Vikan - 30.09.1971, Síða 19

Þessi mynd er úr kvikmynd Frank Zappa's ,..200 motels", en þar lék
Ringo Zappa sjálfan.
aður kúreki eða allavega eitt-
hvað annað en Ringo Starr.
— Telur þú aS þú hafir ver-
ið svikinn og notaður nafns þíns
vegna í hinum myndunum?
— Ég var notaður, já. En ég
lét nota mig, það er vandamál-
ið. Þegar ég lék í „Candy“
ákvað ég einfaldlega að leika í
kvikmynd vegna þess að það
var það eina sem mig langaði
til að gera á þeim tima. En ég
— Enginn okkar spilaði
almennilega á síðustu hljóm-
leikaferðunum. X»að er ein af
ástæðunum fyrir því að við
hættum, gáfumst upp.
bað um að fá að leika í „Magic
Christian“; ég hef alltaf verið
hrifinn af Terry Southern.
Terry skrifaði bæði handritið
að „Candy" og „Christian" og
ég hélt að það yrði gaman að
segja það sem hann hefði skrif-
að, því ég dýrka hann bæði
sem persónu og rithöfund. En
þegar allt kom til alls hafði
hann ekki heldur mikið að
segja um gerð myndarinnar.
— En þegar myndin var bú-
in, varstu ánœgður?
— Já, mér fannst „Christian“
góð mynd.
— Gagnrýnendur voru þó á
annarri skoðun.
— Nei, það hötuðu allir
myndina, en við því er ekkert
að gera. Þetta er áhættan sem
maður tekur í sambandi við
kvikmyndir. Annað hvort líkar
fólki þær eða ekki. Mér fannst
það leiðinlegt; ég hefði viljað
að þeir hefðu sagt að ég væri
stórkostlegur, annar Olivier eða
eitthvað svoleiðis, en þeir höfðu
rétt fyrir sér þegar þeir sögðu
að ég hefði ekki verið neitt
sérstakur.
— Þegar við tölum um kvik-
myndaleik þinn, erum við þá
að meina þig sem gamanleikara
eða leikara sem tekur eitt og
annað?
— Við tölum um mig sem
leikara, en ekki mann sem heit-
ir nafni er væri gott fyrir
myndina, eins og áður var gert.
í þessari mynd finnst mér ég
raunverulega vera að leika og
mér finnst þetta sterk mynd.
Hún er það allavega í mínum
augum. Fyrir mig persónulega
á þessi mynd eftir að verða
mjög góð, vegna þess að þegar
fólk hugsar um mig sem leik-
ara, þá dettur því í hug „Candy“
og „Magic Christian“, en þessi
á eftir að koma mörgum á
óvart.
— „Hard Day’s Night“ kom
fólki satt að segja ...“
— „Hard Day’s Night“ var
myndin sem gerði mig frægan
Sennilega var það þá sem méi
datt í hug að það gæti verið
gaman að verða kvikmynda-
stjarna, vegna þess að gagn-
rýnendur og yfirleitt allir sögðu
að í atriðinu með krakkanum ..
he, he, það vissi hinsvegar eng-
inn að í því atriði var ég svo
timbragður að ég var að sálast.
Ég hafði verið við drykkju alla
nóttina. Upphaflega átti þetta
að vera samtalsatriði, en ég var
svo timbraður að ég gat ekki
sagt orð. Dick Lester (leikstjór-
inn) varð að nota mig ein-
hvernveginn, svo hann lét mig
ganga um og horfa á krakkana
og allt það, og þannig varð at-
riðið til. Svo allt í einu er sagt:
„Ó, þú ert stórkostlegur leik-
ari...“
— Það gœti verið þannig að
þú hafir meðfœdda leikhæfi-
— Klaus Voorman verður
aldrei einn af Bítlunum. Ég er
til í að stofna hljómsveit með
honum, John og George, en
það verður ekki The Beatles.
leika og þurfir ekkert að látast.
— Tja, það er nú það sem
menn sögðu. Ég meina: ég get
gengið og verið fyndinn á svip-
inn. Það er ekki erfitt fyrir
mig að fá fólk til að hlæja. Ég
get grett mig á allan hátt og
verið með ýmsar kúnstir.
— Myndir þú segja að þú
vœrir í kvikmyndum núna
vegna þess að þú getur ekki
tjáð þig nœgilega vel á annan
hátt, til dœmis í tónlist?
— Nei, ekki lengur. Ég var
einfaldlega vitlaus í kvikmynd-
ir, og allt í einu Var ég í þeirri
stöðu að ég gat gert það sem
mér datt í hug. Ef ég hefði
haldið áfram að vera vélstjóri
hefði ég aldrei fengið tækifær-
ið, en allt í einu var ég orðinn
frægur, einn af Bítlunum og
fólk var æst í að láta mig gera
allt sem mig langaði. Það var
það bezta við allt saman, við
gátum gert svo margt. Fólk
hugsaði með sér að þar sem
maður væri í frægri hljóm-
sveit, hlyti maður að vera fær
um allt, svo hvers vegna ekki
að reyna það?
— Þér hefur ekki fundizt þú
neyddur til að fara í þessa átt
vegna þess að þú hefur hugsað
með þér, ja, ég á 30 ár eða svo
eftir, svo ég verð að gera eitt-
hvað?
— Nei, það er ekki ástæðan.
Músík er mér ennþá mikil-
vægust, að spila á trommur.
Mér finnst ekkert skemmtilegra
heldur en að spila með góðum
mönnum. Munurinn við kvik-
myndirnar er sá, að þar hefur
maður ekkert fólk í kringum
Framhald á bls. 36.
ÞjóðlagaMtíðin 1971
Næstkomandi miðvikudag, 6. október, verður Þjóðlaga-
hátíðin 1971 haldin í Tónabæ, og koma þar fram allir
helztu þjóðlaga- og vísnasöngvarar landsins.
Þetta er í þriðja sinn sem Þjóðlaga- og vísnaklúbbur-
inn VIKIVAKI stendur fyrir slíkri hátíð, en eins og kunn-
ugt er hefur klúbburinn verið með þjóðlagakvöld og
kynningar í Tónabæ undanfarin ár. Hafa samkomur
þessar ætíð verið fjölsóttar og hefur margt skemmtilegt
komið fram þar og margir vinsælustu þjóðlagasöngvarar
landsins hafa byrjað á þjóðlagakvöldi í Tónabæ. Má þar
m. a. nefna Hörð Torfason, Fiðrildi og fleiri.
Á Þjóðlagahátíðinni 1971 á miðvikudaginn koma fram
(að vísu hefur ekki endanlega verið gengið frá ráðning-
um þegar þessar línur eru skrifaðar, svo eitthvað gæti
hafa breytzt) RÍÓ-TRÍÓH), ÞRJÚ A PALLI, HANNES
JÓN HANNESSON, HÖRÐUR TORFASON, LÍTH) EITT,
KJUREGEJ ALEXANDRA JÓNSSON og jafnvel fleiri.
Hátíðin hefst klukkan 20.00 og er ekki að efa að færri
komast að en vilja, ef miða má við fyrri Þjóðlagahátíðir.
39. TBL. VIKAN 19