Vikan - 03.02.1972, Síða 11

Querol hafði sagt að hún væri
þrá og vön að fá vilja sínum fram-
gengt. Hún gat þá
leitað ein að kettinum ...
FRAMHALDSSAGA EFTIR
K. R. BUTLER
ÞRIÐJI HLUTI
Hún gat ekki verið með öll-
um mjalla. Gat hún raunveru-
lega ímyndað sér að þessir ná-
ungar færu að leita að ketti?
— Jacky, sagði ég .
— Þú heyrðir hvað ég sagði.
Og þú hefir örugglega á réttu
að standa með að pabbi sé orð-
inn órólegur út af mér. Farðu
nú og róaðu hann, svo kem ég
á eftir með Grissom.
Þetta réði úrslitum! Querol
hafði sagt að hún væri þrá og
vön að fá vilja sínum fram-
gengt. Það varð þá svo að vera,
hún gat þá leitað ein að kettin-
um, það gat verið að hún ætti
eftir að iðrast. Ég var viss um
að þessir náungar yrði henni
ekki til hjálpar.
Ég kvaddi stuttaralega og hóf
göngu mína eftir þessum ó-
kunnu stigum.
Þegar ég kom fram á bryggj-
una, lá Yabbie á sínum stað, og
þilfarið var mannlaust. Það
hlaut að vera að minnsta kosti
hálftími síðan ég fór og það leit
ekki út fyrir að Querol væri
farinn að hafa áhyggjur. Ég
kleif um borð og fór niður í
káetu. Þar sátu þeir allir þrír
og spiluðu póker. Það var allt
óbreytt frá því að ég hafði yfir-
gefið þá. Querol, sem sneri baki
í dyrnar, hlýtur að hafa heyrt
þegar ég kom inn, því hann
sagði, án þess að snúa sér við:
— Er Jacky með þér?
—- Nei, það hefir sitt af
hverju komið fyrir.
— Komið fyrir! Hann þeytti
spilunum í borðið. — Hvað hef-
ir komið fyrir?
— Grissom hefir villzt og við
hittum þrjá selveiðimenn . ..
— Er allt í lagi með Jacky?
— Já, en það var ekki það
sem ég átti við. Þessir þrír ná-
ungar ..
— Ja, þá hefir hún haft á
réttu að standa ...
Framhald á hls. 46.