Vikan - 24.08.1961, Blaðsíða 17

METNAÐARSKYNI
sama og byggja stórt eða öllu held-
ur: að byggja allt of stórt — af ein-
hverjum heimskulegum metnaSar-
ástæSum. Fæstir gera sér nokkra
grein fyrir því, sem i er ráSizt.
Sumir ana blint af augum og hugsa
sem svo: Fyrst einhver annar gat
gert þetta, hvi skyldi ég þá ekki
geta 'kíofiS þaS?
Ég hef komiS í margar ibúSir, sem
voru ákaflega fátæklegar sökum
þess, aS eigandinn hafSi rembzt viS
aS byggja stærra en hann réS viS.
Sumir gefast nálega upp á loka-
sprettinum, og frágangurinn dregst
von úr viti. Fæstir geta keypt hús-
gögn, og gömul húsgögn fara sjaldn-
ast mjög vel í nýjum íbúöum. HiS
versta af öllu er þó, aS þetta fólk
getur ekki lifaS mannsæmandi lifi.
ÞaS lifir á soSningu flesta daga vik-
unnar og veitir sér minna en hrepps-
ómagar og þurfalingar. ÞaS, sem af-
gangs er fram yfir vexti og afborg-
anir af húseigninni, er svo lítiS, aS
þetta fólk getur engan veginn geng-
iS sómasamlega til fara. ÞaS verSur
aS ganga fyrir aS kaupa skó á krakk-
ana, aS eiga fyrir mjólk og soSn-
ingu, og svo er einhvern veginn
kreist undan blóSugum nöglunum
upp í útsvar og skatta, — allt til
þess aö geta búiS i sex herbergja
ibúS, þegar fjögur herbergi nægSu,
eSa fjórum, þegar tvö nægSu. ÞaS
er ekki heldur hægt aS veita sér
neinar skemmtanir. Ekki einu sinni
aS fara i bíó, hvaS þá i leikhús eSa
aSrar dýrari skemmtanir. A3 eignast
bíl er nokkuS, sem þýSir ekki aS
láta sig dreyma um næstu þrjátiu
árip.
Þetta er þó ekki allt og ef til vill
ekki hiS versta. AS mínum dómi
er þrældómurinn verstur, sem þessu
er samfara. ÞaS kemur sem sé
nokkuS oft í ljós, aö fyrirtækiS varö
enn dýrara en búizt var viS. Til
þess aS bjarga öllu saman verSur
fyrirvinnan aS takast á hendur ná-
lega tvöfalda vinnu, og hrekkur þó
varla til. 1 staS þess aö vera frjáls
einstaklingur er hann þræll. Enginn
hefur þó þvingaS hann til þess, held-
ur hefur fjarstæSukenndur draum-
ur um sólrikar og víöáttumikl-
ar stofur dáleitt hann og hrifiS
hann í strandstaSinn líkt og Lorelei
farmennina á Rínarfljóti foröum
daga. Eins og ég drap á hér á und-
an, er þaS oft lconan, sem á drjúgan
þátt i óförunum, sökum þess aS
einhver efnuS vinkona hennar hafSi
gert hiS sama. Munurinn er bara
oft sá, aS efnaSa vinkonan hefur
ráS á því aS setja teppi á gólfin og
kaupa húsgögn samkvæmt nýjustu
tízku.
ÞaS er enn þá erfiSara aS gera
viSáttumiklar stofur hlýlegar og
lieimilislegar heldur en hinar meSal-
stóru, sem fjöldanum henta. Til
þess aS vel fari, þarf aS eySa ógrynn-
um fjármuna i innréttingar og hús-
gögn. Þetta er hlutur, sem fæstir
hugsa niSur i kjölinn, þeirra er
byggja of stórt. íbúöin sjálf er hin
ytri umgjörS um heimiliS og næsta
fátækleg án þeirra hluta, sem gera
heimili aS hlýlegum iverustaS. Stór
íbúS, þótt ný sé, er eySimörk án
nauSsynlegra húsgagna og ólíkt fá-
tæklegri samastaSur en önnur vel
búin, þótt helmingi minni sé.
ÞaS er mér og mörgum öSrum
undrunarefni, aS til skuli tiltölulega
margt fólk, sem af fúsum vilja legg-
ur á sig þrældóm og sjálfafneitun
fyrir þaS eitt aS geta búiS í víSáttu-
miklum íbúSum. AS búa vel er aS
visu einn þáttur þess aS lifa menn-
ingarlifi, en aSeins einn. Þá eru eftir
tómstundaiSkanir alls konar, aS fata
sig og fjölskylduna, aS veita sér
sæmilega í mat og drykk, aS ferSast
bæSi hérlendis og erlendis, aS veita
sér þaS aS eiga og reka bíl, aS
skemmta sér svolitiö öSru hverju og
aS kaupa bækur og gefa sér tíma
til aS lesa þær, — svo aS eitthvaS
sé taliS. AS vilja fórna því aS geta
gert eitthvaS af öllu þessu fyrir ó-
þarflega stóra íbúS er gersamlega ó-
skiljanlegt.
Eins og vaxtakjörum er nú háttaS,
mundi þaS vera fjárhagslegur ávinn-
ingur aS selja nýjar íbúöir, — væri
þaS hægt, — leggja peningana í
banka og búa i leiguhúsnæSi. Betra
fyrirtæki er þaS ekki aS byggja, eins
og sakir standa. Einmitt þess vegna
Hús 09 húsbúnoður
Myndin að neðan til vinstri: Stór
stofa getur litið nógu glæsilega út,
þegar búið er að búa hana nýjum
húsgögnum eins og með þarf — og
teppi út í hvert horn. En hvað
haldið þið að það mundi kosta, sem
þarna er inni?
Að neðan: Þeir sem hafa vit á þvf
að byggja eftir þörfum, spara sér
margar óþarfa áhyggjur og geta
gegnir þaS furSu, aS margir skuli'>veitt sér það að búa hýbýli sfn vel
fúsir til að leggja i þaS meiri fjár-í®og lifa eins og mannsæmandi getur
muni en nauSsyn ber til. GS. talizt.

Fjöldi fólks byggir
langt umfram þarfir,
bindur sér óviðráðan-
lega bagga og verður
að neita sér um nálega
öll lífsgæði fyrir það
eitt að hafa stórt þak
yfir höfuðið.
i
VIKAM 17