Vikan - 25.07.1963, Blaðsíða 5

lialdið fram, að þú gætir ekki
gert þetta. Einmitt þetta undir-
strikar það, sem við vildum leiða
í Ijós. JAFNVEL ÞÚ gætir
skrifað svona bók!
Mér er alveg sama hvað þið
segið, þessir strákar, sem settu
Þokur saman eru gjaldgengir á
skáldaþekk og þeir eiga að fá
sitt sæti á Mokka þó ekki væri
nema fyrir hugmyndaflugið í
þessum ljóðum. Hverjum hefur
dottið annað eins í hug og þessi
ósköp, sem aumingja prestlærði
maðurinn vildi fá skýringar
á: „Er deiglumergðin snapir
ferskjugríð". Var það furða.
P.S.J.
Mánudagsblaðið var að skora
á ykkur að birta nöfn „menning-
arvitanna". Ætlið þið ekki að
gera það? Annars þekkti ég þá
alla. Ég er samþykkur því, sem
Agnar Bogason sagði í Mánu-
dagsblaðinu, að atómkveðskap
hefur verið greitt rothögg.
Jón K.
-------Nei, Jón. Við látum eng-
ar áskoranir á okkur fá og lát-
um við svo búið standa.
... Þetta var ljótt. Það er
fantaskapur að fara svona með
blásaklausa menn. Svei ykkur
bara! . .. Annars var þetta
hreinasta snilld. Til lukku!
MMM.
. . . Hvort sem þið viljið trúa
því eða ekki, þá er þessi ljóða-
bók bara asskoti góð. Ég meina
það. Þessir ungu menn eiga það
skilið að fá skáldastyrk ... Það
eru sko margir talsvert verri en
þeir, og vel það . . . Boli.
... Geta þessi fórnardýr ekki
farið í mál við Vikuna?
Kári (ekki Jón).
— — — Ætli þá langi nokkuð
til þess?
.. . Nú, já. Helgi Sæmundsson
á ferðinni. Ætli maður hafi ekki
þekkt aðferðirnar. Verst að það
skyldi alveg mislukkast hjá hon-
um að klekkja á Sámi frænda
á Mogganum. Eða var það ekki
meiningin, ha?
Einn eldri en tvævetur.
— — — Það þarf sannarlega
hugmyndaflug til þess að koma
Helga Sæmundssyni í samband
við þetta. Svona hæfileika þarf
að virkja. Viltu koma og tala við
okkur.
Sturta ...
Kæra Vika.
Við hjónin búum í mjög lítilli
íbúð, og í henni er ekkert bað-
ker. Við erum langt frá því að
vera vel efnuð, enda eigum við
5 börn á framfæri og tekjurnar
heldur litlar. En það skiptir
raunar ekki máli.
Við reynura að ganga eins
þriflega um og hægt er og börn-
unum reynum við alltaf að halda
nokkurn veginn hreinum. En
þetta baðkersleysi er alveg
voðalegt. Við höfum að vísu
sturtubað, sem kemur okkur
flestum að góðu gagni, en yngsti
strákurinn sem er tveggja ára,
er svo sjúklega hræddur við
sturtu, að hann bókstaflega
brjálast, þegar ég sting honum
undir bununa. Maðurinn minn
segir, að hann geti beðið sálar-
tjón af þessum „pyndingum", en
ég held því fram, að það hljóti
að vera hægt að venja hann við
bununa og þetta sé óþarfa til-
finningasemi í manninum mín-
um, en hann heldur fast við sinn
keip.
í gær rifumst við svo út af
þessu, að ég ákvað að leita álits
þíns, Vika mín, því að þú hefur
reynzt mörgum vel. Ég sagði,
að strákurinn myndi fljótt venj-
ast sturtunni, og ef maðurinn
minn væri á annarri skoðun,
gæti hann bara farið og keypt
baðkcr handa stráknum.
Hvað segir þú um þetta deilu-
mál, Vika mín?
Kona.
-----— Maðurinn þinn hefur á
réttu að standa. Litli strákurinn
getur beðið ævarandi sálartjón
af þessu. Ef hann er sjúklega
hræddur við sturtuna, eins og þú
segir, þá tjóir hreint ekki að
troða honum undir bununa. Nei,
það verður að velja aðrar og
flóknari krókaleiðir til þess að
venja hann við sturtuna og um-
fram allt að forðast að fara il’a
að litla anganum. Ekki getur
hann gert að því þótt hann sé
hræddur. Hvað baðkerskaup
snertir, verður budda mannsins
þíns víst að segja til um þá fjár-
festingu.
VIKAN 30. tbl. — g