áhuga á ferðalögum, og þú ferð
áreiðanlega í þó nokkur.
Merki Krabbans á geisla
Bovdonny leit í augu þeirra
til skiptis.
— Ég þarf ekkert að fela,
sagði hann svo. — Saga mín
er alkunn hér í Grevenec. En
fyrst fólkið, sem ég umgengst
hér, minnist ekki á hana, ætti
ég ekki að tala um hana held-
ur.
Don Camillo rétti fram pakk-
ann sinn með ítölsku sígarett-
unum.
Regnið streymdi úr loftinu
og rann í stríðum straumum
niður gluggarúðurnar.
— Mig hefur langað í þess-
ar sígarettur í sautján ár, sagði
Bordonny og kveikti sér í einni.
— Ég hef aldrei getað fellt
mig til fulls við markota í
blaðapappír. mér verður óglatt
af því.
Hann dró djúpt að sér
reygjarteyg og lét reykinn
síðan streyma hægt út um
munninn.
— Saga mín er ekki merki-
leg, sagði hann. — Ég var í
hernum, og nokkru fyrir stríðs-
lok, var ég staddur í vélavið-
gerðarstöð, sem sett hafði ver-
ið á laggir skammt frá rússn-
esku landamærunum. Þetta var
í árslok 1942, og helkaldur
hríðarstormur næddi þarna um
inn sem Rússar hertóku okk-
okkur. Þannig var veðrið dag-
ur og ráku okkur af stað
eins og fénað. Við vorum
ekki sérlega gangfráir í snjón-
um, og einn féll af öðrum
á grúfu í fönnina. Þá sem
féllu, skildu Rússar eftir með
kúlu í hnakkanum. Ég féll líka,
en ég kunni orðið nógu mikið
sjötta húss bendir ekki til sér-
lega sterkrar líkamsbyggingar
og þú verður fyrir talsverðum
áhrifum frá umhverfinu heilsu-
farslega séð. Heilsan getur orð-
ið fyrir skakkaföllum sakir
áhyggna og heimilisástæðna,
svo og sakir andlegra og líkam-
legra truflana, sem stafað geta
af ofþreytu.
Svo kemur nú stóra spurn-
ingin um giftinguna. Það bend-
ir allt til, að þú hafir sterka
löngun eftir hjónabandi og fjöl-
skyldulífi. Heimilislífið verður
þér kannski fremur erfitt, þú
finnur of mikið til ábyrgðar-
innar, sem er samfara barna-
uppeldi og heimilishaldi. Það
er vert að geta þess, að Júpíter
og Venus eru báðir í sjöunda
húsi hjónabandsins, og er það
talið öruggt merki þess. að
mikils sé að vænta i sambandi
við giftingu, bæði í sambandi
í rússnesku til þess að gera
mig skiljanlegan. Þegar einn
rússnesku hermannanna rak
fótinn í mig og sagði: Á fætur
með þig, tókst mér að svara:
Tovarisch, ég get ekki gengið
lengra. Leyfðu mér að deyja í
friði. Ég hafði verið einna síð-
astur í hópnum, og hinir voru
komnir spölkorn á undan og
nærri því horfnir í snjókófið.
Hermaðurinn laut yfir mig og
sagði: Flýttu þér þá að deyja,
félagi, og komdu mér ekki 1
neinn vanda með því.
Þegar Bordonny var þarna
kominn í sögu sinni, kom p'n-
hver inn í eldhúsið klæd ir
votri regnkápu víðri. Þ( ar
komumaður hafði sveipað ■ rá
sér þessu hlífðarfati, kom í
ljós, að þetta var snotur kona
um þrítugt.
— Þetta er konan mín, sagði
Stephan Bordonny.
Konan brosti til okkar, taut-
aði eitthvað í barm sinn og
hvarf síðan upp hringstiga.
— Guð vildi láta mig lifa,
hélt Bordonny áfram sögu
sinni. — Á mig hefur víst fljót-
lega sigio höfgi þarna í snjón-
um, en þegar ég vaknaði til
vitundar aftur, var ég í hlýju
húsi. Ég hafði hnigið niður að-
eins hálfa mílu frá þeim stað,
sem þetta þorp stendur nú á,
og sautján ára stúlka, sem var
að safna eldsneyti þarna, rakst
á mig. Þessi stúlka var sterk,
og henni tókst að bera mig eða
draga heim til sín.
— Já, rússnesku smábænd-
urnir eru gott fólk, sagði Pepp-
one — ítölskum manni, sem
Framhald á bls. 33.
við gott makaval og einnig frá
fjárhagslegu sjónarmiði séð.
Þetta bendir einnig til hærri
þjóðfélagsstöðu. Þér er nokkuð
hætt við að láta blekkjast í
ástamálum. Einnig munt þú
stundum hafa samband við
menn, sem ekki eru heppilegir
sem mannsefni, en þú vilt loka
augunum fyrir því. Þetta
skaltu varast umfram allt. Um
mitt ár 1965 fer Júpíter í gegn-
um fimmta hús, en því tilheyra
ástamálin og 1566 og ’67 fer
hann í gegnum sjöunda hús, þá
eru afstöður til að mynda
hjónaband, og skaltu gera þitt
til, að svo megi verða, það
mun reynast happasælt. Það
eru sérstaklega sterk bönd
milli þín og síðarnefnda manns-
ins. Venus hans í samstöðu
við Mánann þinn, og það þykir
miög heppiieg afstaða, einnig
eru fleiri nánar afstöður.
FALKINN
31