Vikan - 28.05.1964, Blaðsíða 21

Hann scigði mér einnig um Georg þennan 111, að hatlr)
hafi verið síðastur brezkra kónga til þess að reyna að róða
einhverju. Og það var meðal annars vegna þess, að hann
var að reyna að róða yfir syni sínum, Georg IV, að só siðar-
nefndi fór suður til Brighton. Hann var þó 21 órs og eins
mánaðar, og fór í fyrstunnl til þess að heimsækja frænda
sinn, hertogann af Kumbaralandi. Þetta var árið 1783.
Honum líkaði dáindisvel þarna suður í Brighton, þvi árið
eftir fór hann þangað aftur cg leigði sér hús til íbúðar. Þar
hefur sjálfsagt verið g!att á hjalla, því Georg var maður
glaðlyndur og lifði hátt og safnaði í kriiigum sig listamönn-
um og hverskonar gleðifólki. Ekki var hann heldur ger-
sneyddur því að hugsa um kvenfólk, en sá þankagangur sner-
ist heldur ekki eftir þeirri línu, sem faðir hans gaf, og varð
það þeim enn til sundurþykkis.
Kvennamálin undust svo um Genrg IV, cð 1785 gifiist
hann leynilega konu að nafni frú Fitzherbert, sem var nokkr-
um árum eldri en hann og hafði misst tvo eiginmenn. Og
þrátt fyrir 50 þúsund punda framfærsíustyrk af ríkisfé var
Georg IV orðinn svo sku’dum hlaðinn, að hann sá sér þann
kost vænstan að loka ibúð sinni í London og fiytja með hina
leynilegu konu sína til Brighton.
I þetta sinn tók hann á leigu hús, þar sem heitir að fornu
á Steinum. Leigan var 150 £ á ári. En ekki vildi frú Fitz-
herbsrt búa þarna hjá honum, svo það varð að leigja undir
hana annað hús þarna ekki langt frá, og er ta'ið, að þar
hafi Georg prins !V dva'.ið fiestar nætur. Og akki skol neinn
furða, þótt svo hafi verið fyrst í stað, þvi þar sem húsið á
Steinum stóð, var nú unnið að því að byggja nýtt hús, sem
hlauf nafnið „Marine Pavilion". Það hús þaut upp með undra-
verðum hraða, enda unnu við það í einu allt að 150 hand-
verksmenn. Henry Holland, arkitekt, teikncði þetta nýja hús,
sem var svo sem þokkalegt, en ekkert sérstakt, með hring-
laga miðskipi og á!mum út til beggja h'iða. Lét prinsinn
sér þetta hús vel lika, þótt leigan væri hækkuð upp i 1000
pund á ári, og var nú ti'töluiega kyrrt í húsnæðismálum
hans um hrið.

n « $
mm
''5*) »<-.•- ( :-ú ' IIIIIII* Jlgl WT

Ekki nota a.llir samskonar
baðföt, en njóta þó sjlv-
ar og súlar í Brighton
(Ljósm.: Gísli Gestsson).
Það cr o?t fjölmcnnt á
baðströndinni í Brighton,
þegar sólin skín. En hún
er stór, og allir geta fund-
ir sér smugu, ef þcir leita
vel. (Ljósm.: Gísli Gests-
son).
Tveimur árum eftir að þetta „páfaljón" var fullgert, féll
Bastillan franska ,og franskir flóttamenn komu hundruðum
saman yfir Ermasund, og ekki sízt til Brighton. Þá varð
Brighton evrópsk borg, og það hefur hún verið síðan.
En ekki virðist Georg IV prins af Wales hafa haft mikla
fjármáiaforsjá. Því árið 1795 námu skuldir hans um 640
þúsund sterlingspundum. Georg III, Bretakóngur, harðneitaði
að hjálpa syni sínum nokkuð í þessu skuldamáli, nema hann
segði skilið við frú Fitzherbert og fsri að ráðum pabba gamla.
Georg IV lét að lokum undan og lét það viðgangast, að
frænka hans, Caroline prinsessa af Brunswick, væri sótt yfir
til Þýzkalands og gift honum. Svo fór hann með hana til
Brighton, en gat aldrei sætt sig við hana, og voru þau skilin að borði og sæng, þegar
dóttir þeirra, Charlotta prinsessa, fæddist ári síðar.
Og það má Georg IV eiga, að hann var ósáttur með að fá ekki aftur sína frú
Fitzherbert. Enda linnti hann ekki látunum, fyrr en hún samþykkti aftur að gerast kona
hans, en það var ekki fyrr en hún hafði fengið yfirlýsingu um það frá sjálfum páfan-
um, að hið leynilega hjónaband hennar og prinsins væri enn í fullu gildi. Og það var
árið 1780. Síðan varði þeirra hjónaband í sátt og samlyndi, þar til Georg IV, —
Prinny, eins og hann var gjarnan kallaður — tók að bera víurnar í einhverja Lady
Hertford, og eftir það var hann við margar fjalir felldur, þar til ráðskona hans, Lady
Conyngham, tók hann undir sinn verndarvæng níu árum fyrir dauða hans og sleppti
honum ekki aftur. Siðari tímar hafa litið á frú Fitzherbert sem hans einu, réttu konu,
□g talið er víst, að hjónabands — eða hliðstæðu — hefur hann ekki notið með annarri.
VIKAN 22. tbl.
21