Vikan - 25.07.1963, Blaðsíða 37

MAGIC LINEN FACIAL BLOTTERS
HÉR ERU STÓRKOSTLEGAR FRÉTTIR FYRIR ÞÁ, SEM
IIAFA FEITA HÚÐ.
FRESH-UPS FJARLÆGIR ALLA FITU OG SVITA, SEM
ALLTAF MYNDAST KRINGUM AUGUN OG NEFIÐ OG
EYÐILEGGUR MAKE-UP OG AUGNSNYRTINGU.
LEGGIÐ FRESH-UPS Á HÚÐINA (EKKI NUDDA) OG
ALLUR GLJÁI HVERFUR SAMSTUNDIS, ÁN ÞESS AÐ
IIREYFA MAKE, EÐA AÐRA SNYRTINGU.
I»ÉR FÁIÐ ÓKEYPIS SÝNISHORN í NÆSTU SNYRTI-
VÖRUVERZLUN.
SterSing hff.
Sími 13649.
100 varadekk og . . .
Fx-amhald af bls. 15.
fugl, hraðskreiðari og öruggari
en hinn fyrri. Á því tryllitæki
ætlar Donald að ná meira en 700
km liraða og þá fýkur metiS ef
allt gengur að óskum. N'ýi Blá-
fuglinn er geysistór, 9 m langur
og 2.5 m á breidd. Hann dregur
til sín eldsneyti á 300 metra
fresti, er 4.5 tonn á þyngd, út-
búinn með túrbínumótor, sem
orkar 4.250 hestöflum.
Donald Champbell ætlar að
gert tilraun með nýja Bláfuglinn
á saltsléttu í Ástralíu. Þar fær
hánn 33 kin langa braut. Til þess
að forðast fyrri mistök, hafa
2000 tonn af salti verið færð
burtu og þá á víst að heita svo
að brautin sé rennislétt eins og
gólf. Allt verður vandlega und-
irbúið. Bláfuglinn var sendur til
Ástralíu snemma á þessu ári.
Með honum fór að sjálfsögðu
Champbell og 20 aðrir sérfræð-
ingar og vehkfræðingar. Þeir
liöfðu með sér 200 kistur af
varahlutum, þar á meðal vara-
mótor og livorki meira né minna
en 100 varadekk. Hins vegar er
Iiætt við því, að Champbell kom-
ist aldrei svo langt að skipta um
dekk, ef á annað borð springur
hjá honum eftir að Bláfuglinn
cr kominn á 6—700 km hraða.
Það mun vera eitthvað svipaður
hraði og Viseount-flugvélar ná.
Það verður án efa fylgzt með
hraðametstilraun Champbells
um allan heim og vonandi geta
Bretar andað léttar á eftir.
Þau hittust í Róm.
Framhald af bls. 25.
AU komu ekki heim á
hótelið fyrr en fyrstu
sólargeislarnir vörpuðu
gullnum bjarma á ána.
í leigubílnum sagði
Lisa. — Ég hef aldrei skemmt
mér svona vel, John! Þetta hef-
ur verið yndislegt kvöld og mér
finnst ég svífa heim á rósrauðu
skýi.
— Hvernig ferðu að því, að
líta svona vel út klukkan fimm
að morgni? Hann sneri henni
blíðlega að sér og kyssti hana.
Það var langur og innilegur koss.
— Langar þig til að fara eitthvað
og borða hádegisverð?
Hún hristi höfuðið. Nei, nú
ætla ég að sofa — sofa í marga
klukkutíma.
- En í kvöld? spurði hann.
John, það er dálítið, sem
ég . ..
— Segðu bara já eða nei, sagði
hann ákveðinn.
Á þessu augnabliki vildi hann
ekki heyra neitt um vin hennar
heima.
— Já, sagði .hún.
Hann tók fastar um hönd
hennar, en hún horfði ekki fram-
an í hann. Þegar bíllinn kom að
gistihúsinu, beið hún ekki með-
an hann borgaði bílinn og var
farin upp með lyftunni, þegar
hann kom inn.
Þegar hann kom upp á her-
bergið sitt fór hann í kalt steypi-
bað og hafði fataskipti. Hann
vai’ð að Ijúka við vinnu sína í
dag, en svo fengi hann tíma til að
eyða nokkrum yndislegum dög-
um með Lisu.
John hafði leigt bíl og um
kvöldið óku þau út um borgar-
hliðin og út í sveit. Þau óku um
skemmtileg lítil þorp með vin-
gjarnlegum krám og drukku
svalandi sveitavínið. Þegarkvöld-
svalinn kom, óku þau aftur til
Rómar og borðuðu á veitinga-
húsi og dönsuðu fram á morgun.
Það kom af sjálfu sér, að þau
leiddust heim og það var jafn
eðlilegt, að bjóða hvort öðru
góða nótt með löngum kossi.
John fann að hann var alvar-
lega ástfanginn. Honum fannst
að hann verða að segja Lisu það,
þótt það yrði ef til vill til þess,
að hann gæti ekki verið með
henni það sem eftir væri af frí-
inu.
Þennan dag ákváðu þau að
aka enn lengra út í sveitina en
þau voru vön. í byrjun gat hann
sýnzt rólegur og ekki látið á
neinu bera, eða svo fannst hon-
um. Það var ekki fyrr en Lisa
sneri sér að honum, að hann
vissi, að leikur hans hafði ekki
verið sannfærandi. Hún sagði: —
Þú ert svo þögull, John. Yfir
hverju ertu áhyggjufullur?
— Það er ekkert. Ég var bara
að hugsa um Tom.
Um Tom! kallaði hún og
rödd hennar var svo hvöss að
hann leit upp.
Já, eftir að ég kom hingað
sendi ég honum kort með heim-
ilisfanginu mínu, og hefði ég
ekki gert það, mundi ég aldrei
hafa hitt þig!
Hann stanzaði bílinn og þegar
hún ætlaði að segja eitthvað, dró
hann hana til sín. — Ekki að
segja neitt núna, Lisa. Ég verð
að segja þér dálítið.
— En við ættum ekki . . . Hún
þagnaði og augu hennar voru
full af tárum.
— Bíddu svolítið, elskan mín,
ég veit að við verðum að tala
saman, en má það ekki bíða svo-
litla stund. Hvernig sem allt fer,
þá vil ég að þetta kvöld verði
þannig, að við getum bæði
minnzt þess með gleði.
Tveimur tímum seinna, þegar
þau sátu á svölunum fram með
veitingahúsinu, sagði hann: —
Ég elska þig, Lisa. Ég vil kvæn-
ast þér. Ég ... ég get ekki hugs-
að þá hugsun til enda, að þú ...
— Elsku John, veiztu það
ekki? Stór augu hennar litu
beint í hans. — Ég elska þig
líka.
Já, þau mundu lengi þetta
Framhald á bls. 40.
AÐEINS MEÐ ÞVI AÐ NOTA EYE-QS AUGNPUÐA,
ER HÆGT AÐ FJARLÆGJA AUGNMÁLNINGU ÁN
ÞESS AB STREICKJA Á IIÚÐINNI UMIIVERFIS
AUGUN.
EN EINS OG ALLIR VITA (EÐA ÆTTU AÐ VITA)
MYNDAST IIRUKKUR KRIINGUM AUGUN VIÐ
ÞAÐ AÐ HÚÐIN ER TEYGÐ OF MIKIÐ.
LEGGIÐ PÚÐANN YFIR AUGAÐ OG BÍÐIÐ NOKKR-
AR SEKÚNDUR, OG IIINIR ÓVIÐ JAFNANLEGU
EYE-QS LEYSA UPP ALLAN MASKARA, EYE-
LINER OG AUGNSKUGGA.
STRJÚIUD OFUR VARLEGA ÚT FRÁ NEFINU OG
ÖLL AUGNMÁLNING SITUR EFTIR í PÚÐANUM.
EINN PÚÐI ER NÓG FYRIR BÆÐI AUGUN.
Sferling hf.
Sími 13649.
VIKAN 30. tbl. — 37