Vikan - 24.01.1974, Qupperneq 48

HVÍTUR GALDUR OG SVARTUR
Mig dreymdi skrítinn draum fyrir stuttu. Það var
nóttina ef tir að strákurinn, sem ég var með, sagði mér
upp.
Draumurinn var á þessa leið:
Mér fannstég vera stödd á Einarsnesi í Skerjafirði
og hjóla eftir götunni. Á hægri hönd mér var röð af
húsum en mér á vinstri hönd var Reykjavíkurflug-
völlur. Það var kolsvartamyrkur og engin götuljós.
Þegar ég er að hjóla þarna, stóðu nokkrir strákar
hægra megin við götuna. Ég þekkti þá f lesta og meðal
þeirra var strákurinn, sem ég var með.
Sem ég hjóla framhjá strákunum, hlæja þeir allir
að mér nema einn, sem stökk á hjólið f yrir aftan mig.
Þegar ég var komin götuna á enda, stöðvaði ég hjólið
og ætlaði að fara inn í hús, sem bróðir minn átti einu
sinni heima í. Ég vissi, að inni i húsinu voru svart-
klæddir menn, sem ég fannst vera djöf ladýrkendur og
hvítklæddir, sem voru guðsmenn.
Ég barði á einar dyrnar og fann á mér, að þar f yrir
innan væru þeir svartklæddu. Ég heyrði þá ganga nið-
ur stigann, en þá kipptu þeir hvítklæddu í mig og
drógu mig inn til sin. En þeir gátu ekki lokað hurðinni,
því að þeir svartklæddu héldu henni opinni og ruddust
inn í herbergið. Mér fannst þeir svartklæddu vera þrír
talsins, en þeir hvitklæddu fjórir. Frá þeim hvít-
klæddu stafaði geislum, um það bil armslengd, og þeir
vernduðu mig með þessum geislum fyrir þeim svart-
klæddu, sem sífellt reyndu að ná í mig. Þeim tókst það
ekki og eftir nokkra viðureign við þá hvítklæddu
gáf ust þeir upp og f óru. Við það vaknaði ég.
Kæri draumráðandi. Viltu vera svo væn(n) að birta
þennan draum og ráða hann fyrir mig.
Með beztu kveðju.
Ragga.
Þú átt nokkra erfiðleika í vændum og virðist
dragast út í eitthvað, sem þú kærir þig í rauninni ekki
um aðtaka þátt í, en vegna dapurleika, sem á þig sæk-
ir, skortir þig mótstöðuafl til þess að forðast það. En
þá verða gamlir vinir þínir til þess að koma þér til
hjálpar og leiða þig út út ógöngunum.
KLIFUR I KLETTUM.
Kæri draumráðandi!
Ég ætla að biðja þig um að ráða fyrir mig draum,
sem mig dreymdi fyrir stuttu.
Mér fannst ég vera að fara út að Eyvindarstöðum,
sem er bær hér í sveitinni, með vinkonu minni.
Einnig var í fylgd með okkur strákur nokkur. I
draumnum var hann Ijóshærður en í raunveruleikan-
um er hann með skolleitt hár.
Við gengum upp í fjall og eftir þröngri syllu. Við
námum staðar á syllunni og þurftum að klifra upp
klett til þess að komast að bænum. Vinkona mín
klifraði hiklaust upp klettinn og ég ætlaði að fara að
leggja af stað á ef tir henni. En þá lít ég niður og sé, að
strákurinn er á tali við einhvern mann.' Ég fór þá nið-
ur á sylluna aftur og ætlaði að bíða þar eftir vinkonu
minni. Mér varð litið niður fyrir sylluna, sem við stóð-
um á, og sá þá niður í djúpt gil. Ég leit undan, því að
mig var farið að svima. Þá heyrði ég vinkonu mína
kalla ofan af klettabrúninni og vaknaði við það.
Nú langar mig til að biðja þig að ráða þennan draum
fyrir mig.
Með fyrirfram þökk fyrir birtinguna. Gerður.
Aö klifra upp bjarg er fyrir heiöri og hamingju
þeirra, sem alla leið komast. Vinkona þín á því
áreiðanlega fyrir höndum bjarta framtíð, en
draumurinn segir hvorki af né frá um þig og piltinn.
Hitt virðist vera óhætt að segja, að með þér og honum
tekst meiri vinátta en áður.
HUNDAR ELTIR I DRAUMI ,
Kæri þáttur!
Mig dreymdi fyrir nokkrú, að strákur, sem ég var
hrifin af, væri að koma úr ferðalagi. Við krakkarnir
fórum að taka á móti honum og vinkona mín hljóp á
undan okkur og kyssti hann, Svo sneri hún sér að mér
og spurði, hvort ég væri nokkuð vond út í hana. Ég
kvað nei við því og mér var alvara með því að segja
það.
Þá segir strákurinn við okkur krakkana, að hann
hafi komið með gjöf handa okkur.
Þá sjáum við hvar hrossastóð kemur hlaupandi yf ir
götuna, þar sem við stóðum. Allir fóru nú að hlaupa á
eftir hestunum og allt í einu eru bara ég og þessi vin-
kona mín tvær eftir og hrossin höfðu breytzt í hunda.
Við vorum að reyna að ná hundunum. Fyrst næ ég í
gráan und og sýni vinkonu minni hann. Þá sé ég, að
hún er með tvo mjög fallega svarta hunda í bandi. Ég
sleppti þessum gráa hundi og fór að elta lítinn hvítan,
ofsalega fallegan hund. Ég hljóp og hljóp en aldrei
náði ég honum. Að lokum var ég orðin örmagna af
þreytu og fór að gráta, því að ég sá að ekkert þýddi
fyrir mig að reyna að ná í hvíta hundinn. Og þannig
lauk þessum draumi.
Nú hefur það gerzt, að þegar strákurinn kom að
vestan um daginn, þá byrjuðu vinkona mín og hann að
vera saman og ég komst að raun um, að ég var bara
ekkert hrifin af honum lengur.
I fyrradag dreymdi mig svo, að ég var að fara í
,,opið hús" niður í skóla og við innganginn var þessi
sami strákur og stimplaði á handlegginn á sumum
stelpunum, sem fóru inn. Ég fór inn og hann stimplaði
mig. Eftir litla stund kemur vinkona mín til mín (sú,
sem er með honum), þar sem ég er að fó mér kók. Mér
verður lítiðá handlegginn á henni og sé að þar er stórt
og djúpt sár eftir brennimark. Ég spurði hana, hver
hefði gert þetta. Hún segir, að það hafi verið strákur-
inn og er mjög sorgbitin á svipinn. Þá gengum við inn í
salinnog fórum framhjá anddyrinu, þar sem strákur-
innstóð. Ég reyndi að líta með fyrirlitningu á hann, en
var gráti nær af sorg og reiði. Mig svimaði og ég
reikaði til, Hann lét eins og hann sæi okkur ekki.
Þannig .lauk þessum draumi.
Með fyrirfram þökk.
Dr-aumspök.
Því miður er ekki rúm til að birta einnig þriðja
drauminn þinn) Draumspök, enda er hann þeirra
minnst merkilegur og boðar aðeins nokkrá erf iðleika f
skólanum. Fyrri draumurinn, sem hér birtist, er
greinil. kominn f ram að mestu leyti. Það getur veriö,.
aö þú eigir eftir að komast að því, að strákurinn er í
rauninni mkilu skotnari í þér en vinkonu þinni. Það er
þess vegna, sem hún var svona illa brennimerkt á
skólaballinu. En þú ert hyggin og læjur þennan strák,
sem virðist heldur ómerkilegur félagi, ekki hafa nein
áhrif á þig framar. ' v-