Vikan - 19.03.1970, Blaðsíða 46

Skíðaferð
Skemmtisigling til ísafjarðar

Hinn 15. april fer Farþegar búa í M.S. Gullfossi
M.S. Gullfoss í sérstaka allan tímann.
skemmtisiglingu með Kvöldvðkur, dans og margs
konar skemmtanir fyrir
farþega um borð
í skipinu.
Veizlumatur á borðum.
skiðafólk til ísafjarðar.
í ferðinni verður skíða-
kennari, sem leiðbeinir
þeim, sem þess óska.
Verð frá kr. 3.370,00 Fæði og þjónustugjald innifalið.
Allar nánari upplýsingar veitir: FARÞEGADEILD EIMSKIPS, SlMI 21460
H.F. EIMSKIPAFÉLAG ÍSLANDS
rit okkar. Ég skil auðvitað
mætavel, að hæfileikar yðar
verða að fá að marka stefn-
una.... en þar eð líkurnar
til að þér getið látið okkur
hafa sögur við okkar hæfi,
verða sífellt minni, getum við
sjálfsagt orðið ásáttir um
það, að við hættum að senda
yður mánaðarpeningana frá
byrjun október að telja.
Þarna stóð Jack uppi með
fimm manns á framfæri og
án þess að hafa nokkrar fast-
ar tekjur.
— Hjá mér byrjar nýja
árið (1902) með nýjum
46 VIKAN 12-tbl-
áhyggjum og vonbrigðum,
skrifar hann. Hann skuldaði
3000 dollara, þvi að ein af
ógæfum hans var sú, að
mönnum geðjaðist vel að
honum og báru traust til
hans og veittu honum því
gjaman gjaldfrest. E|n það
sem mest þjáði hann, voru
hin sívaxandi vonleysisköst,
sem gripu hann æ þyngra og
þyngra.
í örvæntingu sinni skrif-
aði hann önnu Strunsky: —
Hvað er eiginlega þessi efna-
fræðilega þróun, sem menn
kalla líf? Það er ekkert und-
arlegt, þó að veslings mann-
kindin hafi á öllum öldum
orðið að búa sér til guð, sem
svar við þessari spumingu.
Það er svo þægilegt að grípa
til guðs, þegar þarf að skýra
þetta allt. En hvað þá um
okkur, sem engan guð eig-
um? Það er lítil ánægja í þvi
að vera efnis- og einhyggju-
maður nú á tímum.
Frá sjónarmiði rithöfund-
arins hafði hann þó ekki
mikla ástæðu til að kvarta,
því að í desember hafði „The
Macmillan Company“, sem
var eitt af stærstu útgáfufé-
lögum Ameriku, farið fram á
gefa út bækur hans í Ame-
ríku og Englandi. Sem svar
við þvi, hafði Jack sent þeim
söguflokk frá Alaska, sem
hann kallaði: „I hinum norð-
lægu skógum“, og aðeins
fimm dögum eftir að hann
hafði skrifað önnu Strunsky
þessar þunglyndislegu linur,
tilkynnti „Macmillan“, að
þeir ætluðu að gefa út bók-
ina, og þeir gengu inn á kröfu
hans um 200 dollara fyrir-
framgreiðslu. Þreytan var nú
horfin, og hann skrifar: —
Ég veit ekki, hvort „I hinum
norðlægu skógum“ getur tal-
ist framför frá fyrri bókum
mínum, en ég veit, að í mér
húa vísar að mörgum góð-
um bókum, og að þær skulu
koma fram, þegar ég hefi
fundið sjálfan mig!
I febrúar flutti hann aftur.
Hann leigði sér hús í Pied-
mont með 7 dagslátta jarð-
skika, er lá mitt í stórum
furuskógarjóðri, og annað
lítið liús rétt hjá handa Flóru
og Johnny Miller. — Það eru
indælar svalir á húsinu, það-
an sem sjá má út yfir San
Francisco-flóann fimmtíu
km i burtu og alla ströndina
handan við hann . . . og allt
þetta kostar ekki nema þrjá-
tíu og fimm dollara á mán-
uði!
Það kom sjaldan fyrir, að
gestarúmin stæðu auð í húsi
Jacks. Allir voru velkomnir
og vinahópur hans óx ört —
en það gerðu reikningar hans
lika.
Þegar kaupmaður einn í
Oakland skrifaði honum og
krafði hann um 135 dollara,
sem Jack skuldaði honum,
sendi hann kaupmanninum
skammarbréf, þar sem hann
ásakaði hann fyrir að hafa
móðgað sig og valdið sér
óþæginda, og skipaði honum
að bíða kurteislega, þangað
til röðin kæmi að honum, þá
slcyldi hann fá peningana, en
ef hann færi að gera ein-
hverjar kröfur og neitaði sér
um frelcara lánstraust, fengi
hann ekki einn eyri. Kaup-
maðurinn lét blöðin fá bréf-
ið, og þau gerðu mikið veð-
ur út af þvi. Málið var tekið
upp i öllum blöðum lands-