Vikan


Vikan - 09.12.1971, Side 39

Vikan - 09.12.1971, Side 39
líur bera, hafi öðrum fremur „eflt hag ættjarðarinnar eða unnið afrek í þágu mannkyns- ins“. Burtséð frá áðurtilfærðri stöku er einhverja skorinorð- ustu umsögn á íslenzku um orður að finna í skáldsögu ungs höfundar, er kom út snemma á millistríðsárunum. Umsögnin er svohljóðandi: „Og ef ég er nógu iðinn við að prédika hégómann og vit- leysuna, þá fæ ég loks tignar- merki frá kónginum fyrir „af- rek mín í þágu föðurlandsins". Ég fæ fálkaorðuna og Danne- brogsorðuna, sánkti-Ólafsorð- una, járnkrossinn og sokka- bandsorðuna, unz ég skrjáfa allur eins og jólatré eða sjó- skrímsli." Þetta varð að áhrínsorðum, þótt haustið 1964 hefði rithöf- undurinn ekki enn fengið all- ar þær orður, sem hann telur hér upp. En þá var hann þeg- ar orðinn stórkrossriddari af fálkaorðunni og Norðurstjörnu- orðunni sænsku og Comman- der af L'ordre des arts et lett- res, franskri listamannaorðu. Og sjálfsagt hafa einhverjar bætzt við síðan. Höfundurinn er Halldór Laxness, og bókin er Vefarinn mikli frá Kasmír. dþ. „EIN LlTIL HJALPARHOND . ■ Framhald af bls. 7. sambandi við höfnunina hér. Það var tilgangur komu minn- ar. — Þú hittir einnig utanrik- isráðherra. Til hvers? — Hvar sem ég kem, bið ég stjórnvöld og almenning að hjálpa tU, gera það sem mögu- legt er, styðja við bakið á okk- ur. Reyndar varð ég mjög hissa þegar ég kom hér fyrir örfá- um dögum síðan; þá var búið að safna hér tveimur og hálfri milljón króna og það er mjög gott. íslendingar hafa staðið sig vel í þessu starfi og eru þegar búnir að safna nær tvisvar sinn- um því sem áætlað er að hægt sé að safna meðal ekki fleiri íbúa. Mér finnst það bera vott um mikinn kristilegan kær- leika, þegar fólk upp á hjara veraldar er að safna peningum til að bjarga lífi barns í Ind- landi, hinum megin á hnettin- um. Auðvitað eigum við að hjálpa öllum, okkar nánustu líka, en það er bara ekkert til að hrósa sér af eða vænta þakk- lætis fyrir. Það er þessi kristi- lega „kærleiksbrú" sem skiptir máli. Nýfætt barn veit ekki hvað það er að lifa, ef það fer á mis við hlýju móðurfaðms- ins, áður en það gerir sér grein fyrir því hvað slíkt í rauninni er. Ég kann góða sögu frá einni smáeyjanna í Bengalflóa. Menn okkar fóru á gúmbátum út frá Kukkuri-Mukkuri og til hinna ýmsu smáeyja þar í kring. Á einni þeirra var aðeins einn maður sem hafði lifað flóð- bylgjuna miklu af. Aðeins einn maður, og þegar þeir komu í land og nálguðust manninn, hörfaði hann undan og sagði í örvæntingu þau þrjú orð sem hann kunni í ensku: „No beat me! No beat me! No beat me! (Ekki slá mig)“. Þetta var ekki eini maðurinn sem sagði þessi orð við ókunnuga sem komu að. Nei, hundruð og þúsundir — jafnvel milljónir — manna, kvenna og barna sögðu þessi sömu orð. Það hefur orðið að þjást alveg óskaplega, bæði lík- amlega og andlega, en það sem verst er, er hið gífurlega -ésétt- læti sem ríkir á þessum slóð- um. — Þú hefur heimsótt hörm- ungasvæði um allan heim, Pakistan, Biafra, Yemen, Perú og víðar: Hvaða áhrif hefur sú reynsla haft á þig persónulega? — Það er mjög erfitt að segja til um það, vinur minn. Við eigum mjög oft erfitt með að segja til um hvers konar áhrif- um við verðum fyrir og hvern- ig við tökum þeim. Ég veit ekki hvort þér er kunnugt um, að þar til ég var 22 ára var ég sjómaður — og var meira að segja töluvert á miðunum hér í kringum ísland — en eftir að ég hætti því, hóf ég nám í guð- fræði, og þá varð mér ljóst, að ég varð að gera eitthvað með þann frið og fullnægju sem ég fann innra með mér. Trú mín vaknaði og ég vildi færa hana öðrum. En þegar við tölum um áhrif get ég ekki gleymt móð- ur minni. Ég var villt barn og ódælt og enn í dag heyri ég móður mína segja: „Nú verður þú að hætta þessu, Elías, ég þoli þetta ekki lengur." Samt hegndi hún mér aldrei þótt ég kæmi grátandi til hennar, 6— 7 ára, eftir að hafa farið illa út úr einhverju prakkarastriki mínu, heldur tók hún mig og þrýsti mér að sér og huggaði mig. Þessu gleymi ég aldrei og ég held að þetta hafi haft meiri áhrif á mig en allt annað. Svona held ég að heimurinn verði betri, öðruvísi ekki. m m w \ ýólaskreyiingar Jólairé pökkuð í nylonnei GRÓÐRARSTÖÐIN v/MIKLATORG SÍMAR: 22822 - 19775, GRÓÐRARSKÁLINN v/ H AFNARFJ ARÐARVEG SÍMI: 42260. KAUPMENN - VERZLUNARSTJÓRAR Munið smurða brauðið okkar r I jólaönnunum Pantið tímanlega í síma 18680 og 16513 Bratiðbor Njálsgötu 112 49. TBL. VIKAN 39

x

Vikan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.