Vikan - 03.02.1966, Page 41

tirúðarkjólart
s*uttir og síðir í miklu úrvali.
BRÚÐARSLÖR - BRÚÐARKÓRÓNUR.
Klapparstíg 44.
" Lögreglan er á leiðinni: Lög-
l'Sðlustjórinn hefur nú þegar feng-
' skýrslu. Ég tek áhættuna.
" Lögreglustjórinn? Græn augu
^'kes glömpuðu af biturri ánægju.
7 LÖgreglustjórinn kemst aldrei út
Ur húsinu sínu. Það er sprengja við
a®aldymar og önnur við bakdyrn-
ar.
L>avid sundlaði. Mike hélt áfram:
" Þetta er John Barca. Hefur
Se,|ð inni fyrir vopnuð rán. Með-
Un hann sat inni, brauzt litli bróð-
lr hans inn í klæðaverzlun. Hann
uÞpgötvaðist, lagði á flótta en var
s °tinn. Lögreglustjórinn skaut. Svo
Qnr> ætlar að hefna.
C>avid glápti á hann.
" John ætlar að hefna hans. Ég
1e|d að hann sé með lausa skrúfu.
" Vissirðu þetta .. . ?
" Ekki strax, en svo fékk ég að
/I,Q það. En þá var ég orðinn með-
,e^Ur. Hann sagði þetta ekki af-
,akandi. - Connie hefði ekki átt
3° hringja til þín. Slæmt, að þú
'r* i gildrunni.
Logreglustjóranum hafði verið
1 ^Vnnt þetta. Hvað myndi hann
?Sra? Hluti af heila hans hlustaði
3 Mike, hinn hugsaði hvað væri
3^ Qerast f borginni. Það var ann-
3 - sem gat verið verra. Klukkan
'Qr nú tuttugu mínútur yfir fimm
’9 Maggie myndi halda heimleið-
'Pnan nokkurra mínútna.
Maggie! Limlest, blæðandi! Nei,
æpti hann með sjálfum sér. — Við
verðum að koma skilaboðum, sagði
hann. Hann hugsaði hratt. — í gegn-
um símann, svo byssumaðurinn
heyrði? Það væri ólíklegt, að það
tækist. Yfirvinna hann. Hvernig?
Bíða eftir lögreglunni? Engin tími
til að bíða. Finra út afsökun til
að hringja aftur? Já, hann mátti
til með að reyna.
Tapa ég hendinni, læknir?
David leit aftur fyrir hann. Byssu-
maðurinn var þar.
— Við gerum okkar bezta til að
bjarga henni, sagði hann hlýlega.
Hann stóð upp. — Ég flyt hann út.
Færið bilinn yðar svo hann verði
ekki í vegi fyrir mínum. Kurteis-
legar skipanir.
— Það er bezt að ég geri það,
sagði byssumaðurinn hógvær. Hann
fór út og David beið eftir útidyra-
skellinum. Þá þaut hann í áttina
að símanum. En — hann hafði ver-
ið tekinn úr sambandi.
Lögreglusfjórinn var á leið til bak-
dyranna, þegar síminn hringdi.
Hann sneri við, kveikti aftur og
tók upp tólið.
— Pabbi, Dave hringdi aftur.
Það hlustaði einhver. Ég heyrði það
á því hvernig hann talaðí. Hann
var með skilaboð.
— Áfram.
— Maður, sem heitir Frans Ferd-
inand, sagði hann. Hann sagði að
þú ættir að fletta upp í alfræði-
orðabókinni.
- Hvað á það að þýða? Ég verð
að flýta mér ef ég á ekki að verða
of seinn.
— Bíddu, pabbi, þú ættir að líta
i alfræðiorðabokina. Þetta hefur
einhverja þýðingu. Hefur inokkur
farið út eftir?
— Þeir eru á leiðinni. Það er
allt í lagi, ef ekkert hefur komið
fyrir Dave. Þú kemur svo heim.
— Já, sagði Maggie. F,ögreglu-
stjórinn heyrði hve hún reyndi að
dylja ótta sinn. Hún er góð stúllca,
hugsaði hann hreykinn. — Geiðu
það pabbi, líttu í alfræðiorðabók-
ina.
Þessi skilaboð hljómuðu undar-
lega. Var Blain að gefa honum
visbendingu, sem gæti leyst gát-
una? Hét einhver Frans Ferdinand
í skjölum lögreglunnar? Þetta var
hálf hlægilegt.
Hann fann nafnið ekkí í alfræði-
orðabókinni. En — nafnaskráin?
Það var langur listi þar. Sver vísi-
fingur hans fletti síðun.um. Frans I
frá Assisi . . . Frans I . . . Frans II. .
Frans Ferdinand: Erkihertogi' í Aust-
urríki. Frændi Frans Josefs I. Lík-
legur erfingi . . . Myrtur.
— Hvað þýddi þetta? Myrtur?
Kannske atti að myrða erkihertoga,
forseta eða mikilsráðandi mann.
Lögreglustjórinn stóð [ sömu spor-
um og setti stút á munninn. Hann
gekk svo að símanum og 'hringdi
í Nelson á aðalstöðvunum. — Nel-
son, ég hef ástæðu til að æ'tla, að
sprengjurnar séu settar til höfuðs
einhverjum mikilsmetnum manni.
KEXIÐ
Ijúffenga
MEÐ SMJÖRI
OSTI EÐA
MARMELAÐI
OG ÖÐRU ÁVAXTA-
MAUKI.
FÆST í FLESTÖLLUM MAT-
VÖRUVERZLUNUM LANDSINS.
JACOB’S
CREAM CRACKKRS
Þessir vinsælu stignu
barnabllar
fást í þrem stærSum
SENDI GEGN PÓSTKRÖFU
ÁVAXTABÚÐIN
■Óðinsgötu 5, v/Óðinstorg. - Sími 14268.
VIKAN 5. tbl.