Vikan - 17.12.1970, Blaðsíða 31

Einn þekktasti og bezti hljóm-
plötu-„producer“ í heimi, Mic-
kie Most, hefur nú tekið að sér
að stjórna kvikmynd, sem á að
heita ,,The Second Coming Of
Suzanne“, og á hún að fjalla um
endurkomu Krists til jarðarinn-
ar — sem stúlka. Mickie hefur
einsett sér að fá Paul McCartney
til að leika í kvikmyndinni, og
hefur hugsað sér að Paul leiki
skáldið Lee Simons.
Mickie Most er nokkuð bjart-
sýnn á að Paul fáist til að leika
í myndinni og hefur sagt:
„Erfiðast af öllu er að ná í
hann, en ef honum líkar hand-
ritið, held ég að hann láti til-
leiðast. Hann sagði mér einu
sinni að öll handrit sem Bítl-
arnir fengju væru eins og
„Help!“, og að hann vildi gera
eitthvað nýtt og frábrugðið. Það
eina sem ég vil segja um þessa
mynd er að hún er „frábrugð-
in“.“
Og of félaga Lennon er það
helzt að frétta, að hann vinnur
nú að því að hljóðrita LP-plötu,
með efni eftir sjálfan sig. Hann
hefur undanfarið dvalizt að
mestu leyti í EMI stúdíóunum
ásamt félögum sínum George
Harrison og Ringó, en betra er
að taka fram að George hefur
að öllum líkindum ekkert komið
nærri plötu Lennons, því hann
vinnur sjálfur að hljóðritun LP-
plötu. Ringó hefur þó séð um
trumbuslátt á plötunni að ein-
hverju leyti, en aðrir hljóðfæra-
leikarar með John eru allir
óþekktir.
Og Apple hefur borið til baka
sögur þess efnis að Ringó og Ge-
orge hafi tekið þátt í að hljóð-
rita nýjustu plötu Bee Gess, sem
hafa nú byrjað að vinna saman
á nýjan leik. Plata Georges
ætti að vera komin á markaðinn
þegar þetta birtist, en platan
með Lennon kemur varla á
markaðinn fyrr en eftir áramót.
☆
^Hljómplötu
gagnrýni
TILfEBA
Eins og margoft hefur komið fram hér í blaðinu og víðar, þá fór
hljómsveitin TILVERA til Kaupmannahafnar í sumar, og hljóðrit-
aði þar sex lög, öll eftir gítarleikara hljómsveitarinnar, Axel Ein-
arsson. Tilvera er mjög tæplega til lengur, en fyrsta platan kom út
ekki alls fyrir löngu.
Á henni eru tvö lög, ljóð og lög eftir Axel, eins og áður segir.
A-hlið hefur að geyma lagið ,>Ferðin“ en á B-hlið er „Kalli sæti“.
Axel hefur með þessum lögum sínum sannað að hann er nokkuð
tilþrifamikið tónskáld, því bæði lögin eru með því betra sem komið
hefur fram á íslenzkum hljómplötumarkaði í lengri tíma; skemmti-
lega uppbyggð og lagræn, frumleg en þó á þann hátt að þau eru
auðlærð og allir geta sungið með.
En það er líka galli, því textarnir eru lélegir. Ljóðabálkurinn
„Kalli sæti“ er til dæmis mesta endemis vitleysa sem nokkurn tíma
hefur verið sett á plötu, en það merkilegasta við það er að þessi
Kalli sæti mun vera til hér á landi. Það er slæmt þegar textar eru
lélegir við svo góð lög, því það er ábyrgðarhluti að gera texta við
popptónlist. Hitt er annað mál, að ég vil ekki neita því að mér
finnst „Kalli sæti“ svo skemmtilega vitlaus, að ég hef skemmt mér
konunglega við að hlusta á söguna af þessum merkilega strætóbíl-
stjóra. „Ferðin“ er betri texti og fjallar um reynslu sem sífellt fleiri
kannast við.
Ég vil undirstrika, að mér finnst textarnir ekki draga plötuna
mjög niður, til þess eru lögin of vel unnin. Hljóðfæraleikur er góð-
ur, gítarleikur Axels eins og honum einum er lagið, trommuleikur
Ólafs Garðarssonar jafn ákveðinn og fyrr, en þó léttari en hann
var á plötum Óðmanna, Jóhann Kristinsson hafði skapað sér
skemmtilegt „bassasound“ og Pétur er liðtækur orgelleikari, þó svo
mjög lítið heyrist í honum. Þó leikur hann á píanó í lok „Ferðar-
innar“, og gefur það laginu skemmtilegan blæ. Axel syngur sjálfur
bæði lögin og gerir það á sinn sérstaka og stórskemmtilega hátt.
Upptaka plötunnar er ágæt, en hún er í stereo, en „mixing“ er
frekar slök. Pressun er ágæt og umslag, sem gert er af Argus,
hreinlegt og smekklegt. Fálkinn gaf út. A
5i. tbi. VIKAN 31