Vikan - 03.10.1963, Blaðsíða 16

EFTIR BARÚN SADIO
GARAVINI Dl TURNO
Ég vissi ekki fyrr til en fjórar mannverur, naktar og sVipljótar, birtust skammt
frá mér, með harðspennta boga í höndum og langar örvar á streng, sem þær
miðuðu á mig. Ég vissi það og fullvel, að örvaroddunum liafði verið difið í
eitur, sem lamaði mann eða livaða lifandi skepnu, sem var, til bana á svipstundu,
ef oddurinn gekk inn úr hörindinu. En þó að verur þessar væru að vísu svo
nauðaljótar og illilegar, að þær minntu einna heízt á ferlegar myndir af vítis-
púkum og forynjum, þá voru þær af mannlegu eðli engu að síður. Og þegar fund-
um okkar bar þarna saman, var ég þannig á vegi staddur, að það vakti fyrst og
fremst fögnuð með mér að mæta mönnum, liversu grimmúðlegir og svarnir óvinir,
sem þeir kunnu að vera. Það kom lika hrátt á daginn, að þessir náungar voru
fyrstu mennirnir af Taurepan-kynþættinum, sem ég' hitti.
Þrátt fyrir áhyggjur minar og kvíða, var ég þvi ánægður yfir því að hafa loks
náð takmarki mínu. Þetta hafði sannarlega verið langt: og erfitt ferðalag. í raun-
inni hófst það, þegar hvirfilhylur lagði í rústir bændabýli mitt í Yenezuela, og
ég var tilneyddur að selja jörðina og fara á fiakk. Einhverra hluta vegna, sem ég
gat alls ekki gert mér grein fyrir, lagði ég leið mína fyrst til Caracas, en þar hitti
ég gamlan kunningja, Felix nokkurn Cordona. Fundum okkar bar saman á knæpu,
og Cordona var að sjálfsögðu við skál, og við raunar báðir. 1
Það var þá, sem hann sagði mér af Taurepan-Indíánunum og Mundo, ættar-
höfðingja þeirra. Og hann sagði mér að elfur nokkur rynni um yfirráðasvæði
þeirra, og var það undarlegt við hana, að botn hennar mátti að heita þakinn
demöntum, sagði hann. Og þetta varð svo til þess, að ég lagði af stað, og
hafði ekki önnur skilríki meðferðis en tvær ljósmyndir, og var önnur þeirra af
þeim, Mundo, höfðingjanum og Cordona, ])ar sem þeir stóðu hlið við hlið, og
átti hún að dugaf mér sem kynning og meðmæli við þann volduga mann, liöfð-
ingjann.
Annars hafði Cordona þagað vandlega yfir þessu með demantana. Það voru líka
sárafáir, sem yfirleitt höfðu hugmynd um þennan kynþátt, enda var mjög örðugt
að komast ])angað, sem hann hann liafði aðsetur sitt. Nokkrir Camaragato-Indíáanar

éÉmmmrnárn
:
,

.

16 — VIKAN 40- tbl-