Vikan - 09.07.1970, Blaðsíða 43

Reykjavík, New York

rvn
Framhald af bls. 31.
víst að þessi ákvörðun var ekki
til að auka álit æskufólks á menn-
ingarvitum þjóðarinnar.
Upphaflega var ætlun hljóm-
sveitarinnar að semja á plötuna á
æfingum og áttu allir að gera það
í sameiningu, en eitthvað los kom
á mannskapinn og því var gripið
til þess ráðs að taka erlend lög á
plötuna, en auðvitað í útsetning-
um meðlima hljómsveitarinnar.
NÓVEMBER:
Hljómsveitin kom ekki heim úr
Lundúnaförinni fyrr en þann 30.
október, svo lítið var gert annað
þann mánuðinn, en strax eftir heim-
komuna var hafist handa við að
æfa upp dagskrá á dansleiki. Nóg
var að gera, og þann 28. nóvem-
ber var haldið til Danmerkur í boði
Stúdentafélagsins þar, til að leika
á fullveldisfagnaði. Erlingur Björns-
son, umboðsmaður og framkvæmda-
stjóri hljómsveitarinnar, gerði við
bremsurnar á bílnum sínum á með-
an.
I Danmörku léku þau einnig á
þekktum unglingaskemmtistað,
nokkurskonar Tónabæ Kaupmanna-
hafnar, við mjög góðar undirtekt-
ir. Það var líka í þetta skipti sem
þau komu fyrst fram í Revolution,
en Björn Björnsson, leikmynda-
teiknari, hafði róið að því öllum
árum að koma hljómsveitinni á
framfæri f landi konungsins.
Á meðan þetta var skall yfir nokk-
urskonar uppreisn gegn hljómsveif-
inni hér heima. Blöðin slógu upp
æsifregnum: TRÚBROT MEÐ EITUR-
LYF og þar fram eftir götunum, ein-
faldlega vegna þess að þeim hafði
orðið á að ,,nota vitlaust tóbak"
eins ög góður kunningi þeirra sagði
nýlega.
DESEMBER:
Danmerkurdvölin stóð f heila
viku og hér á Islandi var allt að
verða vitlaust á meðan, svo ekki
sé talað um lætin eftir að þau komu
heim. Samband veitinga- og gisti-
húsaeigenda setti algjört bann á
hljómsveitina um tíma, svo fram-
tíðin virtist ekki beint blasa við
þeim. Lögfróðir menn ráðlögðu
þeim félögum að hefja málsókn á
hendur lögreglunni fyrir aðförina,
þvf þegar þetta var voru engin lög
til á íslandi sem bönnuðu það að
neyta eða hafa undir höndum canna-
bis. Ekkert varð þó úr því og þau
biðu átekta.
Því var spáð að þetta leiðinda-
atvik — sem þau segia réttilega
hafa verið mesta auglýsing sem
nokkur hljómsveit hafi fengið á ís-
landi (og í sama streng geta ,,dóp-
salarnir'' áreiðanlega tekið) —
myndi hafa slæm áhrif á sölu plöt-
unnar sem kom út f mánuðinum,
en á því bar ekki, langt í frá. Sjálf
segjast þau ekki vera ánægð með
plötuna, ekkert þeirra, þar sem hún
gefi ranga mynd af hljómsveitinni,
og eins hafi pressun verið ákaf-
lega slæm, og á það verðum við
að fallast. Þó voru gagnrýnendur
ánægðir með plötuna, og var hún
valin „Hljómplata ársins 1969",
með meiru.
JANÚAR:
Árinu var fagnað í Glaumbæ
(Erlingur dansaði á höfðinu), en enn
var skammast út af dópstandinu á
strákunum í Trúbrot. „En þá bjarg-
aði Rósinkranz okkur algjörlega",
sagði Gunnar Jökull, og er það
alls ekki svo fjarri sanni.
Þá stóð bannið enn yfir og meira
að segja sjónvarpið tók ekki í mál'
að fá hljómsveitina til að koma
fram. Spennan innan „grúppunn-
ar" byggðist æ meira upp og hefði
Rósinkranz ekki komið til sögunn-
ar er ekki gott að vita hvað hefði
skeð.
Og rétt þegar fór að róast um,
sagði Shady Owens upp stöðu sinni
í hljómsveitinni, um sama leiti og
Erlingur hafði tekið ákvörðun um
að fara með hljómsveitina í tveggja
mánaða túr um Norðurlönd. Um
tíma var allt á huldu um framtfð
Trúbrots, en þá hætti Shady við að
hætta. Úr túrnum varð ekkert.
Á þrettándanum komu þau fram
á þjóðlagakvöldi f Háskólabíói og
Árni Johnsen söng með þeim „Bad
Moon Rising".
FEBRÚAR—MARZ:
Banninu hafði verið aflétt og nú
var æft og spilað um allar trissur,
um leið og lögð voru frekari fram-
tíðarplön; Björn Björnsson var á
þeytingi eins og boomerang um
alla Kaupmannahöfn, og f aprfl bar
það loks árangur.
APRÍL:
Þann níunda var haldið til Kaup-
mannahafnar, en þá var búið að
ráða hljómsveitina til að skemmta
um þriggja vikna skeið í Revolution,
og í leiðinni voru hljóðrituð fimm
lög á tvær plötur, og kom sú fyrri
út seinni hluta ágústmánaðar. Oll
lögin eru eftir Gunnar Þórðarson,
með textum eftir hann, Rúnar og
Shady. Platan sem nýlega er komin
út þykir aldeilis frábær, en ég vil
leyfa mér að lýsa því yfir að sú
síðari er betri, þó þar^sé ég senni-
lega að láta uppi hernaðarleynd-
armál.
I Kaupmannahöfn léku þau einn-
ig eitt lag í Danmarks Radio, og
fengu nokkur tilboð, þar af hafa
þau ákveðið að taka einu: Popp-
hátfðin sem á að ferðast á milli
Stokkhólms, Turku og Kaupmanna-
hafnar. Fer hljómsveitin væntanlega
út í ágúst, næstkomandi.
Á meðan á Danmerkurdvölinni
stóð kom í Ijós, að sitthvað var ekki
í lagi með hljómsveitina: - Gunnar
Þórðarson hefur mestan áhuga á
því að vinna við stúdíóupptökur,
Karl vill læra meira og Shady lang-
ar heim.
MAÍ:
Þar kom að því: Karl og Shady
hafa sagt upp í bandinu og eru nú
bæði hætt. Oþarfi ér að tala meira
um það, en þeir sem eftir eru eru
mjög hressir og telja sig ekkert
þurfa að kvíða neinu, um leið og
þeir benda á að Magnús Kjartans-
son standi Karli Sighvatssyni fylli-
lega á sporði hvað snertir orgelleik,
auk þess sem hann er vel fram-
bærilegur gítar-, bassa- og trompet-
leikari, og hvað Shady snertir þá
halda þeir fram, sjálfsagt réttilega,
að mun auðveldara sé að ná jafn-
vægi á milli þriggja karlmanns-
radda, heldur en tveggja karl-
mannsradda og einnar kvenraddar.
Hinu ber ekki að neita að heild-
arsvipur hljómsveitarinnar hefur
mikið breytzt, og töluvert misst,
þegar þau Karl (og sérstaklega)
Shady fóru, en það hefur alltaf ver-
ið þannig að Karl hefur töluvert
„horfið" inn í hljómsveitina.
JÚNÍ:
Við þetta er engu að bæta. Eins
og sjá má af línunum hér að fram-
an hefur þetta sannarlega verið við-
burðarríkt ár fyrir hljómsveitina
TRÚBROTÍ og viS eigum að hvetja
þá félaga til enn frekari dáða.
Hljómsveitin kemur á ný fram
á sjónarsviðið síðustu helgina í júlí,
og í Reykjavík leikur hún fyrst i
Glaumbæ sunnudagskvöldið 26.
júlí.
Fjórum sinnum fóru þau til út-
landa og einu sinni til Dalvíkur,
en í næsta blaði verður meðal ann-
ars viðtal við Shady.
SKYNDIVIÐBÓT:
Á síðasta dansleik sem hlióm-
sveitin lék á í Reykjavík, áður en
hún hætti til að æfa Magnús Kjart-
ansson upp, lék hún betur en nokkru
sinni fyrr. Eftir að klukkan var orð-
in eitt og allir áttu að fara heim
í háttinn neituðu gestir að yfirgefa
húsið fyrr en nokkur aukalög höfðu
verið leikin — og á endanum var
rafmagnið tekið af. Lengi á eftir
voru þau hyllt og var meðal annars
hrópað tífalt húrra fyrir þeim Karli
og Shady.
Sennilega má bendla gæðum
28. tw. vixcan 43