Vikan - 03.10.1963, Blaðsíða 7

GREIN:
GUÐBRANDUR
GÍSLASON
LJÓSM:
KRIST«JÁN
MAGNÚSSON
íslendingar séum ragari en aðr-
ir menn. Eða hafi ekki þann
neista í blóðinu, sem gerir
manni kleift að c^repa and-
stæðing sinn á réttu augnabliki
eða vera drepinn sjálfur. Við
áttum okkar gullöld á þessu
sviði rétt eins og liver önnur
þjóð. Þetta eru staðreyndir
hverjum íslendingi kunnar.
Við höfum átt menn svo
hrausta, að heilar hjarðir ó-
vina unnu ekki á þeim. Það
var sótt að þeim úr öllum átt-
um, ofan frá og neðan frá og
allt kom fyrir ekki. Sennilega
hefðu þessar hetjur okkar aldr-
ei gefið upp öndina, ef ekki
hefðu fláráðar konur neitað
þeim um lokka úr höddum
sínum, eða tré brotnað, þegar
verst gegndi.
En engum er það nóg, að
vera aðeins hraustur. Það þarf
líka að hafa vit í kollinum. Það
er vitið í kollinum, sem gerir
það að verkum, að engir menn
eru þjálfaðir í að drepa aðra
menn á íslandi i dag.
Slikt hefur ekki tilgang fyrir
olckur.
Samt eigum við vísi að lier.
Flugher og flota. Flota, sem
er litlu hraðskreiðari en togarar
frá Grimsby eða Hull, skýtur
oftast púðurskotum, en getur
Þannig er útsýniS, þegar Sif flaug
vestur meS fjörSunum.
Þetta er nyrzt á VestfjarSa-kjálk-
anum. Næst cr Straumnesfjall
og uppi á því má grelna hús
stöSvarinnar. Lengra er
Hvesta og Kögur.
Vestfirzku fjöllin verSa hrlkaleg,
þegar flogiS er nærri þeim.
Hér hefur veriS flogiS mjög
nærri Straumnesfjalli. Þar er hrött
skriSa í sjó fram.
Þetta er skipstjórinn á landhelgisgæzluvélinni Sif. Hann heitir GarSar Pálsson og
er hér aS gera staSarákvörSun meS sextant.
ii
f
5
)