Vikan - 05.10.1961, Blaðsíða 15

ARPURINN
FOKHELT
afreksmenn hafi gersamlega hætt
þátttöku í keppni löngu fyrir inn-
an þritugt.
Ein sú stjarna, sem einna hæst bar
á íþróttahimninum um og fyrir 1950
var Óskar Jónsson. Við gerðum ferð
okkar til hans um daginn til þess að
sjá, hvað hann hefðist að og hvernig
hann hefði dafnað á þessum áratug
síðan hann hætti keppni. Það er
raunar ætlunin að heimsækja fleiri
„gamlar“ íþróttastjörnur og mega
lesendur Vikunnar búast við frá-
sögnum af því nú á næstunni. Eins
og menn muna, var Óskar millivega-
lengdahlaupari og hljóp allt frá 400
metrum og upp í 3 km. Hann var
þó einna harðastur í 800 og 1500 m
vegalengdum, en um tíma átti hann
Islandsmet á öllum vegalengdum
frá 800 metrum upp i 3000 metra.
Óskar Jónsson er trésmíðameist-
ari að atvinnu og allir sem hafa
byggt að undanförnu, vita, að hann
rekur trésmíðaverkstæði við Rauða-
lækinn og framleiðir eldhúsinnrétt-
ingar svo og aðrar innréttingar.
Hann hætti að æfa hlaup jafnframt
þvi er hann hætti keppni, en hefur
ekki hlaupið í spik fyrir það; hann
er álika spengilegur og þegar hann
rann hvern hringinn af öðrum á
Melavellinum hér á árunum.
Trésmíðaverkstæði Óskars Jóns-
sonar er i kjallara íbúðarhúss hans,
sem hann byggði með Pétri Einars-
syni, hlaupagarpi og félaga hans úr
ÍR.
Það var þessi ferska lykt af ný-
hefluðu timbri og sagi á verkstæðinu
og innréttingar stóðu í stöflum, hálf-
búnar og albúnar. Óskar var þar við
Óskar Jónsson á trésmíðaverkstæð-
inu við Rauðalækinn. Hann er að at-
huga teikningu að eldhúsinnrétt-
ingu.
annan mann og hafði fyrir framan
sig teikningu af veglegri eldhússinn-
réttingu. Ég sagðist ákveðinn i þvi
að tefja hann um stund og þegar
við vorum setztir í stofu barst talið
að starfi Óskars og ég spurði hann,
hvort hann hefði hugmynd um það,
hversu margar eldhúsinnréttingar
hann hefði smíðað.
— Það hef ég ekki nokkra hug-
mynd um, svaraði Óskar. Þær eru
orðnar nokkuð margar siðan ég
byrjaði með verkstæði fyrir ellefu
árum.
— Hvernig gengurðu frá þeim?
— Algengast er að vinna undir
máiningu, en það færist frckar i
vöxt, að hurðir séu hafðar úr harð-
viði og þá helzt teak.
— Koma margir með teikningar
eftir innanhússarkitekta?
— Nei, það er frelcar fátitt, að
menn fái arkitektá til að tedkna.
Það er kannske einn af hverjum
tíu.
— Líkar þér betur að vinna eftir
þessháttar teikningum?
—• Nei, ég vil helzt fara sjálfur á
staðinn og taka málin og ráða efni
og útliiti, en þessar teikningar eru
mjög misjafnar eftir mönnum.
— Er þetta ekki ágætur atvinnu-
vegur á þessum byggingatimum?
— Ekki nú orðið, en það hefur
verið sæmilegt á undanförnum ár-
um. Það ber talsvert á þvi, að menn
eigi erfitt með að borga og nú er
aigengt, að fólk kaupi hálfa eldhús-
innréttingu i einu, t.d. neðri skáp-
ana og hugsi sér svo að fá efri skáp-
ana Seinna.
— Hafa orðið teljandi breytingar
á þessum árum síðan þú byrjaðir?
— Jú, það má segja að nokkrar breytingar hafi orðið.
Það eru miklu meira notaðar rennihurðir og til dæmis
eru rennihurðir fyrir skápum i herbergjum stundum
látnar ná frá lofti til gólfs. Svo eru amerisku lamirnar
tiitöluléga nýjar. Þá eru engir listar milli skáphurðanna,
heldur falla þær hver að annarri.
— Ertu að hugsa um að stækka verkstæðið?
— Já, ég hef lengi verið að hugsa um það og meira
að segja fengið fjárfestingarleyfi til jjess, en það hefur
ekki verið til hentug ióð og svo fór ég nýlega út í ibúða-
byggingar og þá sló ég stækkun á verkstæðinu frá mér
í bili.
— Hvérnig er þeim ibúðabyggingum varið, óskar?
— Ég fékk úthlutað lóð í Kringlumýraliverfinu, nánar
tiltekið að Álftamýri fjögur. Þar verða byggðar fjögurra
hæða biokkir og ég fékk úthlutað einu stigahúsi, eða átta
íbúðum.
— Það þarf mikið fé til að byrja á svona byggingu,
gæti ég trúað.
— Já, það kostar ó'hemju fé og það var mér um
megn að gera þetta einn, svo ég fékk mann í félag með
mér og við erum saman um bygginguna.
— Er ekki nýiega tilkomið eitthvert hátt gjald til bæj-
arins fyrir tóðir.
— Jú, það heitir gatnagerðargjald og það var til dæm-
is 54 þúsund fyrir þetta eins stigaluis og þar fyrir utan
urðúm við að greiða holræsagjald og eittlivað meira,
eða samtals um (50 þúsund. Þetta kemur í veg fyrir
Framhald á bls. 29.
Þeir Óskar Jónsson og Pétur Einarsson voru félagar í hlaupunum
og háðu margt einvígið. Hér kemur Óskar í márk með sigur-
bros á vör, en Pétur er ekki á því að gefa sig.
á útliti innréttinga
Óskar ásamt syni sínum við húsið í Álftamýri.
VIKAK 15