Vikan - 03.01.1974, Side 41

<<
„pöfumTérgengið til góðs
götuna fram eftir veg
Samvinnutr.yagingar hata frá upphafi beitt
sér fyrir þvi, aö tryggingastarfiö fengi aö
vera sem frjálsast og hafa meö starfi sínu
sannað, aö þaö er þjóóinni hagkvæmast.
Þessi viöleitni Samvlnnutfygginga er eðlileg
afleióing af grundvelii og skipulagi
félagsins, þar sem Samvinnutryggingar eru
gagnkvæmt tryggingafélag, en þaö þýóir,
að eigendur þess eru hinir tryggðu sjólfir,
og þvi hagur fólagsins.hagurtrygginga-
takanna.
A þennan hátt hafa Samvinnutryggingar
endurgreitt tekjuafgang til víósklpta-
mannanna frá árinu 1949 samtala
kr. 90.569.236.-. Ef upphæð þesal er
endurreiknuó miöaó vlö verölag I dag,
jafngildir hún
466milijónum króna
Reynslan hefur sýnt, aö landsmenn
kunna að meta þetta fyrirkomulag,
þvi að á tiltölulega skömmum tima,
varð tólagið stærsta trygginga
félag landsins.

SAMVININUTRYGGINGAR
ARMULA 3 - SlMI 38500
Þá keyptu þau handa mér bil.
Pabbi sagöi, aö þau heföu vel efni
á því. Mamma sagöi: „Þaö er
erfiöast aö sjá á bak fyrstu ást-
inni”, og mig langaöi til aö spyrja
hana um hennar eigin reynslu, en
kom mér ekki aö þvl. Samband
okkar var ekki nógu náiö til þess.
Kannski varö þaö þess vegna,
sem ég var svona auötekin, þegar
ég kynntist Simon.
Þaö var I sumarbyrjun og ég
haföi ekiö vinkonu minni á járn-
brautarstööina. Ungur maöur
kom álengdar og ég komst ekki
hjá þvi aö taka eftir honum. Hann
var ekki mjög hávaxinn, en sam-
svaraöi sér vel og hann bar sig
eins og kvikmyndastjarna. Hann
kom beint til mfn og sagöi: „Lest-
inni seinkaöi, svo aö ég er búinn
aö missa af vagninum inn i borg-
ina. Fæ ég kannski far meö þér?”
Eitthvaö blossaöi upp i mér. Ég
kinkaöi kolli og þetta var upphaf
sambands, sem var mjög ólikt
sambandi okkar Alecs.
Ég býst ekki viö, aö stúlkur séu
yfirleitt véikar fyrir Alec. Liklega
lita þær frekar á hann eins og
gæludýr en elskhuga. En mér var
hann mjög mikilvægur og ég mun
alltaf minnast hans meö söknuöi.
Þrátt fyrir þaö var Simon fljótur
aö fá mig til viö sig. Ég ók honum
heim til hans og hann bauö mér
inn. Hann lagaöi handa okkur
kaffi, setti plötu á og viö röbbuö-
um saman. Svo aö ég sagöi allan
sannleikann. Þá var ég svolitiö
hrædd viö hvaö hann haföi sterk
kynferöisleg áhrif á mig, bara
meö þvi aö horfa, hvaö þá ef hann
kom viö mig. Ég vissi aö hann
fann til þess sama, en Simon
kunni sig og hann fylgdi mér út aö
bllnum án þess svo mikiö sem aö
gera tilraun til aö kyssa mig. En
viö ákváöum aö hittast daginn
eftir.
Viö hittumst aftur og samband
okkar varö stööugt, einkum
vegna þess aö viö áttum auövelt
meö aö trúa hvort ööru fyrir okk-
ar leyndustu hugsunum. Þegar
viö elskuöumst, var þaö eins og
aö fara til tunglsins.
Ég fór að velta því fyrir mér,
hvort ég ætti ekki að kynna hann
fyrir foreldrum minum. Ég var
ekki i neinum vafa um aö þau
yröu hrifin af honum, þvi aö
Simon klæddi sig óaöfinnanlega,
haföi öruggt og gott starf og vissi
hvaöhann vildi. Hann var tuttugu
og eins árs, hafði drjúgar tekjur
og var stuttklipptur. Hvaö gátu
mamma og pabbi beöiö um
meira?
Hann kom einn sunnudags-
morguninn. Blllinn minn haföi
bilaö og hann og pabbi fóru aö
gera viö hann I sameiningu. Þetta
var i júli og þaö var heitt i veöri,
svo aö Simon haföi brett ermun-
um upp fyrir olnboga. Hann var
allur mýbitinn á handleggjunum
eftir aö viö höföum setiö fyrir ut-
an krána á árbakkanum kvöldið
áöur.
Allt I einu kallaði mamma á
mig fram i eldhúsiö. Hún hvislaöi
og var I miklu uppnámi: „Þessi
strákur tekur heróin. Hefuröu
ekki séö förin á handleggjunum á
honúm?” Ég rak upp hlátur. „ó,
mamma. Þetta er bara mýbit”.
Hún hristi höfuöiö. „Þú veröur að
losa þig viö hann þegar I staö”,
sagöi hún hvasst. „Og.þú hittir
hann aldrei framar”. Ég ætlaöi
aö fara aö mótmæla, en hún tók
fram i fyrir mér. „Ef þú hittir
hann oftar, tökum viö af þér bil-
inn”.
Þetta var fáránlegt og þegar ég
kallaði á Simon til aö segja hon-
um þaö, hélt hann aö þaö væri
grln. Eh hann fór og viö ákváðum
aö hittast heima hjá honum
kvöldið eftir.
Þetta var afkáralegt, en mér
fannst þaö samt vera mér til
ama. Mér haföi fundizt billinn
vera aðgöngumiði minn til frels-
isins, en nú fannst mér hann vera
hlekkir. Rétt eins og vasapening-
ar, sem maöur missir, ef maöur
gerir eitthvaö af sér. Þess vegna
sagöi ég þeim, aö þau skyldu taka
bflinn. Mér væri hann ekki svo
mikilvægur.
Þeim fannst ég hræöilega van-
þakklát, enda gátu þau alls ekki
skiliö viöhorf mitt, aö fólk væri
mér mikilvægara en eignir. Ég
heföi gengiö á heimsenda fyrir
Simon og hann heföi gert þaö
sama fyrir mig.
Viö fórum aö hittast i laumi og
þaö leiddi af sér lygar og blekk-
ingar, sem okkur fannst leiöinlegt
aö gripa til. Ég held þó að foreldr-
ar mlnir hafi vitaö þaö allan ti'm-
ann og einu sinni tók ég á mig
rögg og sagöi þeim, aö ég færi I
leikhúsiö meö Simon um kvöldiö
og hann kæmi aö sækja mig. „Og
þaö var bara mýbit”, lauk ég
máli mlnu.
„Allt I lagi”, sagöi móöir min.
Viö Simon elskuöumst mjög oft.
Vogar-
merkið
24. sept. —
23. okt.
Föstudagurinn er lang
merkilegasti dagur vik-
unnar. Þá gerist eitthvaö,
sem kann aö skipta fram-
tlö þina miklu, þótt þab
komi reyndar ekki I ljós,
fyrr en einhvern tima
siöar. Faróu varlega meó
peninga um helgina og
reyndu aö koma l veg
fyrir óþarfa peninga-
eyóslu manneskju, sem
er þér nókomin.
merkió
24. okt. —
23. nóv.
Þessi vika veróur fremur
tilbreytingarlitil. Þaó er
bezt fyrir þá, sem fæddir
eru undir þessu merki, aó
fitja ekki upp á nginum
nýjungum i bili, þvi aó
stjörnuafstöóurnar eru
fremur óhagstæóar.
merkið
23. nóv. —
21. des.
Þó fékkst skemmtilega
hugmynd fyrir nokkru og
nó viróist góóur tlmi til aó
hrinda henni i fram-
kvæmd. Sumir hrista ef
til vill höfuóió er þeir
heyra hana, en láttu þaó
ekki á þig fá.
merkið
22. des. —
20. jan.
Allt bendir til þess, aó
vikan verói bráó-
skemmtileg. Sunnudag-
inn mun bera hæst. ÞU
lendir i samkvæmi þar
sem margt fólk veróur og
hefur mikió gaman af. ÞU
veróur hrókur alls fagn-
aóar i veizlunni. Samt er
eins og þU vantreystir
sjáifum þér þessa dag-
ana, en engin ástæóa cr
til þess.
merkið
21. jan. —
19. febr.
Vertu ekki of óþolinmóó-
ur, allra slzt þegar um
mikilsvert mál er aó
ræóa. Þaó er betra aó
bfóa og flana ekki aó
neinu. Allt hefur sinn
tima. Vegna einkennilegs
misskilnings veróur þú
hafóur fyrir rangri sök,
en hió rétta kcmur þó
fljótt i ljós, og þegar allt
kemur til alls, muntu
hafa hagnaó af þessum
furbulega misskilningi.
merkið
20. febr. —
20. marz
Láttu ekki gagnrýni ann-
arra setja þig Ur jafn-
vægi. Þaó er sjaldnast aó
marka hvaó aórir segja,
þvl aó öfund og aórar
annarlegar tilfinningar
koma þar vió sögu. Haltu
áfram á sömu braut og
treystu fyrst og fremst á
sjálfan þig.
l.TBL. VIKAN 41