Vikan - 19.03.1970, Blaðsíða 40

HÚSMÆÐUR
Nú er aðeins vika til páska. Pantið páskamatinn tímanlega.
MATARDEILDIN, HAFNARSTRÆTI 5
KJÖTBÚÐ S.S., BRÆÐRABORGARSTfG 43
KJÖTBÚÐ S.S., SKÖLAVÖRÐUSTÍG 22
MATARBÚÐ S.S., LAUGAVEGI 42
KJÖTBÚÐ S.S.,GRETTISGÖTU 64
KJÖRBÚÐ S.S., ÁLFHEIMUM 2
KJÖTBÚÐ S.S., LAUGARÁSVEGI 1
KJÖRBÚÐ S.S., HÁALEITISBRAUT 68
KJÖRBÚÐ S.S., LAUGAVEGI 116
KJÖTBÚÐ S.S., BREKKULÆK 1
Matarbúðir
Sláturíélags Suðurlands
Demantarnir höfðu verið
sendir frú Slade daginn fyr-
ir hrúðkaupið — og ekki eitt
einasta orð fylgdi sending-
unni. Þetta vakti óhemju at-
hygli og óteljandi tilgátur
komu fram um það, hvernig
í þessu lægi.
Sjálf Edith Slade var
meira en lítið hissa. Þegar
hún opnaði höggulinn Ijóm-
uðu augu hennar af undrun.
En hún gat ekki gefið sér
langan tíma til að brjóta
heilann um þetta. Hún hafði
nóg með að hugsa um brúð-
kaupið.
Brúðkaupið fór fram eins
og brúðkaup yfirleitt. Og nú
var Edith að ganga milli
kunningjanna og kveðja,
glöð og hreykin yfir nýja
titlinum.
I um það hil minútu stóð
hún á eintali við Pryor, þann
eina af vinum hennar, sem
hún liafði aklrei þekkt til
hlítar.
— Yertu sæl, Edith, sagði
hann. — Héðan í frá ert þú
lafði Cambell fyrir minum
sjónum.
— Vertu sæH, sagði hún.
— En allt í einu minntist hún
síðasta samlalsins, sem þau
Iiöfðu átt saman.
— Veiztu liver sendi mér
demantana aftur, sagði hún
og horfði beint í augun á
honum.
— Já, svaraði Iiann. Það
gerði ég.
lAndartak stóðu þau þegj-
andi og horfðu hvort á ann-
að.
— Ég sagði þér að ég væri
talsvert kunnugur i glæpa-
mannaheiminum, Edith. Það
er ég Hka, það get ég svar-
ið. Ég er þar heimamaður
sjálfur og þess vegna þorði
ég aldrei að nálgast þig....
— Vertu sæll, sagði liún.
Röddin var róleg, en henni
var þungt fyrir brjósti. Hún
hélt áfram til hinna, en stöð-
ugt sá hún fallega andlitið á
Pryor i huga sér — litla
rauða örið yfir vinstra auga.
☆
Jack London
Framhald af bls. 23
frá, sem i var dagstofa með
frönskum hurðum, og lier-
bergi, sem breytt var i vinnu-
stofu lianda Jack. Bessie
hjálpaði til að gera vinnu-
stofuna skemmtilega og vist-
lega. Kvöldið áður en þau
ætluðu að flytja inn, voru EI-
iza og Bessie önnum kafnar
við að hengja upp glugga-
tjöld í vinnustofunni, en Jack
lá endilangur á gólfinu. Eliza
snerí sér við til að taka upp
stöng af gólfinu og tók þá
um leið eftir því, að Jack
horfði með sérkennilegum
vakandi svip á Bessie. 1 einu
vetfangi sá systir hans, sem
frekar hafði þó verið honum
móðir en systir, á augnaráði
hans, að hann liafði teldð
ákvörðun, og henni varð und-
ir eins ljóst, livað það var.
Hún varð því ekki vitund
undrandi, þegar Jack kom til
liennar daginn eftir, og sagði
henni, að hann ætlaði að
kvænast Bessie Maddern.
Þegar Jack og Mabel höfðu
á sínum tíma ákveðið að gift-
ast, var það ekki einungis
vegna þess, að hann elskaði
hana, heldur einnig af því,
að liann vildi fyrir livern
mun kvænast. IJann hafði
kynnst lifinu meira en vænta
mátti af tuttugu og fjögra
áita gömlum manni. Hann
hlakkaði ísvo mikið Éil að
verða faðir, að jafnvel á flæk-
ingsdögum sínum hafði hann
skrifað í vasbókina sína um
þessa löngun sina til að eign-
ast börn.
Jack og Bessie voru einlæg
hvort við annað. Þau gerðu
sér ekki neinar tálvonir um
rómantíska, eldheita ást. Þau
vissu vel, að Bessie elskaði
Fred enn þá, og að .Tack elsk-
aði Mahel. En þeim þótli
vænt livoru um annað, virtu
hvort annað, og þau fundu,
að þeim mundi auðnast að
skapa farsælt hjónaband.
Jack og Bessie voru gefin
saman á sunnudegi, einni
viku eftir að hann hafði tek-
ið ákvörðun sína. Flóra varð
svo reið yfir að sonur hennar
skyldi yfirgefa liana, eins og
hún komst að orði, að hún
neitaði að vera við vígsluna.
40 VIKAN 12 tbl-