Vikan - 14.11.1968, Síða 9

MERKI MYRKURS OG DULÚÐAR,
ÞJÁNINGAR, ILLSKU, UNDIRDJÚPA, ÞESS
FJARSTÆÐA, NÆTUR OG DAUÐA, EN
EINNIG ENDURFÆÐINGAR.
Þeir aumingja menn sem
fæddir eru við mána og sporð-
dreka ættu að reyna að passa
sig, því að í þessu merlci á tungl-
ið ekki sem bezt heima. Oft eru
þeir haldnir allskyns fáránleg-
um grillum og jafnvel ofsjónum,
og ágengni sporðdrekans verður
í þessu tilfelli að sjálfseyðileggj-
andi afli.
Merkúr örvar hér sem annars-
staðar skarpskyggni og skilning
og vekur einnig alltoft einskon-
ar andlegan sadisma og friðlaust,
kaldrifjað ofstæki í þeim stíl
er spænsku inkvisitorarnir urðu
frægir fyrir.
Venus á hér illa heima líkt og
tunglið. Venusar-sporðdrekar
verða oft erótískir vandræða-
gemlingar, spilltir og illviljaðir.
Júpíter hefur örninn að tákni
og áhrif hans í merkinu eru já-
kvæð. Júpíter-sporðdrekar eru
metnaðargjarnir og ríkjandi,
gæddir mikilli orku sem geislar
frá þeim.
Hinn varkári og íhaldssami
Satúrn leggur allverulegar höml-
ur á sporðdrekann, og veitir víst
ekki af. Hann reynir að bæla nið-
ur í honum erótíska árásarhneigð
hans og gera hann að háttprúðri,
fróðleiksfúsri sj álfstj órnarmann-
eskju á borð við jómfrúna. Til
allrar hamingju tekst þetta oft,
en hitt kemur líka fyrir að vopn-
in snúast algerlega í höndum
Satúrns. Þá verða til kreddu-
fastir ofstækismenn, sjálfsvork-
unnarfullir gruflarar eða náung-
ar sem aldrei geta um annað
hugsað en hið illa og hatursfulla
í tilverunni.
Úranus gerir hér stundum að
verkum að menn kunna sér ekk-
ert hóf í ástríðum og valdafíkn,
verða þá öfgafullir einstaklings<
hyggjumenn og byltingamakk-
arar.
Neptún býr hér til öndvegis
töframenn og kuklara, framúr-
skarandi áræðna brautryðjendui
og dularkönnuði.
GENGIÐ MEÐ DEMÓN.
Drekamaðurinn er tilfinninga-
vera og beiskur í skapi
Hann minnir á eldfjall. Ofsa-
fengnar ástríður sem lengi hafa
falizt undir yfirborðinu, geta
brotizt út með óviðráðanlegum
krafti þegar minnst vonum var-
ir.
Á ytra borði getur hann tekið
vissum breytingum, en eðlið
verður alltaf sjálfu sér líkt.
Ákvarðanir hans eru allar tekn-
ar í eigin sálarfylgsnum. Hann
veit oftast hvað hann vill. Lífs-
skoðanir hans eru strangar og
formfastar, byggðar á órannsak-
anlegri lífshræðslu. Engu að síð-
ur fylgir þessu merki dirfska
gagnvart dauðanum. Sporðdrek-
inn er þannig með öðru tákn
sálarstyrks og lífs, sem hærri
verðmæti þekkir en lífið sjálft.
Kunnugt er að aldrei verður til-
finningin fyrir lífinu sterkari en
þegar dauðinn er á næstu grös-
um.
Um drekafólk má segja öðru
fremur að það gangi með drísil,
demón, djöful eða hvað menn
vilja kalla það. Þessi drísill
sporðdrekans sækir næringu sína
í kynhvöt hans. Fyrir ekkert
annað fólk hafa kynhvatirnar
jafnmikla býðingu. Ástríður
samfara árásarhneigð móta gerð-
ir skorpíónanna. í þeirra augum
er Eros, tákn ástarinnar, nákom-
inn dauðanum og á í eilífu stríði
við hann. Sporðdrekinn finnur
lífið sækja til upphafs síns, til
óskapnaðarins, einskis.
MILLI GUÐS OG DJÖFULS
Ekki er vafi á því að hann á í
ríkum mæli þá hneigð, sem Freud
kallar „dauðahvöt." Árásarorka
hans getur orðið að hræðilegri
ófreskju, sem tortímir öllu lífi
sem hann nær til. Oft kemur
þetta þannig fyrir sjónir að mað-
urinn sé í vörn gegn fjandsam-
legri ytri veröld. Og sporðdrek-
inn er prýðilegur baráttumaður.
Ekki einungis snýst hann önd-
verður við atlögum annarra,
heldur hikar ekki við að gera
áhlaup sjálfur.
Þetta banvænasta merki dýra-
hringsins er líka það frjósamasta.
Gervallt sköpunarafl kynlífsins
er reiðubúið því til þjónustu.
Gróðursetning nýs lífs hefur líf-
ið á hærra stig, gefur því fyll-
ingu.
Sporðdrekinn er líkt og Faust
stöðugt milli tveggja elda: Guð
kallar hann og djöfullinn freist-
ar hans. Þessi innri togstreita
staðsetur hann mitt á milli him-
ins og jarðar, milli lausnar og
fjötra; hann er hræddur við að
týna sér í heimi andans samtímis
því sem hlekkirnir, sem binda
hann við það jarðræna og hvers-
dagslega, hrjá hann. Jákvætt og
neikvætt, sköpun og tortíming,
grófur veruleiki og dularþrá, líf
og dauði heyja eilífan djöfladans
í sál hans.
HEIFTÚÐUGUR
OG LANGRÆKINN
Þetta sálræna jafnvægisleysi,
þessi stöðuga og miskunnarlausa
togstreita háfleygra hugsjóna og
skuggalegra hvata, kemur á ýms-
an hátt fram. Drekamennin eru
til dæmis mjög gjörn á að barma
sér yfir því að stöðugt sé verið
að troða upp á þau einhverju
sem þau ekki vilji og stía þeim
frá því, sem hugur þeirra í raun-
inni stendur til.
Þau eru óhemju viðkvæm
gagnvart hverskonar afskipta-
semi umheimsins af því, sem þau
telja sér einum koma við. Ráð
og leiðbeiningar taka þau illa
upp og minnsta þvingun er í aug-
um þeirra hrein ógn. Þau þola
engin utanaðkomandi yfirráð
eða áhrif.
Skorpíónninn er þannig dæmi-
gerður einstaklingshyggjumaður,
indivídúalisti, uppreisnarmaður
í öllu sínu eðli, öndverður gegn
hverskonar nauðung. Þeim mun
harðari andstöðu er hann mætir,
45. tw. VIKAN 9