Vikan - 09.07.1970, Blaðsíða 9

Hér leikur Haflföi úr Víking á Gunnar Gunnarsson úr KR, en Ellert kemur aðvífandi og forðar haettunni.
Hinsvegar hefur nú vel komið í
ljós að eftir fjölgunina í I. deild
og eftir að II. deildin er ekki
lengur leikin í riðlum, heldur
leikið heima og heiman, allir við
c.lla, fjölgar leikjum svo mikið,
að ekkert má fara úrskeiðis svo
mestu vandræði skapist ekki. T.d.
er þetta er skrifað þann 1. júli
hafa Vestmannaeyingar og Ak-
ureyringar aðeins leikið tvo leiki
hvort liði, i I. deild á rúmum
mánuði frá því deildarkeppnin
hófst og eiga því ólokið tólf leikj-
u •: í deildarkeppninni auk leikjá
í hikarkeppninni. Má því búast
við að það verði mjög erfiður
róður og stutt á milli leikja hjá
þessum liðum þegar líða tekur á
sumarið. Ekki verður þetta held-
ur til að hjálpa þessum liðum,
sem nú eiga strax í byríun móts
við ýmsa aðra erfiðleika að glíma.
Keppnin í I.’deild og II. deild í
ár virðist ætla að verða töluvert
spennandi, svo jöfn eru flest lið-
in að styrkleika. Þó má nokkurn-
veginn skipta I. deildinni strax
niður í tvennt. Lið Keflvíkinga,
Akranesinga, KR-inga og Fram
virðast í fyrstu sýn ætla að berj-
ast, um efstu sætin en líklegustu
liðin til eð blanda sér í þá baráttu
eru auk áðurnefndra liða, lið Vík-
ings og Akureyrar. Trúlega verða
það svo Valsmenn og Vestmanna-
eyinga sem koma til með að berj-
ast um fallið.
Lið Keflvíkinga — íslands-
meistaranna frá því í fyrra, er nú
eins og í fyrra mjög sterkt. Lið-
ið er frekar jafnt að getu og virð-
ist ekki hafa neinn áberandi
veikan hlekk, en óneitanlega eru
þeir Einar og Guðni sterkustu
menn liðsins. Samvinna þeirra
i vörninni er með þvílíkum ágæt-
um að þeir eiga skilyrðislaust að
skipa sömu stöður í landsliðinu,
enda hefur það komið í ljós að
Einar nýtur sín ekki eins vel sem
bakvörður.
Það kunna því margir að
spyrja hvaða hlutverk ég hugsi
mér að Ellert Schram hafi í
landsliðinu. Því er auðsvarað.
EUert myndi styrkja landsliðið
mest sem tengiliður. Hann er það
góður uppbyggjari — og auk þess
marksækinn — að honum er bezt.
trúandi til að brúa það bil sem
virðist skapast í miðjunni hjá
landsliðinu, milli varnar og sókn-
ar. Liði sínu, KR, stjórnar hann
mjög vel, og er sjálfkjörinn sem
fyrirliði landsliðsins.
KR-liðið hefur mikið breytzt
til batnaðar frá því fyrst í vor.
Líklega hefur tapið fyrir Ár-
manni í Reykjavíkurmótinu vak-
ið þá til lífsins — og þegar KR-
ingar fá á sig þvílíkan skell er
ekki tekið neinum vettlingatökum
á hlutunum. Alla vega hefur lið-
inu farið mikið fram undanfarið
og náðu þeir oft upp mjög góð-
um leik á móti Vestmannaeying-
um á Laugardalsvellinum fyrir
skömmu.
Lið Akurnesinga byrjaði frek-
ar illa í mótinu, en hefur sótt sig
með hverjum leik að undanförnu.
Styrkur þess felst aðallega í dug-
legum tengiliðum og skemmti-
legum sóknarmönnum, með
Matthías, Eyleif, Harald og Jón
Alfreðsson, sem sterkustu menn.
Þá hefur Guðjón sótt sig á í síð-
ustu leikjum og er að ná upp sínu
gamla „formi“.
Framarar hafa valdið nokkr-
um vonbrigðum í Islandsmótinu.
Eftir sigur í Vetrarmóti Reykja-
víkurfélaganna og Reykjavíkur-
mótinu tapa þeir tveim leikjum
nú fyrst í íslandsmótinu. Ekki
var það að þeir væru lélegri að-
ilinn í þessum leikjum, heldur
réði þar mestu um óheppni þeirra
og hin lélega marksækni, sem
einkennt hefur liðið í nokkur ár.
Lið Fram er nokkuð jafnt að
styrkleika, og nær vel saman.
Beztu einstaklingar liðsins eru
bræðurnir Þorbergur og Jóhann-
es Atlasynir, Ásgeir Elíasson og
Sigurbergur Sigsteinsson.
Framhald á bls. 45.
Kér ern það Ellert úr KR og Guð-
geir úr Víking, sem berjast um bolt-
ann, þó hvergi sjáist hann.
Þessi mynd er frá leik Fram og Vals sem endaði með sigri Fram 1—0. Myndirnar tók EGILL SIGURÐSSON.
28. tbi. VIKAN !)