Vikan - 11.07.1963, Blaðsíða 53

Jagúar Mark 2.
inn í hann, og auðvelt að raða
farangri í farangursrúmið, sem
þó er í minna lagi.
Fjöðrunin er eins og bezt verð-
ur á 'kosið. Hún er ekki svo lin,
að billinn hallist og rambi eins
og bátur á bárum, en hins vegar
nógu mjúk til þess, að hún stend-
ur fyllilega á sporði þvi bezta,
sem við höfum vanizt, og fer jafn-
vel fram úr þvi. Jagúarinn liggur
þvi með afbrigðum vel, en hefur
að vissu leyti tilhneigingu til
])ess að sletta til skottinu í
beygjum, ef geyst er farið. Hins
vegar er stýringin nákvœm og
léttvirk, svo auðvelt er að vinna
upp á móti þessum galla.
Jagúar fæst bæði með fjögurra
gíra kassa eða sjálfskiptingu með
þrem girum. Sé um beina skipt-
ingu að ræða, er gírstöngin i
gólfi og kassinn samstilltur i alla
nema fyrsta. Þrenns konar mótora
er um að velja, 2,4 I (120 ha) 3,4 1
(210 lia) og 3,8 1 (220 ha). Með
minnsta mótornum er hægt að ná
110 km hraða á þriðja gir en 165
km á fjórða, með 3,4 1 mótornum
er hámarkshraðinn 193 km eða
200 á þeim kraftmesta. Vinnsla
og gírskiptingin er þó það „el-
astisk“, að það er liægt að fara
niður í 20 km á fjórða gir, þótt
að sjálfsögðu sé það ekki rétt
meðferð. — Bremsurnar eru
diskabremsur og vinna mjög vel.
Sé um sjálfskiptingu að ræða,
heldur billinn sjálfkrafa hemlun-
um þar til stigið er á benzín-
gjöfina; þetta kemur í veg fyrir
það, að bíllinn sigi áfram þegar
hann á að standa kyrr, eins og
inörgum sjálfskiptum bílum liætt-
ir til að gera.
Þegar þetta er skrifað eru að-
eins tveir Jagúar Mark 2 á skrá
hér á íslandi. Orka h. f., sem um-
boð hefur fyrir þessa bila, tel-
ur ástæðuna fyrir því, að þeir
eru ekki fleiri vera þá, að menn
haldi yfirleitt, að Jagúar liljóti
að vera miklu dýrari en raun
ber vitni um og spyrja þess vegna
ekki um hann.
Að iokum þetta: Ken Purdy er
maður nefndur og skrifar sá um
bila í bandarískt timarit. Hann
segir: „Ef hægt er að taka einn
bíl út úr þeim fjölda ágætra bila,
sem framleiddir eru i heiminum
um þessar mundir og segja: Þessi
er beztur, — þá mundi ég fyrir
mitt leyti veita Jagúar þann
heiður“.
Takið eftir sætumim: Að framan að-
skildir stólar, að aftan sófi með góðum
stuðningi við lærin.
Mælaborðið er lireint afbragð. Hér
er hægt að fylgjast með öllu með því
einu að líta á mælana.
inu eftir vild. Stýrið liggur vel
við, og öll stjórntæki vel stað-
sett, þar sem greitt gengur að
komast að þeim. Útsýni úr bíln-
um er mjög gott, það horn er
varla til, sem ekki sést greiðlega.
Strax þegar ekið er af stað,
kemur í ljós, að þetta er til muna
kraftmeiri bíll en margir aðrir
í sama verðflokki. Hann er mjög
snöggur í viðbragði og verður
aldrei vinnsluvant. En hann er
með mjög hraðgengan mótor og
er því nauðsynlegt að aka hon-
um vel út í gírunum, en hætt
er við því, að erfitt sé að fá ís-
lendinga til þess. Þeir álíta alltaf,
að þeir séu farnir að pína vél-
arnar, ef þeir láta þær snúast
hratt. Fyrir bragðið pína þeir
þær með því að láta þær snúast
of hægt og eyðileggja þær þann-
ig fyrir aldur fram, auk þess sem
þeir fá aldrei út úr þeim þá
orku, sem þær í raun og veru búa
yfir. Gírskiftingin er í stýrinu,
en er óvenju auðveld og góð af
stýrisskiftingu að vera.
Fíat 1500 liggur mjög vel á
vegi, með fáeinum smávægileg-
um undantekningum þó. Hann
Framhald á bls. 50.