Vikan - 03.02.1972, Síða 19

Þa8 er mikiS fjör á böllum hjá
Logum, hvort sem þeir eru heima
í Costa del Klauf í Vestmanna-
eyjum við ísland eða á Costa del
Sol á Spáni. Það er Henry sem
við sjáum hrista á sér bakhlutann
í miklu stuði.
•___•.
HLJOMPLOTU-
GAGNRÝNI
3BD

Þórbergur Þórðarson
les úr verkum sínum.
Fálkinn, LP—mono
Fyrir jólin í fyrra (1970) kom
út plata þar sem Þórbergur
Þórðarson las úr eigin verkum.
Vakti sú plata verðskuldaða at-
hygli, þótt ýmislegt mætti að
henni finna. Helzt þó það, að
hún var ekki nægilega fjöl-
breytt og gaf því ekki nema
takmarkaða mynd af Þórbergi,
einum höfusnillingi íslenzkrar
tungu og frásagnalistar.
Nú er komin út önnur plata
með Þórbergi og þótt hann
sjálfur sé sá sami óviðjafnan-
legi, er þessi plata betri. Veldur
þar mest um, að efnisval er
fjölbreyttara, kaflar styttri og
maður fær betri hugmynd um
þennan mann og kemst „í nán-
ari snertingu við verk hans með
því að hlusta á hann sjálfan,
einn mesta skemmtunarmann í
hópi íslenzkra rithöfunda frá
fyrstu tíð“, eins og Ólafur Hall-
dórsson segir í umsögn á bak-
hlið umslags.
Það er óþarfi að fara mörg-
um orðum um Þórberg Þórðar-
son og verk hans, slíkt hafa
bókmenntasérfræðingar hér-
lendis og erlendis gert ótelj-
andi sinnum. Aftur á móti sak-
ar ekki að geta þess að allir
geta haft gaman að þessari
plötu — og reyndar báðum
nlötunum — ungir sem aldnir.
Poppkynslóðin drepur sig varla
þótt hún leggi Rod Stewart frá
sér í tæpa klukkustund og hlusti
á Þórberg Þórðarson segja frá
og raula ljóð, þótt varla stand-
ist meistarinn samanburð við
Stewart hvað sönghæfileika
snertir. Og íslenzkukennarar í
skólum ættu ekki að hika við
að nota þessar plötur — svo og
aðrar „menningarplötur" Fálk-
ans — við kennslu í móðurmáli
á undanhaldi.
Leikfélag Reykjavíkur
Atriði úr 5 íslenzkum leikritum
á 75 ára afmœli félagsins
Fálkinn, LP—mono
Leikhúsfólk hefur oft kvartað
yfir því, að þegar teknir eru
litlir bútar úr verkum þess til
kynningar í útvarpi og sjón-
varpi, sé gefin röng og villandi
mynd af verkinu. Stefán Bald-
ursson, sem sá um þessa útgáfu
fyrir hönd Leikfélagsins og
Fálkans, bendir á það á umslagi
þessarar plötu, að við val atrið-
anna hafi verið „haft í huga, að
gefa góða hugmynd um verkið
og höfundinn og eins að fá á
plötu leik nokkurra helztu leik-
ara Leikfélagsins, sem borið
hafa hitann og þungann af
starfinu síðustu ár og jafnvel
áratugi. Við heyrum hér í
nokkrum elztu leikurum, eins
og Brynjólfi Jóhannessyni, sem
leikið hefur með Leikfélaginu
frá 1924, Þorsteini Ö. Stephen-
sen (frá 1930) og Regínu Þórð-
ardóttur (frá 1936). Hér eru
einnig margir þeir leikarar sem
halda uppi starfinu nú; þó vant-
ar ýmsa, þar eð í efnisvali var
tekið mið af íslenzkum verk-
efnum..
Ekki fæ ég annað séð, en að
efnisval og niðurskurður atriða
hafi tekizt bærilega. Atriðin
gefa manni góða mynd af verk-
unum í heild eftir því hvað ég
bezt fæ séð. Öll vinna við þessa
plötu gerir hana mjög eigulega
og hlýtur að verða Fálkanum
hvatning til að gera meira af
slíku. Um frammistöðu leikar-
anna þarf ekki að ræða hér
(mín vegna má fólk fletta upp
í gömlum dagblöðum og leita
að leikkrítík), þeir gefa plöt-
unni sál og ekki margar ís-
lenzkar plötur — hvers eðlis
sem þær nú hafa verið — hafa
sál. Verði þessi plata endurút-
gefin, legg ég aftur á móti til
að hún verði endurskírð og
kölluð „Brynjólfur Jóhannes-
son og vinir“.
Þuríður Pálsdóttir
„Jólasálmar —
Christmas Carols“,
Fálkinn, LP—mono
(endurútgáfa)
Varla hef ég verið neitt
frábrugðinn öðrum börnum
hvað það snerti að hafa megna
andstyggð á óperusöngkonum
og þá sjálfsagt ekki sízt fyrir
það að þær minntu mann oft
illilega á Grýlu kerlingu, stór-
ar, feitar og skapmiklar. En
þegar mér var sýnd mynd af
Þuríði Pálsdóttur gjörbreyttist
viðhorf mitt, því að Þuríður var
svo falleg. Síðan hefur mér allt-
af þótt gaman að Þuríði, bæði
til að horfa á og hlusta. Er þetta
setta hér fram með fullri virð-
ingu fyrir Þuríði og einungis
til að benda á að það þarf ekki
mikið að ske til að fá fólk til að
hlusta á aðrar þær tegundir
tónlistar en maður hefur í eyr-
unum alla daga.
Þessi jólaplata sem Fálkinn
gaf út skömmu fyrir jól kom
fyrst út árið 1958 og ber hún
það töluvert með sér, bæði hvað
snertir útlit umslags og gæði
upptökunnar (og m.a.o.: Því er
þess ekki getið á umslögum
hver sá um þá hlið málsins,
upptökuna)? Ekki veit ég hvort
þessi plata var pressuð eftir
gamalli plötu eða segulband-
spólum og satt að segja togast
á í mér efasemdir um það atriði.
Á þessari plötu syngur Þuríð-
ur 12 jólalög, íslenzk og erlend,
við undirleik föður síns, dr.
Páls ísólfssonar, og Björns Ól-
afssonar fiðluleikara og kon-
sertmeistara Sinfóníuhljóm-
sveitar íslands. Eru þetta allt
þekktustu og algengustu jóla-
sálmar sem sungnir eru hér og
annars staðar og Þuríður flytur
þá af þeirri stílhreinu fágun
sem er aðalsmerki hennar.
5. TBL. VIKAN 19