Vikan - 24.08.1961, Blaðsíða 26

Þcgar nornin fír i banhnnn
Dag nokkurn fóru Jens og Lisa að
heimsækja gömlu nornina, Minný
Möggu Möllu.
— Uff, hvað hún virðist vera í
vondu skapi, sagði Jens, þegar þau
komu auga á hana, þar sem hún sat
í stólnum sinum fyrir utan húsið.
—• Hvað ætli sé nú að henni?
— Það er ekki neitt að mér, sagði
nornin, þegar þau komu alveg að
henni. Það er bara það, að ég heí
lesið svo mikið í blöðunum um þjófa,
sem stela peningum frá fólki. Og nú
þori ég næstum því ekki að sofa á
næturnar.
— Já, en áttu þá einhverja peninga,
hérna heima hjá þér? spurði Jens.
— Peninga og ekki peninga, sagði
nornin, ég er nú ekki rík, en allt,
sem ég á, er I vindlakassa undir rúm-
inu mínu. Og ég nota nú næstum þvi
aldrei neitt af þessum eignum min-
um, og því er alltaf að bætast við
þær í hvert skipti, sem ég fæ elli-
launin.
— Já, en Minný Maggý Malla, þú
átt auðvitað að setja peningana i
bankann.
— Ég hef heyrt um það, sagði
nornin, en ég kæri mig nú ekki um
að láta aðra fá peningana mína.
—- Þú færð vexti i bankanum, sagði
Jens.
Hvað er nú það? spurði Minný
Maggý Malla.
— Sko, sagði Jens, þegar þú setur
100 kr. í bankann, þá færðu 9 kr.
á ári, bara fyrir, að þeir fá að hafa
peningana. Og ef þú leggur inn 200
kr. þá færðu 18 kr. á ári.
— Og ef ég legg inn þrjú hundruð
kr. þá fæ ég 27 kr. á ári ... Já, þetta
er reglulega fallega gert af þeim. Ég
ætla svo sannarlega að fara í bank-
ann eins og skot.
Nornin stóð upp og flýtti sér inn.
Hún átti I dálitlum vandræðum með
að leggjast á hnén og komast undir
rúmið ti lað ná í vindlakassann, en
það heppnaðist samt.
— Lísa, finndu hattinn minn, þenn-
an með slæðunni, ég verð að komast
af stað strax, svo að ég byrji undir
eins að fá peninga hjá bankanum.
En allt í einu staðnæmdist hún, og
djúp hrukka myndaðist á milli augn-
anna.
— Jens, hvernig getur það átt sér
stað, að bankinn vilji láta mig fá
svona mikla peninga bara fyrir að
fá að geyma mína peninga, svo að
enginn steli þeim frá mér?
—• Það liggur i augum uppi, sagði
Jens. Skilurðu ekki, að stundum
kemur fólk í bankann til að fá lán-
aða peninga. Það getur það líka
fengið, en það verður að borga fyrir
það. Ef einhver fær lánaðar hundrað
krónur, þá verður hann að borga 10
kr. fyrir það á ári. Svo lánar bankinn
út peninga, sem einhver annar hefur
lagt inn, og fær borgað fyrir það
einni kr. meira, en hann gefur þeim,
sem leggja inn peninga.
— Ertu að gefa í skyn, að bankinn
muni voga sér að lána öðru fólki
peningana mína, kannski einhverjum
gerókunnugum, sem ég kannast ekk-
ert við? hrópaði nornin. E'f svo er,
fá þeir ekki grænan eyri frá mér.
Jens ætlaði að fara að segja eitt-
hvað, en hætti við það. Hann og Lísa
litu hvort á annað, og þau þekktu
hvort annað það vel, að þau þurftu
ekki að tala um það, sem nú þurfti
að gera. Lísa hljóp út og niður í
þorpið til að tala við bankastjórann,
sem hún þekkti, því að hann var
frændi vinkonu vinkonu hennar. Jens
var kyrr hjá norninni og sagði:
— Nei, ég held ekki, að þeir mundu
lána neinum peningana þína. En við
getum spurt þá niður frá.
— Já, það ætti ekki að skaða, sagði
Minný Maggý Malla. Svo fóru Jens
og nornin niður í bankann.
Bankastjórinn stóð fyrir utan dyrn-
ar og hneigði sig, þegar hann sá
nornina.
■— En sá heiður fyrir banka okkar,
að þér, frk. Malla, ætlið að trúa okk-
Framhald á bls. 31.
ARNA
.qaman
BÓKAMERKI.
Teiknið fallega lagaða ör á filt-
efni, og klippið hana út tvöfalda.
Svo límiS þiS hlutana saman og
byrjiS í oddinum. Áður en hún
er límd saman hinum megin, er
búinn til dálítið iangur fáni úr
öðru efni, sem stungið er inn á
milli filtbitanna, en svo limdur
þar á milli. Þetta er skemmtileg
og auSveld gjöf handa vinum og
kunningjum.
TEIKNIÆFING FYRIR ÞAU YNGSTU.
Eggið hérna á, þótt merkilegt sé, ekki að verða ungi, heldur
fiskur. Þið byrjið á því að teikna eggið (1. mynd). Bætið tveimur
bogalínum (2. mynd). Fyllið svo línurnar út, og teiknið munn
og auga — og síðast nokkrar öldulinur. Þá eruð þið búin að
teikna fallegasta fisk, sem syndir í hafinu (3. mynd).
Veiðimaðurinn rnætti tveimur villtum dýrum í frumskóginum. Hvaða
dýr það voru, getið þið séð, ef þið klippið alla teikninguna út »g brjót-
ið hana saman á réttum stöðum. Veiðimaðurinn kemur einnig í ljós.
EINN f HEIMINUM.
Falleg, lítil vera hefur vogað sér alein út í heiminn, en hver er það?
Svarið færðu með því að draga línu á milli númeranna i réttri röð.
Svo litið þið á eftir.
26 VIKAN.