Vikan - 31.08.1961, Qupperneq 30

ÍSÍglgSSSjKjSi
i= !j
sshsshssh=«ö2e;
|!i3|:-gSSÍ
iiií
Éfeii!
fenc'natir fisní
tr~TliíHÍ1,: Ktuj
i nnsnna iíTrií}'-feí'LMnír.n
HL4H 3=T! p* o (Hífíi:;
mui.uacuniJiLui.xr.ijtiium
iSSBffiSjSSiJpEjíJiji
laono:
ru’rtiuu-^mrj
pÉpÍi
ínnit
rTnn: nl i?J f n : “;:
taiip
Mpp Jarðarherjja
SfeÉ Súklculað;
-ur:r::i:
||il \nanas.
|f§Í Karamellu
IjlSl Vanillu
ss—s—i
llílpi I? omm
i"«-
iGiiHiWSTtrli
^nSSfeSsH^SSgS&^, J MIIM JHiKiHí:
BUÐINGAR
lo§tæti í tnpum
í ferðalagið er hinn lostæti kaviar í túbum ekki aðeins bragðbætir
á brauð heldur sérstaklega hentugur þar sem þér losnið við kram-
ið og illa útiitandi pakkabrauð.
heildsölubirgðir: SKIPHOLT HJ. - SÍMI 13737
30 WMN
hver.ju er hlægileg, og hefði verið
eðlilegra að lionum hefði verið
lokið á einu ári fremur en tíu.
Sama er að segja um leiðina milli
Þingvallavegar og Laugarvatns, til-
tölulega stutta leið, sem mundi
liafa stórvægilega þýðingu fyrir
þennan biessaða ferðamanna-
straum, sem alltaf er verið að
jarma um. Sýnist það næstum lág-
mark að ieggja sæmilega vegi þessa
óloknu spotta, ef á annað borð á
nokkuð að gera fyrir þessi mái.
Það er næstum föst og viðtekin
regla að fara með alla ferðamenn,
sem iandið heimsækja, að Geysi
og Gullfossi. Leiðin um Þingvöll
og Laugarvatn er ein hin fegursta,
sem völ er á liér á landi, og mætti
þá að minnsta kosti hlífa þessu
fólki við þvi að sjá Flóann.
Vegurinn við Gullfoss var rudd-
ur 1929, og má lieita, að siðan
hafi imnn verið iitið bættur. Að
visu var hafizt Iianda fyrir rúmum
fimm árum um að taka nokkrar
beygjur af með beinum upphækk-
uðum vegi, en þar hefur verið
liorfið frá varla bálfnuðu verki.
Túristar eiga ekki atkvæðisrétt
á íslandi, og má vera, að það sé
skýringin á þessu skeytingarleysi,
sem erlendum ferðamönnum er
sýnt með þvi að bjóða þeim upp
á veg, sem er eins og drukkinn
maður hafi lagt í ölvímu og er
vissulega leiðinleg kynning á ís-
lcnzkri vegagerð og verkmenningu.
Yfirleitt held ég, að Gullfoss hafi
verið þessum útlendingum minnis-
stæðastur; kváðust sumir hafa séð
stærri fossa en engan hefðu þeir
fegri séð.
Það hafði rætzt vel úr veðrinu,
og Gunnlaugur var langt kominn
mcð garpskap og endalok Egils
Skalla-Grímssonar, þegar Biskups-
tungur þraut. Svo kemur Grims-
nesið, eins og kunnugt er, þar sem
allir bæir cru yfirleitt handan sjón-
deildarhringsins. Gnnnlaugur sagði,
að ferðamenn undruðust það oft
mest, hversu ákaflega langt væri
milli bæja, hvort innfæddir héldu
almennilega sönsum á þessum ó-
byggðu viðáttum. — Svo var geng-
ið niður að Kerinu, en nykurinn
hefur vist verið úti i Stokkseyrar-
hugt, þvi að það bólaði ekki á
honum.
Þeim gekk ekki ðllum sem bezt
'dð skvrið á Þingvöllum og sýndu
hó flestír nrýðilega viðleitni. Aftur
á móti fékk silunguririn hinar
hp»tu viðtökur.
Ég sat við hliðina á vinnukonu
Kiljans, og lnin sagði:
Heyrðu, hvernig endaði sagan
i Vikunni, þar sem maðurinn var
með bréfið utan á húsveggnum.
Það var búið að rífa framhaldið
úr blaðinu, sem ég sá.
- Ég er hræddur um að ég hafi
ekki lesið þessa sögu. Ég verð að
gera þá játningu, að ég les þær
ekki allar. Það er stúlka, sem
gerir það fyrir mig En meðal
annarra orða: Mér þykir þú tala
íslenzku. Hefur Halldór kennt þér?
— Nei, krakkarnir hafa kennt
mér.
— En þau hjónin, tala þau ekki
við þig íslenzku?
— Nei, þau tala við mig á ensku.
— Og þér finnst auðvitað gott
að vera i Gljúfrasteini?
— Já, mjög gott
Hún borðaði skyrið ekki með
neinum viðvaningsbrag og sagðist
stundum fara í bæinn til að
Lubitil
Sputnik
vélin
770.00 Kr. Búðarverð
Heildsölubirgðir
Eíríhur Ketílsson
GarSarstræti 2.
LAUSN af bls. 26.
Lausn: Smyglarinn hafði tannkrem-
ið í snyrtitösku, en þar var enginn
tannbursti.