Vikan - 13.01.1966, Side 37

mmsg

Nú er það komið, VO-5 vinsælasta shampoo
Bandaríkjanna, sem gerir hárið nákvæmlega
eins og þér viljið hafa það. Stendur hárið
venjulega út í loftið eftir þvottinn? Ekki
lengur. Ekki með VO-5. Gerið VO-5 að yðar
shampoo — og það verður barnaleikur að
leggja hárið.
VO-5 með 5 starfrænum efnum: 3, sem
gera hárið hreint, glansandi og vellykt-
andi. 2, sem gera hárið mjúkt og viðráð-
anlegt — eins og þér viljið hafa það.
EINKAUMBOÐ:
«J. P. Guðjónsson h.ff.
Skúlagötu 26.
Sími 11740.
um, því vissulega er tilgangur
veizlu ánægjuleg samskipti gest-
gjafa og veizlugesta, en ekki sá
að særa metnað og sjálfsvirðingu
viðstaddra.
Um virðingarsætin við borðið
gilda alveg fastar alþjóðlegar venj-
ur. Sætin næst gestgjöfunum eru
heiðurssætin og virðing þeirra smá-
rýrnar því fjær sem frá gestgjöfun-
um dregur og því minni ■ yfirsýn
gestur getur haft yfir borðið. Fyrsta
heiðurssæti er á hægri hlið hús-
bónda og í blandaðri veizlu er
konu heiðursgestsins skipað þar, en
heiðursgesti sjálfum á hægri hlið
húsfreyju.
Það leiðir af þessum föstu venj-
um um virðingarsætin við borðið,
eftir þvi hvar gestgjafar sitja, að
vandamálið í sambandi við borð-
röðunina er ekki að tölusetja sætin
við borðið eftir virðingu þeirra,
heldur hitt, í hvaða röð skipa skuli
gestunum á boðsli$tann, sem rað-
að er eftir til borðsins. Virðingar-
sætin við borðið eru sjálfgefin, en
vandinn er sá að númera gestina
niður á listann, sem svo er raðað
eftir til borðs. Eru þetta mál, sem
siðameistarar þjóðhöfðingja og ut-
anríkisráðuneyta þurfa að fjalla um
af mikilli nákvæmni og eru víða
gefnir út eins konar virðingarstiga-
listar sem númera stöður ( þjóðfél-
aginu eftir þeirri virðingu, sem
þeim ber í samanburði við aðrar
stöður, samanber t.d. þáttinn um
„Rangfölgen" ( danska „Hof og
Statskalender", sem íslendingar
munu oft hafa stuðzt við að ein-
hverju leyti en í kunningja- og ætt-
ingjahópi er oft farið eftir því, að
foreldrum og tengdaforeldrum
hjóna er skipað ( virðingarmestu
sætin en öðrum svo skipað til borðs
t.d. eftir aldri, þannig að hinir eldri
gangi fyrir hinum yngri.
í fyrirtækjum og stofnunum er að
mestu farið eftir ábyrgðarstörfum og
starfsaldri viðkomandi hjá fyrirtæk-
inu eða stofnuninni og yfirleitt er
aldur og starfsaldur látinn skera úr
á milli jafningja að öðru leyti.
í skóla er farið eftir embættis-
heiti kennara og starfsaldri þeirra
og eftir námsstigi nemenda og aldri
í skólanum.
Þar sem opinberum starfsmönn-
um er raðað til borðs má að nokkru
leggja launaflokkakerfi ríkis- og
bæja til grundvallar, jafnframt því
sem höfð er hliðsjón af aldri og
starfsaldri og öðrum viðkomandi
atriðum.
Allt er þetta tiltölulega einfalt
og ekki Kklegt að vandræðum
valdi, þar sem hér hefur verið tal-
að um nokkuð „hreina" hópa fólks.
En þegar hópur gestanna er bland-
aður af ýmsum virðingar- og á-
byrgðarstöðum mannfélagsins þá
fer málið að vandast. Á t.d. að
raða ráðherra hærra en hæstarétt-
ardómara? Nóbelsskáldi hærra en
biskupi? Háskólarektor hærra en
auðugum útgerðarmanni og skipa-
eiganda? Deildarstjóra í stjórnar-
ráði hærra en skólastjóra gagn-
fræðaskóla, forstjóra t ríkisfyrir-
tæki, samvinnufyrirtæki eða stóru
einkafyrirtæki? Stjórnarformanni
SlS og ASÍ hærra en framkvæmda-
stjóra eða forstjóra þessara sam-
taka. Bankaráðsmanni hærra en
bankastjóra? Sendiherra hærra en
þingmanni? Borgarstjóra höfuð-
borgarinnar hærra en forseta bæj-
arstjórna annarra bæja?
Enda þótt svarið við öllum þess-
um spurningum sé „já", þá er hér
aðeins um lauslega bendingu að
ræða en engan veginn örugga for-
múlu, þar sem margir einstakling-
ar gegna tvenns konar stöðu. For-
stjóri í fyrirtæki getur t.d. jafnframt
verið þingmaður eða stórriddari af
fálkaorðunni, sem þá þarf að taka
tillit til. Formaður f jöldasamtaka
getur jafnframt verið fyrrverandi
ráðherra, sem þá ber að taka til-
lit til. Kennari getur jafnframt ver-
ið heimskunnur rithöfundur eða
stjórnarformaður ( BSRB o.s.frv., en
þessara atriða þarf að taka tillit til.
6. VeizlubúnaSur: Flestir eru
þannig gerðir, að þeir vilja vera
vissir um, að þeir séu rétt búnir við
sérhvert tækifæri, til þess að geta
verið rólegir og öruggir. Óvissa um,
hvort maður hafi klætt sig á við-
eigandi eða óviðeigandi hátt, gerir
fólk kvíðið og hikandi, og komi
það í veizlu og sjái að búnaður
þess stingi alveg ( stúf við búnað
annarra, er nokkurn veginn víst, að
það nýtur ekki samkvæmisins. Þess
vegna er einn liður f félagsmótun
einstaklingsins að gera honum Ijóst,
hvaða venjur gildi um búnað við
ýmis tækifæri.
Hér þarf ekki að taka það fram,
að búnaður karlmannsins ræður f
meginatriðum búnaði konunnar. Sé
hann í venjulegum jakkafötum er
hún í látlausum kjól með ermum
eða í dragt; sé hann í smóking, er
hún í stuttum (algengara hér á
landi) kjól úr fínu efni eða f sfðum
kjól (algengara erlendis), sé hann
( kjólfötum er hún alltaf í síðum
kjól. Einkennisklæðnaður embættis-
manna gildir sem kjólföt við hátíð-
leg samkvæmi.
Við kjólföt notar maðurinn hvítt
vesti, harðan flibba, hv(ta þver-
slaufu, svarta lakkskó og svarta
sokka, og ytri búnaður hans er
dökkur frakki, pípuhattur og hvítur
hálsklútur og hvítir hanzkar. Við
smóking notar hann hins vegar
svarta þverslaufu, yfirbrotinn létt-
stífaðan flibba, dökkt og breitt
silkibelti í mittisstað, svarta sokka
og lakkskó, en ytri búnaður hans er
dökkur frakki, svartur linur hattur,
hvítur hálsklútur og hanzkar.
Sú almenna regla gildir meðal
manna, sem taldir eru kunna sig.
að þeir nota ekki brúna skó heldur
svarta með dökkum fötum enda
þótt svartir skór gangi með hvers
konar mislitum fötum. Skóbúnaður
kvenna fer nokkuð eftir fötum
þeirra, töskum og hönzkum, sem
mynda venjulegast samstæðu hjá
vel klæddri konu.
Karlmenn nota dökka sokka með
svörtum skóm en dökka eða mislita
með brúnum skóm, og þeir nota
aldrei litasterk hálsbindi með dökk-
um fötum, þegar þeir fara í kvöld-
samkvæmi.
Um búnað má að lokum segja
það, að hann er jafnan beztur, ef
hann er sem samstæðastur og vek-
‘Brúðarkiólar
stuttir og síðir í miklu úrvali.
BRÚÐARSLÖR - BRÚÐARKÓRÓNUR.
Klapparstfg 44
VIKAN 2. tbl. gy