Vikan - 16.07.1970, Blaðsíða 7

inni sem fram fór í Ítalíu var
hann stjarna liðsins, gerði tvö
mörk gegn Sviss (4—0 fyrir
ítali), sigurmarkið gegn Búlg-
aríu (4—3) og í fyrri úrslita-
Ieiknum gegn Júgóslövum var
hann eini maðurinn í liði ítala
sem eitthvað kvað að og skor-
aði jöfnunarmarkið, þegar flest-
ir héldu að sigur Júgóslava væri
vís. í aukaúrslitaleik lagði hann
upp hæði mörk ítalska liðsins,
sem þeir Riva og Anastasi skor-
uðu.
Ári síðar lét Herrera af stjórn
Inter og var þá Domenghini sett-
ur á sölulista. Keypti Cagliari
hann fyrir þrjú hundruð og sjö-
tiu þúsund pund. Hjá Cagliari
hefur hann ekki náð upp fyrri
getu og hefur mjögf fallið í
ski’ggann fyrir Lugi Riva hjá
því félagi. Engu að síður var
hann einn af máttarstólpum liðs-
ins er þeir unnu ítölsku fyrstu-
deildarkeppnina nú í vor og lék
með ítalska landsliðinu, sem
hlaut silfurverðlaun í nýlokinni
heimsmeistarakeppni.
Einn RÖIdróttur
Kæri Póstur!
Ég var rétt að lesa viðtalið við
Þórleif Biarnason um galdra á
íslandi, og ég hef með ánægju
fvl^zt með öllum fyrri skrifum
Vikunnar um dulspeki. Ég fyrir
mitt leyti er viss um að galdrar
séu til ekkert síður nú en áður.
Þetta byggist fyrst og fremst á
einbeitingu hugans, en hún er
ekki nema fáum lagin. Ég er
helzt á því að ég hafi hæfileika
í þessa átt, því að ég hef veitt
því athygli að með því að horfa
stíft á einhvern hlut sem hangir,
þá fæ ég hann til að hreyfast.
Eflaust er það rétt sem sagt
’-ar í gamla daea að til væri
bæði svartur og hvítur galdur.
Það ligvur í augum uppi að ef
rnff pr til. þá hlýtur djöfullinn
að fvrirfjnnast líka, sem eðlilget
mótvæei í tilverunni. Og hvað
eru miðlar annað en galdramenn,
o~ íafnvel skáld? Svo vona ég að
Viken haldi áfram á sömu braut
on birti meira efni um dulspeki.
Ykkar D.S.
Svar til K.H.
Samkvæmt þeim upplýsingum,
sem þú gefur í bréfinu, fáum við
okki annað séð en þú hafir látið
drenginn teyma þig á asnaeyr-
unum, bókstaflega talað. Þetta
v'rðist vera karakter af simpl-
ustu sort, ómerkilegur og tvö-
faldur í roðinu. Áreiðanlega vill
hmn ekkert með þig hafa í raun
og veru, eða hvers vegna myndi
hann annars forðast að láta sjá
sig með þér? Og hitt að hann
skuli misnota þig fjá'rhagslega
bendir til hins samá. Það eina
sem þú getur gert er að sparka
honum og það strax, og mættirðu
síðan prísa þig sæla. Hvort þú
ferð að því ráði er annað mál;
þú segist jú vera svo skotin í
piltinum að ekkert þýði að segja
þér að hætta við hann. Það er
þá sjálfri þér verst og endar al-
drei nema illa fyrir þig.
Skriftin er vel læsileg, en
ákaflega óregluleg.
Led Zeppelin
Kæri Póstur!
Það er ekki oft sem ég finn
hjá mér tilhneigingu til að taka
mér penna í hönd, en fyrir kem-
ur þó að maður hneykslast svo
að manni finnst það verði að fá
útrás. Það er út af listahátíðinni,
sem andinn kom yfir mig að
þessu sinni. Ekki það að ég ætli
að hneykslast á hátíðinni, síður
en svo. Hún var stórmerkur at-
burður sem var landi og þjóð til
mikils sóma. En það var út af
þessari bítlahljómsveit frá Eng-
landi, sem spilaði í Laugardals-
höllinni, sem ég ætlaði að
skammast. Mér fannst það þein-
línis þlettur á svo virðulegri há-
tíð að aðrir eins lubbar skyldu
vera fengnir hingað á hana.
Þetta kallar sig listamenn og
framleiðir þó ekkert annað en
einhvern laglausan hávaða og
spangól, sem þeir margfalda upp
úr öllu valdi með mögnurum,
með þeim afleiðingum að þeir
stórskemma heyrnina í sjálfum
sér og öðrum. Mér finnst satt að
segja að við höfum meira en nóg
af þessum lubbahljómsveitum
hér á landinu og þurfum ekki að
flytja þær inn dýrum dómum.
Og svo er þetta með hárluþba
niður á herðar eins og ég veit
ekki hvað, og að hreinlætinu
þarf víst ekki að spyrja. Ég
heyrði einhvers staðar nýlega að
margir þessara erlendu bitla
væru lúsugir, fyrir svo utan eit-
urlyfin og annan óhroða, sem
þetta lætur í sig.
Svo þakka ég fyrir allt gott
efni í Vikunni, sérstaklega fram-
haldssögurnar og krossgátuna.
Húsmóðir.
Svo var nú það. Sínum augun-
um lítur hver á silfrið, og ein
hvern veginn grunar okkur að
margt af unga fólkinu sé aldeil-
is ekki reiðubúið til að taka und-
ir margt af því, sem þú segir.
Og ekki fáum við séð að mann-
gildi fólks sé neitt undir því
komið hversu það lætur hárið
vaxa. Við minnumst þess að einn
ZeppelinþtLrclngjanna, sem kom
fram í sjónvarpinu, var með hár
niður á herðar, en ákaflega vel
hirt og snyrtilegt svo prýði var
að. Hvað hárið snertir að minnsta
kosti er hann fremur til fyrir-
myndar en hið gagnstæða.
venjulegt
instant
Gosdrykki
flcskumo^ósujnj
i^vaxtasJ

'sPýtur
Te í grisjum og laust
Kakó
Súkkulaðiduft
Kex margar tegundir
Ávextir
Jódýrar og ljúffengar
^ Ostar
Niðursuðuvörur:
sardinur, gaffalhit.v
örsíld,
smio
kjötbúðingur, svið,
fiskbuðmgur og
pskbohiir
Sígarettur,
vmdlar,
reyktóbak
neftóbak
Sælgaeti
I Snyrtivörur
rakk
fem, rakblöð
JjJj™^annburstarJ
Viandsapa
MATVORUBUÐIB
»■tbl- VIKAN 7