Vikan - 12.10.1961, Blaðsíða 27

Mikka og bandaríska milljónaranum semst
um allt - líka Önnu - og nú virðast allír
draumar hans um Monte Paraiso ætla að
rætast.
Cyrus K. sat þögull nokkra hríð
og horfði á dóttur sína. Og loks sneri
hann sér að Mikka. — Og Þér, ungi
maður, hvað segið þér? Viljið þér
kvænast dóttur minni?
— Svo sannarlega, svaraði Mikki.
— Og hversvegna? spurði Cyrus K.
Oglethorpe, allsendis óviðbúinn þvi
viðbragði, seni spurningin vakti.
Það hafði oltið á ýmsu fyrir Mikka
þennan dag, og hann var orðinn
þreyttur. Hann hafði ýmist notið
hinnar æðstu gleði eða orðið fyrir
sárustu vonbrigðum, og nú Þótti hon-
um meir en nóg komið. Hann ætlaði
að minnsta kosti ekki að láta þennan
umsvifamikla, þrumandi Bandaríkja-
mann vaða ofan í sig, og auk þess
gat hann ekki fyrirgefið honum, að
hann hafði brugðizt önnu sem faðir,
þegar henni reið sem mest á. Og nú
var einmitt tækifærið til að segja
honum Það.
— Ef þér eruð að drótta þvi að
mér, að ég sé að reyna að krækja
í peningana yðar, mælti hann þungt
og reiðilega, — þá megið þér bóka
það, að ég skal aldrei Þiggja af yður
einn einasta eyri. Fyrir stundu síðan
hafði ég ekki heldur minnstu hug-
mynd um að hún væri dóttir yðar,
og það segi ég orða sannast, að ég
vildi óska að hún væri þáð ekki. Við
elskum hvort annað, og það er eina
L
ástæðan fyrir þvi, að við ætlum að
giftast ... Og Mikki hækkaði enn
raustina, en Cyrus K. starði á hann
sem steini lostinn. — Ég get ekki
boðið henni nein auðæfi að vísu, en ég
skal veita henni alla þá ást og um-
hyggju, sem ég má . .. og Það er meira
en sagt verður um framkomu yðar
gagnvart henni siðustu vikurnar.
— Einmitt það, svaraði Cyrus K.
stuttur í spuna, en það vottaði fyrri
brosglampa í augunum, enda þótt
röddin væri hrjúf og hörð sem fyrr.
— Og hvernig ætlið þér að sjá fyrir
henni, peningalaus maðurinn, ef ég
má spyrja? bætti hann við, hæðnis-
lega.
— Við finnum einhver ráð, sagði
Mikki. Og af sinni venjulegu hrejn-
skilni, sagði hann eins og var: ' —
Þetta er allt á frumstigi hérna enn,
en það skal ekki verða það til lengd-
ar. Ég kem húsinu í lag áður en langt
um líður, smámsaman getum við
keypt okkur nauðsynleg húsgögn í
herbergin, svo við getum tekið á móti
fleiri gestum. Og ef mér tekst að
virkja fossinn . .. Hann þagnaði við,
og hugsaði sem svo, að framtíðaráætl-
anir sínar kæmu Cyrus K. ekkert við.
Þess vegna hvarf hann aftur að því,
sem hann taldi mestu varða: — Anna
kann vel við sig hérna, og hún segir
Framhald á bls. 31.
Beryl beitti sínu blíðasta
brosi, þegar hún kynnti sig
fyrir Cyrus K. Oglethorpe.
VJKAN 27