Vikan - 16.11.1961, Síða 15

Þeir menn, sem fást við revíusmíði og leikritun á
Islandi um þessar mundir, virðast einkum gagnteknir
af vandamálum skreiðar- og fiskútflytjenda. Hefur
þetta efni verið notað í þó nokkur stykki af léttara
taginu og mætti í fljótu bragði halda, að fiskútflytj-
endur væru öðrum mönnum óprúttnari í viðskiptumi.
Nú eru þeir orðnir allmargir, sem séð hafa Stromp-
leik Halldórs Kiljans og þekkja meir en af afspurn
útflytjandann í þeim leik. Hann er álíka breyzkur
og aðrir útflytjendur fisks í leikritum; jafnvel þótt
hann eigi stærstu vöruskemmu á Islandi, hvað gólf-
pláss áhrærir. En hann lætur fiskmat bankans meta
veggi skemmunnar og í dósunum er megn ýlda.
Þessu er að vísu nokkuð öðruvísi háttað hjá þeim
ágæta manni, skreiðarútflytjandanum í revíunni
„Sunnan sex“, sem um þessar mundir er verið að
byrja að sýna í Sjálfstæðishúsinu undir stjórn Flosa
Olafssonar. Hann hefur að vísu vonda skreið, en það
er varla honum að kenna, því hann gerir sitt bezta.
Hann hefur sem sé orðið undir í samkeppni við ann-
ann skreiðarútflytjanda, sem fundið hefur upp full-
komna tækni til að verka fisk fyrir þá í Ghana og
Lúalabba eða hvað þau nú heita þessi ungu blökku-
mannalýðveldi. Nema hvað einn virðulegur fulltrúi
þarna úr suðrinu er á leiðinni til íslands til samninga
um skreiðarútflutning og það verður einskonar ör-
þrifaráð að bæta upp vondu skreiðina með kvenfólki:
Ljóshærðum kynbombum, sem eiga jafnvel að kyssa
negrahöfðingjann á magann.
Litríkustu og skemmtilegustu persónur leiksins eru
einkaritari skreiðarútflytjandans, guðhrædd og al-
varleg stúlka, enda frelsuð og maður nokkur, sem
hefur það starf að skrifa gagnrýni um ljóðabækur
forstjórans, en hann yrkir stundum af miklu and-
ríki og helzt í anda Einars Benediktssonar. Þessi
gagnrýnandi er afskaplega merkilegur maður með
miðilshæfileika. Hann á það til að falla skyndilega
í trans og talar þá rómi ýinissa kunnra manna úr
þjóðlífinu. Hann fellir hug til einkaritarans og aum'-
ingja stúlkan lendir í togstreytu milli mannlegrar
náttúru og hinnar guðlegu upphafningar. Hún finnur,
hvernig syndin læsist um hana, gefur eftir á köflum
en spyrnir á móti annað slagið. Og gagnrýnandinn
fellur kannski í trans þegar faðmlögin standa sem
hæst; er þá allt í einu orðinn Gylfi Þ. Gíslason og
talar um, að Alþýðuflokkurinn sé hreint ekki svo
smár, þegar á allt sé litið.
Magnús Ingintarsson hefur samið flest lögin við
söngvana og útsett þau öll. Það er smekklega gert hjá
honum og Magnús er smám saman að verða alveg
sjálfsagður maður til þeirra h'uta, þegar revíur eru
færðar upp. Skreiðarútflytjandann leikur Karl Sig-
urðsson, sem við höfum nokkrum sinnum séð á sviði
í Iðnó, félaga hans í skreiðarkompaníinu leikur Bald-
ur Hólmgeirsson, ritstjóri Nýrra Vikutíðandi. Ljóða-
gagnrýnandann leikur Karl Guðmundsson, en Guðrún
Stephensen leikur hina frelsuðu ástmey hans og einka-
ritara skreiðarútflytjandans. Ungfrú Reykjavík 1961,
Framhald á bls. 36.
Revía
í Sjálfstæðishúsinu
Leikstjóri:
Flosi Olafsson
Lög:
Magnús Ingimarsson
Skreiðarkaupmenn mæla kynþokkann.
VIKAN 15