Vikan - 04.09.1969, Qupperneq 12

Ný framhaldssaga
EFTIR GORDON OG
MILDRED GORDON
EVOLDID FVBB
DRÚDKMPID
HELEN ER UNG, OG HÚN ER
FÖGUR. HÚN ER HAMINGJUSÖM,
OG EFTIR NOKKRA DAGA ÆTL-
AR HÚN AÐ GIFTAST MANNIN-
UM, SEM HÚN ELSKAR. EN Á
NOKKRUM SEKÚNDUM HEFUR
HINN TRYGGI OG BJARTI HEIM-
UR HENNAR BREYTZT í MAR-
TRÖD. — MUNDU, HAFÐI MAÐ-
IJRINN SAGT, — AÐ ÉG FYLGIST
iMEÐ ÞÉR SÉRHVERJA MÍNÚTU.
EF ÞÚ FERÐ TIL LÖGREGLUNN-
AR, HEFUR ÞÚ UNDIRRITAÐ
ÞINN EIGIN DAUÐADÓM — OG
MÓÐUR ÞINNAR. SVO ÞAÐ ER
BEZT, AÐ ÞÚ LEIKIR SAMKVÆMT
MÍNUM REGLUM ....
Hvar í ósköpunum gat Frank verið? Hann
var vanur að hringja, þegar honum
seinkaði. Og hann kærði sig ekki um aS
skilja hana eina eftir í þessu draugalega
aldamótahúsi, þótt næturvörðurinn, Charlie,
væri þar stöðugt.
Örþreytt reis hún upp frá ritvélinni og
tók úr henni, það sem hún hafði verið að
skrifa. Það var miðnætti, og Frank hafði
verið einn og hálfan tíma í burtu. Það var
Lefty Morgan að kenna; hann hafði verið
handtekinn við innbrot og hringt af lög-
reglustöðinni þess erindis að biðja Frank að
koma þangað undir eins. Morgan var einn
af duglegustu skjólstæðingum Franks, lítill
og ómerkilegur gepill, sem ýrði framan í
viðmælanda sinn munnvatni, þegar hann
talaði. Hún óskaði þess af öllu hjarta, að
Frank vildi snúa sér að rólegum og arðsöm-
um störfum. Hann var alltof vel gefinn til
að sóa lífi sínu sem verjandi smáglæpa-
manna. Síðast í gærkvöldi, þegar hún hnipr-
aði sig saman í fangi hans, hafði hún brydd-
að upp á þessu. En hann hló bara og kyssti
hana.
Henni brá, þegar síminn hringdL Gróf
rödd spurði: — Ungfrú Rogers?
Framhald á bls. 14.
12 VIKAN 36 tbL