Vikan - 11.07.1963, Side 2

BUXUR FYRIR ALLA ÁRSTÍMA
BUXURNAR ÞARF EKKI AÐ PRESSA
GEFJUN - IÐUNN
KIRKJUSTRÆTI

MEÐ PERLU Þegar þér hafiö einu sinni þvegiö meö PERLU komizt |>ór aö raun um, hve þvotturinn getur
orðiö Mur og hreinn. PERLA hefur sérstakan eiginleika, sem gerir þvottinn mjallhvítan og gefur honum nýjan, skínandi blæ, sem hvergi á
sinn lika. PERLA er mjög notadrjúg. PERLA fer sérstaklega vel með þvottinn og PERLA léttir yöur störfin. Kaupiö PERLU í dag og gleymiö ekki,
aö meö PERLU fálö þér hvltari þvott, með minna erfiöi. 5
i ■ 1 ■
ri alvöru:
Á þjóðvegunum
Miðvikudagskvöldið 19. júní
flutti Ólafur Ingþórsson, lög-
regluþjónn í Reykjavík, varnað-
arorð í útvarpið og beindi máli
sínu til þeirra, sem leið ættu um
þjóðvegina í sumar. Ólafur var
gagnorður og talaði einkum um
óhæfilegan hraðakstur og fram-
úrakstur, og dró fram tildrög
nokkurra slysa til þess að gefa
máli síun meiri hljóm. Ég var
honum sammála um sum atriðin
og hef ekki ástæðu til þess að
mótmæla neinu sem hann minnt-
ist á, en það vildi svo til, að ein-
mitt þetta kvöld var ég að koma
vestan af Snæfellsnesi og mér
var allt annað ofar í hug varð-
andi umferð á vegum úti en það,
sem hann talaði um.
Það voru mætingarnar.
Ég hef ekki eins greiðan að-
gang að skýrslum og tölum og
Ólafur, og get því ekki bent á
hve mörg slys hafa orðið af óvar-
legum mætingum. En ef þau eru
ekki mörg, verður sú mildi ekki
skýrð öðru vísi en með tilvísun
til bóka bókanna.
Margir eru þeir ökumenn, sem
ekki eru fáanlegir til þess að
víkja fyrir bílum, sem þeir mæta,
eða draga úr hraðanum, meðan
mætzt er. Ég veit ekki, hvað þeir
eru að hugsa, en a. m. k. þrír
bílstjórar, sem ég mætti á leið-
inni frá Búðavegamótum til
Borgarness mættu gjarnan hugsa
með hlýhug til mín, því það var
ekki þeim að þakka, að þeir
lentu ekki í árekstri við Volks-
Avagen með fjórum farþegum
vegna hugsunarleysis síns. Og
vegagerðin: Það var ekki henni
að þakka, að þessi litli Volks-
wagen stakkst ekki á nefið ofan
í ómerkt ræsi, sem næstum skáru
veginn sundur beggja megin frá,
a. m. k. á einum þremur stöðum.
Að þessu mætti Ólafur víkja,
þegar hann talar um það sem
varast ber í næsta sinn.
Og svo er það framúrakstur-
inn. Ég held, að hægur akstur í
langri röð sé hættulegur. Dóm-
greind bílstjóranna og skarp-
skyggni sljóvgast á slíkum lest-
argangi; þeir bókstaflega dotta
við stýrið. Þá verður bilið milli
bílanna gjarnan styttra en æski-
legt væri, með þeim árangri að
þeir rekast saman og ég veit um
fleiri en eitt dæmi þess, að þrír
og fjórir bílar hafi lent þannig
Framhald á bls. 39.