Vikan - 03.02.1966, Page 37

419
ADVOKAT
VIMH.Mt - SM ÍVIMH.AIt
Ad vokat vindill :Þessi vind-
ill er þægilega oddmjór;
þó hann hafi öll bragðein-
kenni góðs vindils, er hann
ekki of sterkur. Lengd:
xx2 mm.
Advokat smávindill: Gæð-
in hafa gert Advokat einn
útbreiddasta smávindil
Danmerkur.Lengd: 95 mm.
SKANDINAVISK TOBAKSKOMPAGNI
Leverandor til Det kongelige danske Hof
þegar hún sagði allt i einu við
mömmu sína, eftir að hafa lokið
nómi í vélritun og bréfaskriftum:
— Ég ætla að verða Ijósmynda-
fyrirsæta!
Hún fékk þessa hugmynd þegar
hún einu sinni var Ijósmynduð við
kricketkeppni.
Þannig byrjaði þessi ferill henn-
ar. Hófætt 17 óra stúlka, sem einna
helzt líktist litlu kólfunum ó bú-
garði föður síns fyrir utan London,
sótti um og var róðin við þekktasta
fyrirsætuskólann í London, skóla
Luciu Clayton. í fyrstu var hún lót-
in sinna smóum verkefnum, þang-
að til ungur Ijósmyndari, David
Bailey hitti hana. Eftir það sat hún
fyrir hjó Vogue, Harper's Bazaar
og Elle, stærstu og þekktustu tízku-
blöðum heims. I þessum blöðum
voru myndir af henni baeði ó for-
slðum og inni í blöðunum. Og nú
er verið að búa til kvikmynd um
|[f hennar.
_ Þetta er ósköp einfalt, segir
Jean. — Andlit mitt og vaxtarlag
reyndist passa fyrir tízkuna sfðustu
fjögur órin.
Og það er greinilegt að 57 kíló,
vel raðið niður á 1,74 metra hæð,
er nákvæmlega það sem hentar
fyrir nýju tízkuna. Jean getur val-
ið um verkefni og getur látið það
eftir sér að taka þægilegustu verk-
efnin, því að hún hefir mikið meir
en nóg að gera.
Hún er það sem koma skal, nýi
vindblærinn, nýja tízkan. Hún er
falleg og lífsgleðin Ijómar af henni,
hún er eggjandi og greind. Hún er
líka elskulegt barn sinnar tíðar og
hefur áhuga á bítlum og spútnik-
um. Þrátt fyrir alla þessa frægð
er hún eðlileg og látlaus, gerir
jafnvel grín að sjálfri sér:
— Ef ég er ekki stöðugt að hlæja
og masa, en sit hljóðlát og hugs-
andi, heldur fólk að það sé eitt-
hvað að mér.
Hún er ekki hrifin af ilmvötn-
um, notar aðeins kölnarvatn eftir
baðið.
— Flestar fyrirsætur segjast ekki
vera nema 49 kíló, en ég segist
vera 57, enda er það alveg sann-
leikanum samkvæmt. Líklega er ég
ein af fáum sem segi sannleikann.
Mig langar líka til að eiga vinkon-
ur, en það er vandræðum bundið,
vegna þess að ég er ekkert hrifin
af samneyti við kvenfólk.
Maður þarf ekki endilega að
vera hrifin af Ijósmyndaranum til
að myndast vel, en það er ekki
verra að hafa dálítinn spenning [
andrúmsloftinu, það gerir ekkert til
þótt neisti á milli.
— Mér er fjárans sama um alla
vinnu, sömuleiðis lestur og djúpar
hugsanir. Mér er líka fjárans sama
hvort ég er falleg eða ekki, — en
ég vil lifa lífinu.
— Með tímanum verð ég kannske
tízkuteiknari, en það útheimtir að
maður verður að hugsa um annað
kvenfólk. En í augnablikinu hugsa
ég, þegar ég á annað borð hugsa,
— aðeins um sjálfa mig.
— Ég er hrifin af öllu sem er
fallegt, sérstaklega fólki sem er
fallegt. Mér finnst karlmenn eigi
að vera horaðir, sorgmæddir á svip
og rómantískir. Þeir eiga líka að
hafa há kinnbein.
— Vitið þér hvað mér finnst mest
til um í Bandaríkjunum? Það eru
glösin á mjólkurbörunum.
— Hvað mér finnst um Christine
Keeler? Hún er stórfalleg, en ör-
lög hennar hafa verið ósköp rauna-
leg. Slíkt hefði aldrei hent mig,
til þess hefi ég of stranga og enska
siðferðiskennd. En sem betur fer
hefi ég átt mín ævintýri!
— Ég trúi ekki á yfirborðs-
kennda ást. Ef að ég á stefnumót
við einhvern sem lætur mig bíða
lengi, er ég aðeins með áhyggjur
út af því að sá hinn sami hafi orð-
ið fyrir slysi, annað kemst ekki
að.
Það sem mér þykir verst er hvað
ég hefi stóra fætur, (Jean notar
skó númer 41) annars er ég ánægð
með allt.
Uppáhaldsleikkonur mínar eru
Brigitte Bardot og Jeanne Moreau.
Marilyn Monroe var líka alveg stór-
kostleg. En sá leikari sem ég hefi
mestar mætur á er Terence Stamp,
hann er mjög góður leikari. (Ter-
ence Stamp er ekki eingöngu uppá-
haldsleikarinn, heldur er hann líka
vinur hennar í einkalífinu, hann hef-
ur verið hlutskarpari en David
Bailey í baráttunni um hylli henn-
ar).
Ég þarf að hafa einhvern mér
við hlið, einhvern sem leiðbeinir
mér og skammar mig, þegar á þarf
að halda.
Ég er búin að kaupa kofa rétt
hjá London, hann er alveg eins og
ég vil hafa hann, einfaldur, snot-
ur, þægilegur og enskur. Þegar ég
er laus úr öllum þessum hama-
gangi ætla ég að draga mig [ hlé,
fara þangað, — og láta mér Ifða
dásamlega vel . . .
★
Næturgisting
Framhald af bls. 13.
— Hann er að koma sprengjun-
um fyrir, sagði hún hávær. — Bjána-
gildrunum.
— Koma þeim fyrir — hvar?
— Eg veit það ekki. Hún sneri
sér við. — Ég vildi vita það. Við
þörfnuðumst peninga. Við vorum I
klípu.
David hlustaði ekki á þessa öm-
urlegu rödd. Sprengjur? í borginni?
Hann varð að vita hvar.
— Hefur Mike gert sprengjurn-
ar? spurði hann.
Hún andaði þungt.
— Fyrir peninga?
Andlit hennar skipti litum.
— Þetta var bara vinna. Mike
vissi þetta ekki í fyrstu. John hefði
drepið okkur, ef við hefðum ekki
haldið áfram.
David spurði ekki meira. Það var
ekkert til að segja eða það var
of seint. Hann vorkenndi þeim.
VIKAN 5. tbl. gy