Vikan - 11.07.1963, Blaðsíða 26

Gamla myndin
Þessir þremenningar léku í Bíókaffi, Siglufirði, sumarið 1935. F. v.:
Steindór Jónsson, trommur (starfar ekki lengur við hljóðfæraleik),
Óskar Cortes, fiðla (Óskar er ennþá kunnur hljóðfæraleikari og sama
má segja um næsta mann á myndinni, píanóleikarann Hafliða Jóns-
son). Sendið Vikunni gamlar hljómsveitarmyndir, þær verða endur-
sendar jafnskjótt og þær hafa verið birtar).
NÝJAR
HLJÓMPLÖTUR.
Michael Cox: Stand up og In
April.
Hér er á ferðinni enskur
söngvari, sem fáir eða engir hér
á landi þekkja. Michael hefur
þokkalega rödd og syngur allvel.
Sérstaklega er söngur hans í
fyrra laginu góður. Þetta er
bráðskemmtilegt rokklag, þar
sem orðin Stand up eru endur-
tekin alloft í textanum. Þessi
plata hlýtur að eiga eftir að
verða vinsæl hér á landi. í síð-
ara laginu er söngur Michaels
hálf vellulegur, minnir stundum
á Pat Boone þegar hann er upp
á sitt versta. Lagið sjálft gefur
reyndar ekki tilefni til stór-
átaka.
Andy Williams fær koss um leið og
hann stígur á land í Englandi, en þar
va.r hann fyrir skömmu á hljómleika-
ferðalagi.
Takið eftir myndinni sem
fylgir með af Michael Cox, hann
minnir ykkur á hann Bessa
Bjarnason, er það ekki?
HMV-hljómplata úr Fálkan-
um, Laugavegi.
Andy WiUiams: Can't get used
to loosing you og Days of wine
and roses.
Fyrra lagið á þessari plötu
hefur náð gífurlegum vinsæld-
um erlendis, og má það heita
sjaldgæft, því hér er ekki beint
um rokklag að ræða og hér er
Framhald á bls. 24.
— Þetta heyrðist mér, að það væri verið að banka.
I 1 J

— Ég hlýt að hafa gleymt mér.
húmor i
midri
viku
— VIKAN 28. tbl.