Vikan - 21.04.1960, Blaðsíða 6

LUBITEL ER FERNIHGARGJÖFIN
Fæst hjá:
Focus
Gevafoto
Týli h.f.
Hans Petersen
og hjá
60
verzlunum
um land allt.
RÚSSNESKAR LJÖSMYNDAYÉ LAR ERU SPÚTNIKAR I LJÓS-
MYNDAHEIMINUM.
Einkaumboð á íslandi fyrir Rússneskar 1 jósmyndavörur:
EIRÍKUR KETILSSON
Vesturveri 6. h.
Sími: 19155. BOX 1316.
♦ Ábending varðandi
sumardagskrána.
♦ Ekki ein báran stök.
♦ Nauðsyn ekki nauðsyn.
♦ Ókurteis kurteisi.
ÁBENDING VARÐANDI SUMAR-
DAGSKRÁNA.
Kæri póstur.
Viltu gera mér þann greiða, að koma á fram-
færi eftirfarandi pistli, í þeirri von, að þeir sem
sjá um sumardagskrá Rikisútvarpsins lesi
Vikuna.
Væri ekki ráð að helga þeim, sem ferðast
vilja um iandið, einn stuttan dagskrárþátt viku-
lega. Yrði þar veitt leiðsögn til ýmissa staða
á landinu og um þá, sögð saga þeirra í stuttu
máli, vikið að örnefnum, sagt frá fjallasýn,
veittar ráðlagningar um tjaldstað, tilgreint hvert
manni heri að snúa sér varðandi alla fyrir-
greiðslu á staðnum, sé hann í byggðum, varað
við hættum og annað þessháttar. Þá mætti og
verja nokkrum tíma livers þáttar í það, að kenna
fólki að ferðast, ræða um nauðsynlegan útbún-
að og varúðarráðslafanir — og reyna að kenna
fólki einhverja umferða- og ferðamenningu.
Væru færir menn fengnir til að sjá um slíkan
þátt, er ég ekki i neinum vafa um, að margir
mundu hlusta — af áhuga.
Virðingarfyllst.
I ! ' Önundur.
1
l
1
í
1
1
1
1
l
l
Það er eins og mig minni að svipaður dag-
skrárþáttur hafi verið í útvarpinu ekki alls
fyrir löngu. En eflaust gæti þáttur í svipuðu
formi og Onundur ráðgerir, orðið býsna vin-
sæll, svo margir eru á ferð um landið á
hverju sumri nú orðið. Við skulum að
minnsta kosti vona að forráðamenn útvarps-
ins lesi Vikuna — og taki þessa uppástungu
til athugunar.
EKKI EIN BÁRAN STÖK ...
Kæra Vika.
Hvað á ég að gera? Fram undir nýjár gekk
mér allt að óskum, að mér sjálfri fannst, og allt
virtist vera eins og bezt varð á kosið. Þannig
hafði það lika verið yfirleitt um langt skeið.
En upp úr nýjárinu gerbrcyttist þetta. Síðan
hefur bókstaflega allt gengið öfugt og á aftur-
fótunum, og allt, sem ég hef reynt af góðum
vilja snúist á verri veg. Ég hef að vísu hvorki
orðið fyrir stórslysum eða miklum óhöppum,
en ótal smáóhöppum og vandræðum, vinir mín-
ir snúa við mér bakinu, ég er orðin önug og
geðvond í umgengni, og á vinnustað mínum finn
ég, að ég er að verða ilia liðin, og flest fer
mér þar klaufalega úr hendi, þótt ég sé öll af
vilja gerð að vinna eins vel og ég get. Hvað á
ég að gera? Heldurðu kannski að þetta lagist?
Vinsamlegast.
A. B.
Lagist? Það held ég ekki. Svona verður það
áreiðanlega héðan af — ef þú heldur áfram
að trúa statt og stöðugt á óheppni þína. Það
6
VIK A N