Vikan - 03.02.1966, Page 6

AVON VEKUR
FEGURÐINA
AF DVALA
ALLA ÞÁ FEGURÐ, SEM ÞÉR VISSUÐ
AÐ ÞÉR ÁTTUÐ.
Hulin fegurð, sem þér viasuð að þér áttuð, kemur í
ljós við snertingu Avon. Blómstrar við snertingu
Avon makeup. Springur út við hlýju hinna nýju
varalita og naglalakka.... Og svo að lokum gerir
Avon augna makeup fegurð yðar fullkomna. Það
geta allir séð. Það þarf Avon töfra til að fegurðin líti
dagsins ljós.
Á STÖÐUGUM HRAÐA.
Kæra Vika!
Hvað er stöðugur hraði? Ég
sá autlýsingu frá verzlun einni
í Reykjavík fyrir jólin, þar sem
kynnt var ný, úrtökugóð kvik-
myndasýningavél, sem hafði þá
kosti til brunns að bera að geta
sýnt filmurnar hvort heldur vildi
aftur á bak eða áfram, eða eina
mynd á stöðugum hraða. Og það
er þetta með stöðuga hraðann,
sem ég ekki skildi. Ef ég sýni
að staðaldri þrjár myndir á sek-
úndu (eða 30, eða %) er það þá
ekki stöðugur hraði? Ef ég hins '
vegar sýni 3 myndir þessa sek-
únduna og 5 þá næstu, 2 þar-
næstu og þannig koll af kolli,
er það þá ekki óstöðugur hraði?
Góða svaraðu mér nú vel og
skilmerkilega.
Með fyrirfram þökk.
Heimakvikmyndari 8mm.
Ég sá líka þessa auglýsingu, og
mér skildist einhver veginn að
þessi stöðugi hraði væri sá sami
og á stillimynd sjónvarpsins. Að
vísu finnst mér útskýring þín á
stöðugum hraða, þ.e. hraða sem
ævinlega er jafn, mjög góð, en
ég held þó, að í auglýsingunni
hafi verið átt við, að sýningar-
vélin gæti sýnt filmurnar áfram
og aftur á bak eða stöðvazt á
einni mynd, ef þurfa þætti.
HIN EINKENNILEGA ENDURFÆÐ-
ING ...
Póstur góður!
Ég hef verið að lesa og lesa
aftur grein úr 52. tbl. 1965, sem
ber hið einkennilega heiti: „Hin
einkennilega endurfæðing Fri-
gorifique“. Þar er sagt frá skipi,
sem lendir í árekstri við annað
skip, og þegar það tekur að hall-
ast, fara allir frá borði upp í hitt
skipið, sem virðist óskemmt eft-
ir áreksturinn. Og Frigorifique
hverfur út í þokuna og hallast
uggvænlega. Síðan líður nokkur
stund, en þá kemur Frigorifique
aftur í ljós en þeim tekst að
forðast árekstur. Skipið hverfur
á ný aðeins til þess að koma aft-
ur og nú verður annar árekstur,
sýnu verri en sá fyrsti, og þar
með er sögunni eiginlega lokið.
En það var þetta með endur-
fæðinguna. Til þess að eitthvað
geti fæðzt, þarf það að uppfylla
það skilyrðí, að það hafi verið
ófætt áður. Til þess að endurfæð-
ast þarf það að hafa dáið í milli-
tíðinni. Hér er því ekki til að
dreifa. Skipið aðeins hverfur, en
birtist síðan aftur. Þetta gerir
fyrirsögnina ekki aðeins villandi,
heldur beinlínis ranga. Og hið
sama er að segja um málfarið á
henni, það er mjög furðulegt á
köflum. Annars er ég ánægður
með Vikuna og framhaldssögurn-
ar, sérstaklega söguna „Sölu-
maður dauðans", sem er hörku-
spennandi og vel skrifuð. Mér
þykir hún jafnvel til muna betur
gerð en Bond sögurnar, sem þó
hafa orðið býsna vinsælar.
Með vinsemd og virðingu.
A.S. Runólfsson.
HVAÐA TÖLUBLAÐ . . .
Kæra Vika!
Gætuð þið ekki verið svo
elskulegir þarna í Vikunni og
sagt mér í hvaða tölublaði þið
birtuð heimilisfang „The Beat-
les“? Vonast eftir svari sem
fljótlegast.
P.S. Skriftin er ferleg, er það
ekki?
Anný.
14. tbl. 1964. Je je.
FORVITNIR FORELDRAR.
Til þess að þú lesir bréf mitt
til enda, neyðist ég víst til að
byrja á yfirlýsingu þess efnis, að
Vikan sé sérdeilis fræðandi og
skemmtileg aflestrar.
En nú sný ég mér að því, sem
hrjáir huga minn. Sko, foreldrar
m,nir eru ágætis fólk, en eins og
allir aðrir hafa þau galla og
þeirra á meðal einn yfirmáta ó-
skemmtilegan; sem sé forvitni.
Hvert sinn, sem ég tala í sím-
ann, gera þau tilraunir til að
hlera orð mín.
Eins og þú hlýtur að skilja er
mjög óþægilegt að vita af for-
eldrum mínum á næstu grösum,
þegar ég þarf að ræða mín hjart-
ans mál við einkavini og jafn-
vel sjensa. Þú kannt að hugsa
sem svo, að það sé hægastur
vandinn að ræða launungarmál
án milliliðar símatækisins. En
því fer nú verr; þetta eru oft
málefni, sem þola enga bið. Ég
hefi reynt allt, sem að kjafti
kemur, allt frá háðulegum orð-
um um barnalega forvitni hjá
fullorðnu fólki niður í grát-
beiðnir. En allt kernur fyrir ekki.
Pabbi heldur áfram göngu sinni
b
* 5. tbl.