Fálkinn - 27.06.1966, Blaðsíða 19
l&Jil
n'v
nema hvað annar gengur
utan á fjallinu og upp á
það, en hinn innan í fjall-
inu og niður í það.
Við skulum nú fylgjast
með því, hvernig stærsti
hellir Evrópu fannst, og
hvernig menn könnuðu hann
smám saman á mörgum ára-
tugum. Frásögnin er tekin
úr danska blaðinu „Mandens
verden“:
Hingað og þangað í Tenn-
engefjöllunum í Austurríki
má sjá hellismunna. Sögur
og srgnir hafa um aldir ver-
ið spunnar um þessi hlið
undirdjúpanna, en fáir hafa
þorað að stíga inn í svart-
nættisveröld dverga, dreka
og trölla. En vordag einn
árið 1879 klifu tveir menn
upp að stærsta munnanum
í fjallshlíðinni. Hann er
tuttugu metra hár og átján
metrar á breidd. fsköldum
gusti slær á móti þeim úr
hellinum. Landafræðingur-
inn Posselt Czorich hikar
eitt andartak, en gengur
síðan einn með tendraðan
kyndil inn í hellinn.
Á einum stað sér hann blá-
grænt glerkennt efni breiða
sig yfir veggina eins og
stirðnað vatnsfall, og brátt
kemur hann í helli, sem er
30 metra breiður og álíka
hár. Svo langt sem skinið
frá kyndlinum nær glamp-
ar -á óteljandi íssúlur, og
lengra í burtu sér hann allt
í einu risavaxna manns-
mynd... en þar er aðeins
um að ræða klettadrang.
Og aftur bergmálar fótatak
þessa einmana könnuðar um
ganga hellisins, þar til hann
allt í einu stendur frammi
fyrir ísvegg, ókleifum, sem
nær frá gólfi til lofts. Lengra
kemst hann ekki. Czorich
snýr til baka og fálmar sig
að útganginum, þar sem
félagi hans bíður í ofvæni.
30 árum síðar situr 23ja
ára gamall stúdent, Alex-
ander von Mörk að nafni og
blaðar í bunka af göml-
um fréttablöðum. Þar rekst
hann af tilviljun á frásögn
Czorichs um hellinn, og einn
góðan veðurdag árið 1912
er hann kominn á vettvang
í fararbroddi hóps ákafra
hellakönnuða og reynir að
feta í fótspor Czorichs. Þeir
koma fljótt að ísveggnum og
tekst ekki að finna neinar
glufur á honum, og eftir
nokkurra klukkustunda ár-
angurslausar tilraunir snúa
þeir við út í dagsljósið.
Þann 2. ágúst árið eftir
er Mörk enn kominn á stað-
inn við þriðja mann. Þeir
höggva þrep í ísvegginn, og
að lokum stendur Mörk uppi
við brúnina og lyftir ljós-
inu ... Þar fyrir innan sér
hann inn í ævintýraheim
1001 nætur. Höll, sem glitr*
FALKINN
19