Vikan - 15.08.1963, Blaðsíða 37

Nýtt Toni
með tilbúnum bindivökva liðar hárið á fegurstan hátt
Auðveldasta og fljótvirkasta heima permanentið, sem völ er á, er
hið dásamlega Toni með nýja tilbúna bindivökvanum.
Allur bindivökvinn, sem þér þarfnist er tilbúinn til notkunar í
sérstakri plastflösku. Vatn ónauðsynlegt. — Ekkert duft, sem þarf
að hræra í vatni. Með því að þrýsta bindivökvanum úr plastflös- Mjog auðveit. iciippið Með nýja Tpni bindivök-
A L J soíssinn af floskunni og vanum leggio per hvern
kunni er öruggt að hver einstakur lokkur fær jafna óaðfinnanlega bindivökvinn er tiibúinn sérstakan íokk jafnt og
# til notkunar. reglulega og tryggið um
liðun, án þess að liðirnir verði hrokknir og broddar myndist. þjý. betri og varanicgri
r . harliðun.
Toni bindivökvinn lífgar einnig hár yðar, gerir það mjúkt,
gljáandi og auðvelt í meðförum. Nú má leggja hárið á hvern þann
hátt, sem þér óskið, hvortheldur stóra eða smáa liði. Toni fæst í
þremur styrkleikumSuper (Sterkt) ef liða á hárið mikið, Regular
(Meðal sterkt) ef liða skal í meðallagi og Gentle (Veikt) ef liða skal y
lítið, —og þannig má velja þá tegund sem hentar yður bezt.
Toni, stór pakkning Tip Toni, minni pakkning, til að
til að liða allt hárið. liða hluta hársins eða stutt hár.
VATN ÓNAUÐSYNLEGT —ENGIN ÁGIZKUN —ENGIR ERFIÐLEIKAR
meginlands Norður-Ameriiku var
þetta eins og sending frá himn-
um. Annað símskeyti barst 14.
október:
S.S. Baychimo, Point Barrow.
Flugvélarnar í Iiotzebue í
kvöld. Farþegarnir verða að vera
við brautina kl. 12.30 15. þ. m.
Flugvélarnar fara um hæl til
Kotzebue. Sendið veðurfréttir til
Barrow strax.
Northern Air Transport.
Stundvislega klukkan 12.30 15.
október hnituðu tvær flugvélar
hringa yfir Baychimo og lentu á
ísnum undir dynjandi húrra-
hrópum skipsmanna um liálfan
annan kílómeter frá skipinu.
Flugvélarnar voru aðeins á
venjulegum hjólum, en ekki skið-
um, svo þetta var fífldjarft uppá-
tæki hjá flugmönnunum tveimur,
Vic Ross og Hans Mirrow. Þeir
höfðu þá flogið þessum eins-
hreyfils Stinsonvélum yfir 1000
kílómetra að einu eyðilegasta og
hættulegasta landsvæði heimsins.
Eftir tæpan klukkutíma voru
fyrstu sjö skipsmennirnir komn-
ir um borð í vélarnar og þær
lagðar af stað aftur. Ross og
Mirrow fóru tvær ferðir enn til
skipsins og björguðu alls 22
mönnum, en John Cornwell skip-
stjóri varð eftir við fjórtánda
mann.
Þeir gerðu sér bráðabirgða-
skýli úr tiinbri og seglum á isn-
um nær ströndinni, um einn og
hálfan kilómeter frá Baychimo.
Þaðan gátu þeir auðveldlega
fylgzt méð skipinu. Þeir notuðu
benzíntunnu fyrir ofn og lifðu
ágætu lífi á niðursuðumat úr
skipinu og selkjöti, sem þeir
keyptu af innfæddum. Þeir
bjuggu sig undir að bíða þarna
í eitt ár, eftir því að skipið
losnaði — ef ísinn hefði ekki
u'nnið bug á því fyrir þann tíma.
En tryggð þeirra við skipið
reyndist árangurslaus. Að kvöldi
hins 24. nóvember breyttist
veðrið skyndilega, og hitamælir-
inn steiix upp í 21 stig. Slík hláka
gat aðeins þýtt eitt: Að mikið
óveður væri i aðsigi.
Svo skall stormurinn á. Ofsa-
rok og snjókoma hélt mönnun-
um inni i byrginu i þrjá daga
samfleytt. Þegar óveðrið lægði
og sjómennirnir litu út, blasti
við þeim stórfengleg sjón. fsinn
hafði hrannazt upp í háa hrauka;
sumir voru um eða yfir 20 metra
á hæð.
Þegar þeir liöfðu litazt um
nokkra hríð, rann upp fyrir
þeim, að Baychimo var horfið.
Óveðrið og ísinn liafði gleypt það
með húð og hári, vistum þeirra
og skinnum fyrir milljón doll-
ara.
Cornwell skipstjóri var viss
um, að skipið hefði ekki brotnað,
og að það hefði ekki sokkið.
Hlákan og eftirfarandi stórviðri
hafði einfaldlega numið brott
hluta af ísnum og skipið með.
Vikum saman leituðu flokkar
undir stjórn skipstjórans Corn-
well og stýrimannanna Sommers
og Kively að skipinu, en án á-
rangurs. Að lokum gáfu þeir upp
alla von og fluttu bækistöð sína
inn til Point Barrow.
Þeir voru ekiki fyrr komnir
þangaað, en Eskimói nokkur kom
aðvífandi og tilkynnti þeim, að
hann hefði fundið Baychimo.
Skipið hafði rekið 45 sjómílur
frá þeim stað, sem það festist
fyrst í ísnum.
Þeir sömdu við Eskimóann, og
fóru síðan með honum og nokkr-
um ættmönnum hans þangað sem
Baychimo lá. Þar hófust þeir
handa með að bjarga dýrmætum
farminum. í fimmtán daga unnu
allir eins og þrælar, þar til meiri
hlutinn af sikinnfarminum var
kominn frá borði. Á meðan skall
á hvert fárviðrið á fætur öðru,
en þeir hófust samt handa með
að flytja skinnin heim til Point
Barrow. Þegar þeir fóru að sækja
síðasta hlutann, uppgefnir, og
gegnkaldir, var Baychimo aftur
horfið, án þess að nokkuð spyrð-
ist til jiess.
Þeir, sem heim flugu af áhöfn-
inni, sögðu fréttir af skipinu,
sem þeir álitu nú á hafsbotni.
Allir þóttust þess vissir, að Bayc-
imo hefði orðið eitt fórnarlamb
rekíssins.
Veiðimaðurinn Leslie Melvin
átti þess vegna erfitt með að
trúa sínum eigin augum, þegar
hann kom auga á Baychimo i ísn-
uin rétt upp við land í nokkurri
fjarlægð frá Herschel-ey. Melvin
var einn á ferð með lnindaeyki
sitt, svo honum var ofviða að
taka með sér nokkuð að gagni
úr skipinu, þessa 500 kilómetra
leið, sem var heim til Point
Barrow.
Þrátt fyrir þetta voru allir,
vikan 33. tbi. — gy